جعفریه (پیروان جعفر بن علی تقی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
| عقیده =   
| عقیده =   
}}
}}
'''جعفریه‏''' پیروان جعفر‌بن‌علی‌تقی فرزند [[علی بن محمد (هادی)|امام‌هادی (ع)]] (ملقب به جعفر‌کذاب) بودند.
'''جعفریه‏''' پیروان جعفر‌بن‌علی‌تقی فرزند [[علی بن محمد (هادی)|امام‌هادی (علیه السلام)]] (ملقب به جعفر‌کذاب) بودند.


== شرح حال ==
== شرح حال ==
جعفر برادر حضرت [[حسن بن علی (عسکری)|امام‌حسن‌عسکری (ع)]] بود که «شیعه‌امامیه» او را «[[جعفر‌کذاب]]» می‌خواندند، زیرا وی پس از برادرش امام‌حسن‌عسکری(ع) ادعای امامت کرد و منکر داشتن فرزند برای آن‌حضرت بود. کنیه وی «ابوعبدالله» و لقبش کرین بود، زیرا صد‌و‌بیست فرزند از وی به‌جا مانده و پسران او را نسبت به جدشان [[علی بن موسی (رضا)|حضرت علی‌بن‌موسی الرضا]] (ع)، رضویون خوانند. جعفر‌کذاب در سال 271 هجری قمری در حالی‌که 45 سال از عمرش گذشته بود، از دنیا رفت و در خانه پدرش در [[سامراء]] مدفون شد. «جعفر‌کذاب» مردی دنیا‌دوست و عشرت‌طلب و طالب مقام بود و برای آنکه به مقام امامت شناخته شود، به اقسام وسایل، تشبث می‏‌جست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref>
جعفر برادر حضرت [[حسن بن علی (عسکری)|امام‌حسن‌عسکری (علیه السلام)]] بود که «شیعه‌امامیه» او را «[[جعفر‌کذاب]]» می‌خواندند، زیرا وی پس از برادرش امام‌حسن‌عسکری(علیه السلام) ادعای امامت کرد و منکر داشتن فرزند برای آن‌حضرت بود. کنیه وی «ابوعبدالله» و لقبش کرین بود، زیرا صد‌و‌بیست فرزند از وی به‌جا مانده و پسران او را نسبت به جدشان [[علی بن موسی (رضا)|حضرت علی‌بن‌موسی الرضا]] (علیه السلام)، رضویون خوانند. جعفر‌کذاب در سال 271 هجری قمری در حالی‌که 45 سال از عمرش گذشته بود، از دنیا رفت و در خانه پدرش در [[سامراء]] مدفون شد. «جعفر‌کذاب» مردی دنیا‌دوست و عشرت‌طلب و طالب مقام بود و برای آنکه به مقام امامت شناخته شود، به اقسام وسایل، تشبث می‏‌جست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref>


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
جعفر پس از شهادت پدرش ادعای امامت کرده و می‌گفت: «من امام‌ مردم هستم نه برادرم و به‌همین منظور نزد خلیفه وقت رفت و گفت: «بیست هزار اشرفی برای تو می‌فرستم و از شما خواهش می‌کنم که فرمان دهی تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.»<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج. ۲، ص. ۲۶۱ و باب سیزدهم در فصل پنجم.</ref>ولی حضرت امام‌حسن‌عسکری (ع) اجازه هیچ‌گونه خودنمایی را به او نداد تا اینکه پس از شهادت امام‌حسن‌عسکری (ع) و آغاز [[غیبت صغری|غیبت‌صغرا]]، او بار دیگر فرصت یافت تا ادعای امامت کند و با دروغ جمعی را به گمراهی بکشاند و از این‌رو، به جعفر‌کذاب شهرت یافت.
جعفر پس از شهادت پدرش ادعای امامت کرده و می‌گفت: «من امام‌ مردم هستم نه برادرم و به‌همین منظور نزد خلیفه وقت رفت و گفت: «بیست هزار اشرفی برای تو می‌فرستم و از شما خواهش می‌کنم که فرمان دهی تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.»<ref>قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج. ۲، ص. ۲۶۱ و باب سیزدهم در فصل پنجم.</ref>ولی حضرت امام‌حسن‌عسکری (علیه السلام) اجازه هیچ‌گونه خودنمایی را به او نداد تا اینکه پس از شهادت امام‌حسن‌عسکری (علیه السلام) و آغاز [[غیبت صغری|غیبت‌صغرا]]، او بار دیگر فرصت یافت تا ادعای امامت کند و با دروغ جمعی را به گمراهی بکشاند و از این‌رو، به جعفر‌کذاب شهرت یافت.


== تشکیل فرقه‌های مختلف ==
== تشکیل فرقه‌های مختلف ==
هنگامی که [[علی بن محمد (هادی)|امام‌علی‌بن‌محمد‌النقی (ع)]] از دنیا رفت، شیعیان به چند گروه تقسیم شدند، گروه اندکی از اصحاب او به امامت پسرش جعفر‌بن‌علی گرائیدند و گفتند که پدرش درباره امامت او وصیت کرده است، گروهی گفتند که حسن‌بن‌علی‌العسکری(ع) درگذشت و پس از او برادرش جعفر بنا به‌وصیت وی امام است. گروهی دیگر گفتند که امامت از محمد‌بن‌علی (ع) که عموی جعفر بود، به وی رسید.
هنگامی که [[علی بن محمد (هادی)|امام‌علی‌بن‌محمد‌النقی (علیه السلام)]] از دنیا رفت، شیعیان به چند گروه تقسیم شدند، گروه اندکی از اصحاب او به امامت پسرش جعفر‌بن‌علی گرائیدند و گفتند که پدرش درباره امامت او وصیت کرده است، گروهی گفتند که حسن‌بن‌علی‌العسکری(علیه السلام) درگذشت و پس از او برادرش جعفر بنا به‌وصیت وی امام است. گروهی دیگر گفتند که امامت از محمد‌بن‌علی (علیه السلام) که عموی جعفر بود، به وی رسید.
فرقه‌ای دیگر به تقلید از «[[فطحیه]]» پرداختند که عبدالله‌بن‌بکیر بن‌اعین از آنان بود و معتقد بودند که حسن‌بن‌علی پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وی جعفر‌بن‌علی به امامت رسید، چنانکه [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی‌بن‌جعفر]] پس از عبدالله‌ جعفر (افطح) امامت داشت، زیرا بنا‌ به خبری که رسیده چون امامی از دنیا برود، امامت به مهم‌ترین پسر وی می‌رسد. گروه دیگر چون منکر فرزند داشتن حضرت امام حسن‌عسکری بودند گفتند:
فرقه‌ای دیگر به تقلید از «[[فطحیه]]» پرداختند که عبدالله‌بن‌بکیر بن‌اعین از آنان بود و معتقد بودند که حسن‌بن‌علی پس از پدرش امام بود و چون درگذشت بعد از وی جعفر‌بن‌علی به امامت رسید، چنانکه [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی‌بن‌جعفر]] پس از عبدالله‌ جعفر (افطح) امامت داشت، زیرا بنا‌ به خبری که رسیده چون امامی از دنیا برود، امامت به مهم‌ترین پسر وی می‌رسد. گروه دیگر چون منکر فرزند داشتن حضرت امام حسن‌عسکری بودند گفتند:
اگر امامی از دنیا برود و فرزندی نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 95، 108، 112.</ref>
اگر امامی از دنیا برود و فرزندی نداشته باشد، امامت به برادرش خواهد رسید.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، ص 95، 108، 112.</ref>
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش