ابن عسکر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
از ابن‌ عسکر رساله کوتاهى‌ به‌ نام‌ دوحة الناشر لمحاسن‌ من‌ کان‌ بالمغرب‌ من‌ مشایخ‌ القرن‌ العاشر باقى‌ مانده‌ است‌ که‌ فهرست‌ گونه‌ای‌ درباره مشایخ‌ او و نیز گزارشى‌ از احوال‌ برخى‌ از بزرگان‌ مغرب‌ در قرن‌ 10ق‌ است‌  <ref>مراکشى‌، 4/174</ref>. این‌ کتاب‌ شامل‌ اطلاعات‌ فراوانى‌ درباره زادگاه‌ خود اوست‌، گرچه‌ از حوادث‌ سیاسى‌ آنجا بحثى‌ نکرده‌ است‌، اما این‌ کتاب‌ در مراکش‌ از قدر و منزلت‌ بسیاری‌ برخوردار بوده‌ است‌  <ref> 2 EI</ref>.  
از ابن‌ عسکر رساله کوتاهى‌ به‌ نام‌ دوحة الناشر لمحاسن‌ من‌ کان‌ بالمغرب‌ من‌ مشایخ‌ القرن‌ العاشر باقى‌ مانده‌ است‌ که‌ فهرست‌ گونه‌ای‌ درباره مشایخ‌ او و نیز گزارشى‌ از احوال‌ برخى‌ از بزرگان‌ مغرب‌ در قرن‌ 10ق‌ است‌  <ref>مراکشى‌، 4/174</ref>. این‌ کتاب‌ شامل‌ اطلاعات‌ فراوانى‌ درباره زادگاه‌ خود اوست‌، گرچه‌ از حوادث‌ سیاسى‌ آنجا بحثى‌ نکرده‌ است‌، اما این‌ کتاب‌ در مراکش‌ از قدر و منزلت‌ بسیاری‌ برخوردار بوده‌ است‌  <ref> 2 EI</ref>.  


گویا این‌ اثر نخستین‌ تاریخ‌ مریدان‌ اولیه [[جَزولى‌]] شیخ‌ بزرگ‌ آن‌ دوران‌ است‌  <ref>نک: 2 EI</ref>. کتاب‌ [[دوحة الناشر]] بعدها مورد استفاده مورخان‌ مغربى‌ قرار گرفته‌، افرادی‌ چون‌ احمد بن‌ خالد ناصری‌ [[سلاوی‌]] در [[الاستقصاء]]  <ref>4/194</ref> و [[ابوالقاسم‌ سعدالله‌]] در کتاب‌ [[تاریخ‌ الجزائر الثقافى‌]]  <ref>2/47، 85، 99، 100، 142، 307، 338، 372</ref> از آن‌ نقل‌ و به‌ آن‌ استناد کرده‌اند. در این‌ کتاب‌ چنانکه‌ ابوالقاسم‌ سعدالله‌  <ref>2/142</ref> تصریح‌ کرده‌، ابن‌ عسکر نام‌ بسیاری‌ از شیوخ‌ متصوفه‌ را آورده‌ است‌.
گویا این‌ اثر نخستین‌ تاریخ‌ مریدان‌ اولیه [[جزولى‌]] شیخ‌ بزرگ‌ آن‌ دوران‌ است‌  <ref>نک: 2 EI</ref>. کتاب‌ [[دوحة الناشر]] بعدها مورد استفاده مورخان‌ مغربى‌ قرار گرفته‌، افرادی‌ چون‌ احمد بن‌ خالد ناصری‌ [[سلاوی‌]] در [[الاستقصاء]]  <ref>4/194</ref> و [[ابوالقاسم‌ سعدالله‌]] در کتاب‌ [[تاریخ‌ الجزائر الثقافى‌]]  <ref>2/47، 85، 99، 100، 142، 307، 338، 372</ref> از آن‌ نقل‌ و به‌ آن‌ استناد کرده‌اند. در این‌ کتاب‌ چنانکه‌ ابوالقاسم‌ سعدالله‌  <ref>2/142</ref> تصریح‌ کرده‌، ابن‌ عسکر نام‌ بسیاری‌ از شیوخ‌ متصوفه‌ را آورده‌ است‌.


