علبائیه (علیاویه): تفاوت میان نسخه‌ها

کشّی در رجال خود می‌‏نویسد که ''علباء‌ اسدی'' حاکم [[بحرین]] بوده و بعد از به دست آوردن هفتصد هزار دینار همراه با غلام و چارپایان، آن را تقدیم [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] کرد. امام فرمود: ما آن را از تو قبول کردیم و بار دیگر به تو بخشیدیم. شهرستانی می‏‌نویسد: ''علباء‌بن‌دراع''، [[علی بن ابی طالب|حضرت علی (علیه‌السلام)]] را بر [[پیامبر(ص)|پیامبر (صلی‌الله علیه وآله وسلم)]] برتری می‌‏داد و سپس مردم را به سوی خود دعوت کرد و قائل به الوهیت علی (علیه‎السلام) و محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) شد. از ابن حزم نقل شده است که: علبائیه در «اباحت» و «[[تناسخ]]» و «تعطیل» با [[مخمّسه (پیروان ابوالخطاب)|مخمّسه]] و [[محمدیه (از غلاة شیعه)|محمّدیه]] هم تفاوتی نداشتند. آنها نبوت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) و رسالت [[سلمان فارسی|سلمان پارسی]] را از جانب او چنان که «محمدیه» می‌‏گفتند قبول نداشتند؛ بلکه [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمّد بن عبداللّه (صلی‌الله علیه وآله و سلم)]] را بنده علی (علیه‌السلام) می‌‏پنداشتند. کشّی از قول امام جعفر صادق (علیه‌السلام)  روایت می‌‏کند که علباء هنگام مرگ نزد آن حضرت رفت، [[ابو بصیر|ابوبصیر]] در آن مجلس از حضرت می‌پرسد که آیا تو [[بهشت]] را برای او تضمین کرده‌ای؟