یعفوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - '[[امام کاظم' به '[[موسی بن جعفر (کاظم)'
جز (تمیزکاری)
جز (جایگزینی متن - '[[امام کاظم' به '[[موسی بن جعفر (کاظم)')
خط ۴: خط ۴:
اینان معتقد بودند که معرفت [[ائمه]] واجب است و قیام به شرایعى را كه از طرف [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|رسول (ص)]] ابلاغ شده است، نیز واجب است. کسی که امام را نشناسد و بمیرد، آن چنان است كه در جاهلیت مرده باشد. برخی از ایشان گفته‏‌اند که اگر كسى معرفت امام را درك كند، هیچ فریضه و تکلیفی بر او واجب نیست. فقط معرفت امام او را کفایت می‌کند. برخى از «یعفوریه» پیرو عقیده «[[معتزله]]» در «[[قضا و قدر|قدر]]» شدند و گفتند: معرفت امام ضرورى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 477 با ویرایش و اصلاحات در عبارات
اینان معتقد بودند که معرفت [[ائمه]] واجب است و قیام به شرایعى را كه از طرف [[محمد (ص) خاتم الانبیاء|رسول (ص)]] ابلاغ شده است، نیز واجب است. کسی که امام را نشناسد و بمیرد، آن چنان است كه در جاهلیت مرده باشد. برخی از ایشان گفته‏‌اند که اگر كسى معرفت امام را درك كند، هیچ فریضه و تکلیفی بر او واجب نیست. فقط معرفت امام او را کفایت می‌کند. برخى از «یعفوریه» پیرو عقیده «[[معتزله]]» در «[[قضا و قدر|قدر]]» شدند و گفتند: معرفت امام ضرورى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 477 با ویرایش و اصلاحات در عبارات
</ref>
</ref>
2.گروه دوم از یعفوریه شیعیان و پیروان محمد بن بشیر بوده‌اند و در عصر امامت [[امام کاظم|موسی بن جعفر (ع)]] ظهور کرده و در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده و منکر امامت فرزندش علی بن موسی (ع) و هم چنین منکر امامان بعد از آن حضرت شدند. آنها عصمت امامان بعد از موسی بن جعفر را قبول نداشتند و هر کسی را که به امامت ایشان قائل بود کافر و خونش را حلال مى‌دانستند. البته این فرقه بعدها امامت موسی بن جعفر را نیز منکر شدند و امامت محمد بن بشیر و پس از او امامت فرزندش را پذیرفتند. <ref>http://wikifeqh.ir/%DB%8C%D8%B9%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87</ref>
2.گروه دوم از یعفوریه شیعیان و پیروان محمد بن بشیر بوده‌اند و در عصر امامت [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسی بن جعفر (ع)]] ظهور کرده و در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده و منکر امامت فرزندش علی بن موسی (ع) و هم چنین منکر امامان بعد از آن حضرت شدند. آنها عصمت امامان بعد از موسی بن جعفر را قبول نداشتند و هر کسی را که به امامت ایشان قائل بود کافر و خونش را حلال مى‌دانستند. البته این فرقه بعدها امامت موسی بن جعفر را نیز منکر شدند و امامت محمد بن بشیر و پس از او امامت فرزندش را پذیرفتند. <ref>http://wikifeqh.ir/%DB%8C%D8%B9%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87</ref>
اینان معتقد بودند که خداوند فقط نماز، خمس و روزه ی ماه رمضان را واجب کرده است و مسایلی چون زکات، حج و دیگر موضوعات دین و احکام شرعی وجود ندارد. آنها ازدواج با محارم را جایز مى‌دانستند و رابطه جنسی با غلامان را بدون اشکال می‌شمردند.
اینان معتقد بودند که خداوند فقط نماز، خمس و روزه ی ماه رمضان را واجب کرده است و مسایلی چون زکات، حج و دیگر موضوعات دین و احکام شرعی وجود ندارد. آنها ازدواج با محارم را جایز مى‌دانستند و رابطه جنسی با غلامان را بدون اشکال می‌شمردند.
<ref>طوسی ابی جعفر محمدبن حسن بن علی، رجال کشی، مصطفوی، حسن، ص ۴۷۹، نشر دانشگاه مشهد، ۱۳۴۷ شمسی.</ref>
<ref>طوسی ابی جعفر محمدبن حسن بن علی، رجال کشی، مصطفوی، حسن، ص ۴۷۹، نشر دانشگاه مشهد، ۱۳۴۷ شمسی.</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۸٬۰۰۹

ویرایش