۸۸٬۰۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بابکیه''' نام فرقهای از [[ | '''بابکیه''' نام فرقهای از [[غلات|غلاة]] شیعه منسوب به [[بابک خرم دین|بابک خرمدین]] مشهورترین پیشوای خرمدینان است. بابک در زبان پهلوی «پاپک» خونده میشود. | ||
== پیشینه بابکیه == | == پیشینه بابکیه == | ||
فرقه بابکیه از پیروان بابک خرّم دین میباشند. <ref>اسفرایینی شهفور، التبصیر فی الدین، ص135</ref> <ref> ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص148</ref> <ref> اقبال عباس، خاندان نوبختی، ص251</ref> <ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فِرَق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص85</ref> <ref> شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقههای اسلامی، ص67</ref> <ref> ابن ندیم، الفهرست، ص406و407</ref> <ref>دیلمی محمد بن حسن، قواعد عقاید آل محمد فی الرد علی الباطنیة، ص34</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص147</ref> اگرچه در برخی از کتابها، بابکیه از غلات شیعه دانسته شده است، اما با بررسی قیام بابکیان در تاریخ، درمییابیم که: | فرقه بابکیه از پیروان بابک خرّم دین میباشند. <ref>اسفرایینی شهفور، التبصیر فی الدین، ص135</ref> <ref> ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص148</ref> <ref> اقبال عباس، خاندان نوبختی، ص251</ref> <ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فِرَق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص85</ref> <ref> شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقههای اسلامی، ص67</ref> <ref> ابن ندیم، الفهرست، ص406و407</ref> <ref>دیلمی محمد بن حسن، قواعد عقاید آل محمد فی الرد علی الباطنیة، ص34</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص147</ref> اگرچه در برخی از کتابها، بابکیه از غلات شیعه دانسته شده است، اما با بررسی قیام بابکیان در تاریخ، درمییابیم که: | ||
1. بابکیان گروهی سیاسی بودند که بر ضدّ حکومت شورش کرده بودند. | 1. بابکیان گروهی سیاسی بودند که بر ضدّ حکومت شورش کرده بودند. | ||
2. قیامشان رنگ و بوی ملی داشت نه مذهبی | 2. قیامشان رنگ و بوی ملی داشت نه مذهبی | ||
3.هیچ ارتباطی با بزرگان شیعه نداشتند و شاید اصلا شیعه را نمیشناختند. | 3.هیچ ارتباطی با بزرگان شیعه نداشتند و شاید اصلا شیعه را نمیشناختند. | ||
== اصل و نسب بابک == | == اصل و نسب بابک == | ||
از اصل و نسب بابک اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی وی را فرزندی نامشروع دانستهاند و برخی دیگر او را از نوادگان [[ | از اصل و نسب بابک اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی وی را فرزندی نامشروع دانستهاند و برخی دیگر او را از نوادگان [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم خراسانی]] معرفی کردهاند. [[ابن ندیم]] مینویسد: «جاویدان بن شهرک (یا سهرک) که رئیس جاویدانیه (از خرمیه) بود، در راه برگشت از زنجان در ده بلال آباد در منزل مادر بابک اقامت میکند و در آنجا کاردانی بابک را میپسندد و وی را با اجازه مادرش با خود میبرد. پس از مدتی جاویدان از دنیا میرود و همسر او که عاشق بابک شده بود، به پیروان جاویدان میگوید روح وی در بابک حلول کرده و به جای جاویدان همسر وی میشود. <ref>ابن ندیم، الفهرست، ص 406</ref> روایت دیگری نیز نقل شده است که پدر بابک از مردم مداین و روغنفروش بود و به [[آذربایجان]] رفت و در آن جا دلباخته زنی یک چشم شد و او را به زوجیت خود در آورد و بابک از آن زن به دنیا آمد. وی در یکی از سفرها که به کوه سبلان رفته بود، شخصی از پشت به او خنجری زد و بر اثر زخم خنجر درگذشت. پس از مرگش مادر بابک به دایگی میپرداخت تا این که بابک ده ساله و به گاوچرانی مشغول گشت و به خدمت شبلبنمنقی ازدی درآمد و ستوربان او شد و از غلامانش طنبور نواختن آموخت. بابک در ادامه از آن جا به تبریز رفت و دو سال نزد محمدبنرواد ازدی بود. سپس نزد مادرش بازگشت در حالیکه هجده سال از سن او گذشته بود. ابوالمعالی صاحب کتاب «بیان الادیان» مینویسد: زمانی که زندگی بر بابک و مادرش در اردبیل تنگ شد، راهی منطقه دیگر شده و در دهی که از آن محمدبنرواد الازدی بود ساکن شدند. اهل آن ده از مزدکیان و خرمدینان بودند و پیشوای ایشان، جاویدانبنشهرک بود. وی چون میدانست که بابک طنبور را به خوبی مینوازد، او را نزد خود نگاه داشت.<ref> مشکورمحمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 84 با ویرایش و حذف و اضافات لازم در عبارات </ref> | ||
== مبارزات == | == مبارزات == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۷: | ||
== سر انجام == | == سر انجام == | ||
بابک خرمدین در سال ۲۰۱ قمری به خونخواهی [[ | بابک خرمدین در سال ۲۰۱ قمری به خونخواهی [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم خراسانی]] و بر ضد حکومت [[مأمون عباسی|مأمون]] شورش کرد و عدۀ زیادی به او پیوستند. پس از ۲۲ سال نبرد با حکومت در سال ۲۲۳ قمری در جنگ با افشین ایرانی که از سوی [[معتصم عباسی]] مأمور جنگ با بابک شده بود، اسیر و کشته <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۲۴۵.</ref> و بدنش به دار آویخته شد<ref>ر. ک. دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص77</ref> <ref>ر. ک. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج11، ص 23</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == |