احمد بن محمد بن یحیی عطار قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در قم نشو و نما پیدا کرد و مانند پدرش به کار عطاری اشتغال داشت. در سنین نوجوانی تحصیلات خود را آغاز کرد و در محضر بسیاری از بزرگان و مشایخ قم جلوس نمود و از چهره‏‌های قم در فقه و حدیث به‌‏شمار آمد. پدرش «ابوجعفر محمد بن یحیی عطار» از بزرگان حدیث در قم و [[ری]] بود و [[شیخ کلینی]](م329ق) از دست ‏پروردگان پدر اوست. وی بیشترین بهره‌‏ها را از پدرش برد. از استادان دیگر او در قم «عبدالله بن جعفر حمیری»(م.ب297ق) و «سعد بن عبدالله اشعری»(م300ق) هستند. وی پس از تحصیلاتش در قم عازم شهرهای کوفه، بصره و بویژه  بغداد شد و اندوخته‏‌های خویش را در آن‌جا منتشر ساخت. از معاصران او [[احمد بن محمد بن ولید قمی]](م343ق) است که هر دو از اساتید [[شیخ مفید]](م413ق) بوده‌‏اند. وی در بغداد مجلس درسی به راه انداخت و شاگردان سرشناسی چون «هارون بن موسی تلعکبری»(م385ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری»(م411ق)، «ابوالعباس احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق)، «محمد بن محمد بن نعمان مفید»(م413ق)، «علی بن احمد بن ابی جید قمی»(استاد [[شیخ طوسی]])، «محمد بن علی بن شاذان قزوینی»(استاد نجاشی) و «ابن عیاش جوهری»(م401ق) دردرس او حضور داشتند.  

== استادان ==