confirmed، مدیران
۳۷٬۴۵۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره اسراء.jpg |جایگزین=سوره اسراء]]</div> | <div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره اسراء.jpg |جایگزین=سوره اسراء]]</div> | ||
'''سوره اسراء''' پنجاهمین سوره‌ای است که به | '''سوره اسراء''' پنجاهمین سوره‌ای است که به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده، ولی در مصحف هفدهمین سوره قرآن قرار گرفته است. این سوره ۱۱۱ آیه دارد و در [[مکه]] به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است. نام‌گذاری این سوره به اسراء (سفر شبانه)، به مناسبت سخن گفتن از سفر شبانه [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)]]، از [[مسجدالحرام]] به [[بیت‌المقدس]] است. مفهوم کلی سوره اسراء درباره مفاهیمی مانند: مسئله [[معاد]]، کیفر، پاداش، نامه اعمال و نتایج آن، مسئله آزادی اراده و اختیار و بازگشت نتیجه عمل به خود انسان، احترام به پدر و مادر و بخشی از تاریخچه [[اسرائیل]] است. نام دیگر این سوره بنی اسرائیل است و به دلیل این در که بخشی از آن درباره تاریخ اسرائیل صحبت شده است. | ||
== مفهوم کلی سوره == | == مفهوم کلی سوره == | ||
# | # | ||
# توحید گرایی و معاد باوری؛ | # توحید گرایی و معاد باوری؛ | ||
# [[اعجاز قرآن]] و معارج پیامبر(صلی الله علیه)؛ | # [[اعجاز قرآن]] و معارج پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)؛ | ||
# حکمت‌های وحیانی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 21</ref>. | # حکمت‌های وحیانی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 21</ref>. | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
إسراء، بنی اسرائیل، سبحان<ref>همان، ص 23.</ref>. | إسراء، بنی اسرائیل، سبحان<ref>همان، ص 23.</ref>. | ||
#«سوره إسراء»؛ نام‌گذاری آن به إسراء به سبب اولین آیۀ آن است که به رخداد إسراء و [[معراج]] پیامبر(صلی الله علیه) اشاره دارد<ref>المنیر، ج 15، ص 5.</ref>. | #«سوره إسراء»؛ نام‌گذاری آن به إسراء به سبب اولین آیۀ آن است که به رخداد إسراء و [[معراج]] پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره دارد<ref>المنیر، ج 15، ص 5.</ref>. | ||
#«سوره بنی اسرائیل»؛ چون بخش قابل توجهی از این سوره در آغاز و پایان به داستان بنی اسرائیل پرداخته است به سوره بنی إسرائیل شهرت یافته<ref>بصائر ذوی التمییز، ج 1، ص 288؛ المنیر، ج 15، ص 5.</ref> و در روایات به این نام خوانده شده است<ref>ثواب الاعمال، ص 107؛ الدرالمنثور، ج 5، ص 181.</ref>. | #«سوره بنی اسرائیل»؛ چون بخش قابل توجهی از این سوره در آغاز و پایان به داستان بنی اسرائیل پرداخته است به سوره بنی إسرائیل شهرت یافته<ref>بصائر ذوی التمییز، ج 1، ص 288؛ المنیر، ج 15، ص 5.</ref> و در روایات به این نام خوانده شده است<ref>ثواب الاعمال، ص 107؛ الدرالمنثور، ج 5، ص 181.</ref>. | ||
#«سوره سبحان»؛ اطلاق نام سبحان بر سوره إسراء به سبب کلمه آغازین آن است. در روایتی از امیرمؤمنان، [[امام علی(علیه‌السلام)]] نیز از این سوره به سوره «سبحان» یاد شده است<ref>بصائر ذوی‌التمییز، ج 1، ص 288، 296</ref>. | #«سوره سبحان»؛ اطلاق نام سبحان بر سوره إسراء به سبب کلمه آغازین آن است. در روایتی از امیرمؤمنان، [[امام علی(علیه‌السلام)]] نیز از این سوره به سوره «سبحان» یاد شده است<ref>بصائر ذوی‌التمییز، ج 1، ص 288، 296</ref>. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
# طرح مسائلی از معاد و یادآوری آن؛ | # طرح مسائلی از معاد و یادآوری آن؛ | ||
# اثبات [[نبوت]] و دفاع از آن به وسیله ی ذکر معجزات؛ | # اثبات [[نبوت]] و دفاع از آن به وسیله ی ذکر معجزات؛ | ||
# توجه به اعجاز قرآن و [[معراج]] پیامبر اسلام(صلی الله علیه)؛ | # توجه به اعجاز قرآن و [[معراج]] پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم)؛ | ||
# بیان برخی احکام و دستورات اخلاقی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 24.</ref>. | # بیان برخی احکام و دستورات اخلاقی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 24.</ref>. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
قتاده و معدل- بنقل از ابن عباس- گویند: [[آیات مدنی]] سوره از وَ إِنْ کادُوا لَیَفْتِنُونَکَ ... تا وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ ... (73 تا 80) یعنی هشت آیه است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 23</ref>. | قتاده و معدل- بنقل از ابن عباس- گویند: [[آیات مدنی]] سوره از وَ إِنْ کادُوا لَیَفْتِنُونَکَ ... تا وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ ... (73 تا 80) یعنی هشت آیه است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 23</ref>. | ||