این‌ کتاب‌ نخستین‌ بار در فاس‌ (1309ق‌/1891م‌) ضمن‌ مجموعه‌ای‌ به‌ چاپ‌ رسید و پس‌ از آن‌ چند بار تجدید چاپ‌ گردید  <ref>[[ابن‌ سوده‌]]، 300</ref>. کتاب‌ دوحة الناشر نخست‌ به‌وسیله ویر باعنوان‌ «شیوخ‌ مراکش‌ در قرن‌ شانزدهم‌» به‌ انگلیسى‌ ترجمه‌ و در 1904م‌ در ادینبورگ‌ منتشر شد ، سپس‌ مستشرق‌ فرانسوی‌ [[گرول‌]] آن‌ را به‌ [[فرانسه‌]] ترجمه‌ کرد و تعلیقات‌ و حواشى‌ بسیاری‌ بر آن‌ نوشت‌ و در 1913م‌ به‌ چاپ‌ رسانید  <ref>همانجا</ref>. چاپ‌ انتقادی‌ آن‌ به‌ کوشش‌ محمد حجى‌ در [[رباط]] در 1976م‌ و تجدید چاپ‌ آن‌ در 1977م‌ در [[دارالبیضاء]] انجام‌ گرفته‌ است‌  <ref>حجى‌، 419</ref>. بعدها مورخان‌ مراکشى‌ تکمله‌هایى‌ بر آن‌ نوشته‌اند که‌ مى‌توان‌ از کتاب‌ صفوة ما انتشر من‌ اخبار علماء القرن‌ الحادی‌ عشر محمد وفرانى‌ و کتاب‌ نشر المثانى‌ ابن‌ طیب‌ قادری‌ نام‌ برد  <ref> 2 EI</ref>.
این‌ کتاب‌ نخستین‌ بار در فاس‌ (1309ق‌/1891م‌) ضمن‌ مجموعه‌ای‌ به‌ چاپ‌ رسید و پس‌ از آن‌ چند بار تجدید چاپ‌ گردید  <ref>[[ابن‌ سوده‌]]، 300</ref>. کتاب‌ دوحة الناشر نخست‌ به‌وسیله ویر باعنوان‌ «شیوخ‌ مراکش‌ در قرن‌ شانزدهم‌» به‌ انگلیسى‌ ترجمه‌ و در 1904م‌ در ادینبورگ‌ منتشر شد ، سپس‌ مستشرق‌ فرانسوی‌ [[گرول‌]] آن‌ را به‌ [[فرانسه‌]] ترجمه‌ کرد و تعلیقات‌ و حواشى‌ بسیاری‌ بر آن‌ نوشت‌ و در 1913م‌ به‌ چاپ‌ رسانید  <ref>همانجا</ref>. چاپ‌ انتقادی‌ آن‌ به‌ کوشش‌ محمد حجى‌ در [[رباط]] در 1976م‌ و تجدید چاپ‌ آن‌ در 1977م‌ در [[دارالبیضاء]] انجام‌ گرفته‌ است‌  <ref>حجى‌، 419</ref>. بعدها مورخان‌ مراکشى‌ تکمله‌هایى‌ بر آن‌ نوشته‌اند که‌ مى‌توان‌ از کتاب‌ صفوة ما انتشر من‌ اخبار علماء القرن‌ الحادی‌ عشر محمد وفرانى‌ و کتاب‌ نشر المثانى‌ ابن‌ طیب‌ قادری‌ نام‌ برد  <ref> 2 EI</ref>.
۴۳۶

ویرایش