موریتانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۸٬۱۱۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ مهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰۸: خط ۳۰۸:


مرکز حکومت آن نوا کشوت می باشد و 8 ناحیه دارد که زیر نظر دولت مرکزی اداره می شود. زبان رسمی آن عربی با لهجه حسانی می باشد و 96% مردم پیرو آئین اسلام هستند و قانون اساسی این آئین را به عنوان دین اساسی پذیرفته و در 28 نوامبر 1958م نوع حکومت آن جمهوری اسلامی موریتانی اعلام شد. مسلمانان اغلب از نژاد سیاه و اقلیتی هم عرب و بربرند.<ref>کتاب سرزمین اسلام (شناخت اجمالی کشورها و نواحی مسلمان نشین جهان)/ غلامرضا گلی زواره</ref>
مرکز حکومت آن نوا کشوت می باشد و 8 ناحیه دارد که زیر نظر دولت مرکزی اداره می شود. زبان رسمی آن عربی با لهجه حسانی می باشد و 96% مردم پیرو آئین اسلام هستند و قانون اساسی این آئین را به عنوان دین اساسی پذیرفته و در 28 نوامبر 1958م نوع حکومت آن جمهوری اسلامی موریتانی اعلام شد. مسلمانان اغلب از نژاد سیاه و اقلیتی هم عرب و بربرند.<ref>کتاب سرزمین اسلام (شناخت اجمالی کشورها و نواحی مسلمان نشین جهان)/ غلامرضا گلی زواره</ref>
=مظاهر محبت اهل بیت علیهم السلام در موریتانی=
کشور جمهوری اسلامی موریتانی کنونی در سال 1321 هجری قمری مصادف با 1903 میلادی به تحت الحمایگی فرانسه درآمد و در سال 1339 هجری قمری مصادف با 1920 میلادی از جمله مستعمرات آن کشور قرار گرفت.
از آن تاریخ تا نوامبر 1960 میلادی که این کشور استقلال و حیاتی دوباره یافته است نیز تحولات و انقلاب هایی بروز یافته است.
تاریخ موریتانی را در فاصله این ایام تا اواخر قرن 15 میلادی مصادف با یازدهم هجری قمری، که پدیده ای دیگر در جغرافیای موریتانی نمود یافته را باید عهد امارت ها و خاندان ها برشمرد، که خود بحث مبسوط و جامعی را نیاز دارد اما آنچه که این مقطع را نسبت به گذشته خود متمایز ساخته حضور گروه جدیدی از مهاجران است که منشاء آنها از قلمرو اراضی اروپا بود. ابتدا پرتغالی ها در سواحل این کشور حاضر شدند و بعد به ترتیب هلندی ها و فرانسویان، که این آخری حضور دراز مدت تری نسبت به هم نژادان خود داشت.
مورخان قرن اخیر موریتانیایی، خود را مردمی میان سودان و بیضان می شمارند و خود معتقدند که <big>مراد از بیضان</big> هر آن چیزی است که در خارج از منطقه عمومی صحرای آفریقا، که خود این منطقه در جغرافیای قدیم متشکل از دو ناحیه سودان شرقی و سودان غربی است، می باشد. در نظر آنها، حیات تاریخی موریتانی تا قبل از اسلام و از عصر تشکیل امپراطوری غنا- و یا غانا- در قرن نخست میلادی آغاز شده است.
با ظهور [[اسلام]] و حضور اعراب [[مسلمان]] تحت امر عقبه بن نافع در شمال [[آفریقا]]، اسلام به موریتانی نیز وارد شد. به روایتی حبیب بن ابی عبیده بن عقبه بن نافع در سال 116 هجری قمری مصادف با 734 میلادی شهر شنقیط واقع در شمال شرقی موریتانی کنونی را فتح نمود و با حفر مجموعه ای از چاه های آب، مسیر توسعه و شهرنشینی در این صفحات را هموار ساخت. شنقیط کنونی در ولایت ادرار با مرکزیت اطار در پیوستگی به مرز الجزایر کنونی و استان ادرار جنوبی یا اقلیم تاریخی توات واقع شده است. توات در سده های میانی تاریخ اسلام تا عهد تحت الحمایگی استعمار فرانسه در قرن 19 میلادی با مرکزیت خود در جنوب غربی [[الجزایر]] و منتهی الیه صحرای بزرگ، نقطه گذر اصلی اهل علم و اندیشه ای بود که با مرور زمان شنقیط و سایر صفحات موریتانی چون ولادته، تشیت، تجکجه، وادان و نواکیشوت را درنوردید و با حضور و سکنای خویش مجموعه ای متنوع از علوم و منابع اسلامی را در میان سطور نسخه های خطی برای شناخت حیات تاریخی و فرهنگی این مناطق در عصر اسلامی بر جای نهاد.
