۸۷٬۷۷۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| تاریخ شکل گیری = | | تاریخ شکل گیری = | ||
| قرن شکل گیری = | | قرن شکل گیری = | ||
| مبدأ شکل گیری = | | مبدأ شکل گیری =بحرین | ||
| موسس = | | موسس =ابوسعید‌بن‌بهرام جنابی | ||
| عقیده = | | عقیده = اعتقاد به رجعت ابوسعید | ||
}} | }} | ||
'''جنّابیه'''، پیروان ابوسعید‌بن‌بهرام | '''جنّابیه'''، پیروان ابوسعید‌بن‌بهرام جنّابی بودند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص142</ref>. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
ابوسعید حسن‌بن‌بهرام جنابی (گناوه‌ای) معروف به [[ابوسعید گناوه‌ای]] در قرن سوم هجری‌قمری در شهر جنابه (گناوه کنونی) در استان بوشهر در یکی از محله‌های قدیمی متولد شد<ref>حمیدی سید‌جعفر، نهضت ابوسعید دیلمی، تهران: نشر مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، چاپ سوم، سال 1372 شمسی، ص 75.</ref>. | |||
وی بنیان‌گذار [[قرمطیان]] در [[بحرین]] و [[احساء]] بود. زمانی که | وی بنیان‌گذار [[قرامطه|قرمطیان]] در [[بحرین]] و [[احساء]] بود. زمانی که [[مقتدر عباسی]] به خلافت رسید، ابوسعید جنّابی یکی از رهبران [[قرامطه]] بود که در [[بحرین]] قیام کرد. وی به کمک قبایل عبدالقیس و ربیعه بحرین، شهر الأحساء را تسخیر کرد و حکومت قرامطه را تشکیل داد. ابوسعید در نامه‌ای به [[معتضد عباسی]]، علت قیام خود را ظلم [[خلیفه]] دانست. | ||
بعد از | بعد از مرگ او در سال ۳۰۰ قمری (۹۱۳ میلادی)، پسرش ابوطاهر رهبر قرامطه بحرین شد. وی به مقتدر نامه نوشت و در آن سپاه خود را حزب خدا معرفی کرد. قرامطهٔ بحرین دردسرهای فراوانی برای [[عباسیان]] ایجاد کردند؛ از جمله [[حج]] را چند بار متروک کرده، [[حجرالاسود]] را ربودند. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
ابوسعید مردی دلاور و زیرک بود و پیروانش او را سید خطاب می‌کردند. یکی از خادمان سیسیلی، وی را در حمام کشت و پس از آن خودش نیز کشته شد. از ابوسعید پس از مرگ تجلیل بسیاری شد و پیروانش معتقد بودند که او دوباره زنده می‌شود و به این جهان بازمی‌‌گردد، بنابراین اسبی زین‌کرده را کنار قبرش آماده کرده بودند تا او هنگام بازگشت بر آن سوار شود. ابوسعید در زمان حیاتش، سعید را که بزرگ‌ترین فرزندش بود به ولایت‌‌عهدی خود گماشته بود، اما او از پس این کار برنیامد و برادر کوچک‌ترش ابوطاهر سلیمان بر او چیره شد و رهبری قرمطیان را پس از برادرش به‌عهده گرفت. ابوسعید شانزده سال حکومت کرد<ref>ابناثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی‌التاریخ، ج۸، ص۸۳.</ref> <ref>ابناثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی‌التاریخ، ج۷، ص۴۹۴.</ref> <ref>ابن‌جوزی، عبدالرحمن‌بن‌علی، المنتظم، ج۱۳، ص۱۴۲. | ابوسعید مردی دلاور و زیرک بود و پیروانش او را سید خطاب می‌کردند. یکی از خادمان سیسیلی، وی را در حمام کشت و پس از آن خودش نیز کشته شد. از ابوسعید پس از مرگ تجلیل بسیاری شد و پیروانش معتقد بودند که او دوباره زنده می‌شود و به این جهان بازمی‌‌گردد، بنابراین اسبی زین‌کرده را کنار قبرش آماده کرده بودند تا او هنگام بازگشت بر آن سوار شود. ابوسعید در زمان حیاتش، سعید را که بزرگ‌ترین فرزندش بود به ولایت‌‌عهدی خود گماشته بود، اما او از پس این کار برنیامد و برادر کوچک‌ترش ابوطاهر سلیمان بر او چیره شد و رهبری قرمطیان را پس از برادرش به‌عهده گرفت. ابوسعید شانزده سال حکومت کرد<ref>ابناثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی‌التاریخ، ج۸، ص۸۳.</ref> <ref>ابناثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی‌التاریخ، ج۷، ص۴۹۴.</ref> <ref>ابن‌جوزی، عبدالرحمن‌بن‌علی، المنتظم، ج۱۳، ص۱۴۲. | ||
</ref> <ref>ابن‌جوزی، عبدالرحمن‌بن‌علی، المنتظم، ج۶، ص۳۰.</ref><ref>ذهبی، محمد‌بن‌احمد، العبر، ج۱، ص۴۴۰.</ref> <ref>ابن‌کثیر، اسماعیل‌بن عمر، البدایة و‌النهایه، ج۱۱، ص۸۱.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن‌تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۱۹.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۸۲.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۲۲.</ref> <ref>ابن‌تغری‌بردی، یوسف‌بن‌تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۱۰.</ref> <ref>دواداری، ابوبکر‌بن‌عبدالله، کنز‌الدّرر، ص۶۱. | </ref> <ref>ابن‌جوزی، عبدالرحمن‌بن‌علی، المنتظم، ج۶، ص۳۰.</ref><ref>ذهبی، محمد‌بن‌احمد، العبر، ج۱، ص۴۴۰.</ref> <ref>ابن‌کثیر، اسماعیل‌بن عمر، البدایة و‌النهایه، ج۱۱، ص۸۱.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن‌تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۱۹.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۸۲.</ref> <ref>ابن‌تغری بردی، یوسف‌بن تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۲۲.</ref> <ref>ابن‌تغری‌بردی، یوسف‌بن‌تغری بردی، النجوم‌الزاهره، ج۳، ص۱۱۰.</ref> <ref>دواداری، ابوبکر‌بن‌عبدالله، کنز‌الدّرر، ص۶۱. | ||
</ref> <ref>ذهبی، محمد‌بن‌احمد، العبر، ج۱، ص۴۱۱.</ref> <ref>حرّانی‌‌صابی، ثابت‌بن‌سنان، تاریخ اخبار‌القرامطه، ص۲۰۱ به بعد.</ref>. | </ref> <ref>ذهبی، محمد‌بن‌احمد، العبر، ج۱، ص۴۱۱.</ref> <ref>حرّانی‌‌صابی، ثابت‌بن‌سنان، تاریخ اخبار‌القرامطه، ص۲۰۱ به بعد.</ref>.<ref>ابن‌خلکان، احمد‌بن‌محمد، وفیات‌الاعیان، ج۲، ص۱۴۷.</ref>. | ||
<ref>ابن‌خلکان، احمد‌بن‌محمد، وفیات‌الاعیان، ج۲، ص۱۴۷.</ref> | |||
== | == جستارهای وابسته == | ||
* | * [[بحرین]] | ||
* [[خلیفه]] | |||
* [[عباسیان]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ پانویس}} | {{ پانویس}} | ||
== منابع == | |||
* عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۷۵. | |||
{{فرق و مذاهب}} | |||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||