سوره اسراء در سال یازدهم [[بعثت]]، یک سال و دو ماه قبل از هجرت در [[مكه|مکه]] بر پیامبر اسلام(صلی الله علیه) فرود آمد<ref>همان</ref>. | سوره اسراء در سال یازدهم [[بعثت]]، یک سال و دو ماه قبل از هجرت در [[مكه|مکه]] بر پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) فرود آمد<ref>همان</ref>. | ||
== فضای نزول == | == فضای نزول == | ||
با توجه به اینکه سوره إسراء یک سال پیش از هجرت پیامبر اسلام(صلی الله علیه) نازل شده است، فضای نزولی که برای سوره اسراء می‌توان تصور نمود ادامه عناد [[مشرکان]] با پیامبر علی‌رغم آشکار شدن معجزۀ سیر شبانگاهی و معراج آن حضرت و داستان‌هایی که از شکل [[مسجدالاقصی]] و کاروان‌های بین راه تعریف نمودند می‌باشد. زیرا که معراج پیامبر نیز در همین ایام بوده است .خداوند متعال بعد از اشاره به مسئلۀ معراج به قصۀ بنی‌اسرائیل و [[حضرت موسی]] و دیگر پیامبران و اقوام گذشته می‌پردازد که هر کدام از آنها با بهانه‌گیری و نافرمانی خودشان به چه عاقبتی گرفتار شدند و در واقع هر یک از این قصه‌ها هشداری است برای مشرکان مکه که در مقابل پیامبر اسلام جبهه گیری کرده بودند. | با توجه به اینکه سوره إسراء یک سال پیش از هجرت پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است، فضای نزولی که برای سوره اسراء می‌توان تصور نمود ادامه عناد [[مشرکان]] با پیامبر علی‌رغم آشکار شدن معجزۀ سیر شبانگاهی و معراج آن حضرت و داستان‌هایی که از شکل [[مسجدالاقصی]] و کاروان‌های بین راه تعریف نمودند می‌باشد. زیرا که معراج پیامبر نیز در همین ایام بوده است .خداوند متعال بعد از اشاره به مسئلۀ معراج به قصۀ بنی‌اسرائیل و [[حضرت موسی]] و دیگر پیامبران و اقوام گذشته می‌پردازد که هر کدام از آنها با بهانه‌گیری و نافرمانی خودشان به چه عاقبتی گرفتار شدند و در واقع هر یک از این قصه‌ها هشداری است برای مشرکان مکه که در مقابل پیامبر اسلام جبهه گیری کرده بودند. | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
سوره إسراء جزو سور مئین (صد آیه ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائیل، کهف، مریم، طه، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313</ref>. | سوره إسراء جزو سور مئین (صد آیه ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائیل، کهف، مریم، طه، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313</ref>. | ||
روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه) نقل شده که فرمود: [[خداوند]] هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34</ref>. | روایتی است که از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: [[خداوند]] هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34</ref>. | ||
[[بخاری]] از [[ابن مسعود]] روایت کرده که دربارۀ سوره‌های: بنی اسرائیل، کهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌های کهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذکر کرد<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>. | [[بخاری]] از [[ابن مسعود]] روایت کرده که دربارۀ سوره‌های: بنی اسرائیل، کهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌های کهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذکر کرد<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
آیات صد‌و‌هفت، صدوهشت و صدونُه این سوره دارای [[سجده]] تلاوت هستند. | آیات صد‌و‌هفت، صدوهشت و صدونُه این سوره دارای [[سجده]] تلاوت هستند. | ||
سوره اسراء با آن که مکی است، برخی مشخصات سوره‌های مدنی را دارد؛ آیات آن نسبتاً طولانی است، چرا که در اواخر اقامت پیامبر(صلی الله علیه) در مکه [[نزول قرآن|نازل]] شده و نوعی زمینه برای سوره‌های مدنی به شمار می‌‌آید. این سوره با تسبیح خدا آغاز و با حمد و تکبیر او پایان می‌‌‌‌پذیرد<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 24</ref>. | سوره اسراء با آن که مکی است، برخی مشخصات سوره‌های مدنی را دارد؛ آیات آن نسبتاً طولانی است، چرا که در اواخر اقامت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در مکه [[نزول قرآن|نازل]] شده و نوعی زمینه برای سوره‌های مدنی به شمار می‌‌آید. این سوره با تسبیح خدا آغاز و با حمد و تکبیر او پایان می‌‌‌‌پذیرد<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 24</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||