سکنه کنونی موریتانی مجموعه ای از اعراب و بربرهایی با اقلیت های نژادی متنوع هستند، که همگی به دین اسلام گرویده و در سنن مذهبی خود یا عموماً به مذهب [[امام مالک]] اعتقاد داشته یا به برخی از طریقت های اهل [[تصوف]] که ریشه آنها به قرون نخستین اسلامی باز می گردد، توجه و تمایل دارند.
موریتانی پس از یک دوره طولانی از حملات دولت مرابطون مراکش و سپس با ورود قبایل بنی معقل و بنو حسان تحت حاکمیت امپراطوری سانغای- و یا سونغای- قرار گرفت. مهاجرت قبایل عرب به موریتانی کنونی و شکل گیری حوزه های فکری و علمی این منطقه را برخی به تشویق خلیفه فاطمی المستنصر بالله ابو تمیم معد (حکومت 427- 487 هجری قمری) دانسته اند.
حوزه علمی- دینی شهر وادان کنونی در جوار شنقیط توسط جماعتی از فقها در سال 536 قمری پایه گذاری گردید و ظاهراً در همین ایام شریف عبدالمؤمن در قرن 6 هجری قمری بنیان تیشیت را نهاد. پس از آن با اندک زمانی ولاته نیز نشو و نمای علمی خود را آغاز نمود. به این ترتیب مهاجران بنی معقل که از قبایل عرب جعافره بودند نسب خود را به جعفر بن ابی طالب (ع) ملقب به جعفر طیار می رساندند.
با اسکان آل الطالبین در موریتانی کنونی و سپس شکل گیری بنوحسان که از احفاد بنی معقل بودند بر بلاد شنقیط در سال 1000 هجری قمری مصادف با 1591 میلادی فضای فکری- دینی این منطقه پیوستگی بیشتری را با هویت اسلامی متاثر از عترت نبوی (ص) گرفت، چرا که ایشان از طریق ازدواج دخت حضرت زهرا (س) با ابن عم خود عبدالله به نوعی با اهل بیت رسول ا... (ص) نیز وابستگی می یافتند. شاید از این روست که اینک سبب شده توجه به میراث علویان و تاثیر عمیق مناقب علی ابن ابیطالب (ع) بر ذهن و اندیشه اهالی شنقیط کنونی نیز سایه ای سنگین اندازد.
در حقیقت همین اولاد بنوحسان بودند که اساس ولایت ادرار را در مثلث مرزی کنونی سه کشور الجزایر، مالی و موریتانی پی افکندند. امارت بنوحسان سپس دامنه قلمرو خود را تا منطقه جنوب مراکش کنونی وسعت داد و در اواخر عهد دولت موحدون با ایشان در مناطق کوهستانی جنوب مغرب نیز همسایه گشت. بعدها با استیلای دولت بنی مرین در فاس میان آنها نبردهایی نیز روی داد.
در حال حاضر وجود گروه های شیعی در کشورهایی همچون الجزایر، مراکش و موریتانی و نمادهای شیعی در این کشورها دارای پیشینه طولانی است و از جمله نمادهای شیعی در موریتانی می توان به نوشتن نام حضرت فاطمه بنت اسد بر حاشیه قبور مردگان، گذاردن نما <sub>حسن</sub> و <sub>حسین</sub> بر کودکان ذکور و نام های <sub>فاطمه</sub>، <sub>فاطم</sub>، <sub>افطم</sub>، <sub>زهره</sub> و <sub>بتول</sub> بر دختران موریتانیایی و همچنین انتشار عمامه های سیاه و سفید در میان مردان موریتانیایی به تقلید از روحانیون شیعی اشاره کرد.
علاوه بر این ادبیات شاعرانه این کشور نیز مملوء از آثاری است که به تبیین جایگاه خاندان اهل بیت (ع) پرداخته است.<ref>تاریخچه محبت اهل بیت (ع) در آفریقا و اروپا</ref>


=قاریان مشهور قرآن کشور موریتانی=
=قاریان مشهور قرآن کشور موریتانی=
confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱

ویرایش