confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==معنای لغوی حشو== | ==معنای لغوی حشو== | ||
حشو در لغت به معنى چيزهايى از پنبه و پشم و غير آن است كه لحاف و بالش و تشك را با | حشو در لغت به معنى چيزهايى از پنبه و پشم و غير آن است كه لحاف و بالش و تشك را با آن ها پر می كنند و همچنین به كلام زايد را كه در اداى مطلب واقع شود، حشو می گويند. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 159 | ||
</ref> | </ref> | ||
==تاریخچه و اعتقاد== | ==تاریخچه و اعتقاد== | ||
حشويه در اسلام لقب تحقيرآميزى است كه بعضى از علماى كلام اسلام مانند | حشويه در اسلام لقب تحقيرآميزى است كه بعضى از علماى كلام اسلام مانند «[[معتزله]]» به «ا[[صحاب حديث]]» دادند، زيرا اصحاب حديث غالبا قايل به «تجسّم» و «تشبيه» خداوند بودند. ديگر آن كه حشويه را از آن جهت به اين لقب خواندند كه [[احاديث]] روايت شده از [[رسول خدا (ص)]] كه اصلى براى آن نيست، بدون تحقيق در كلام خود وارد كنند و جميع ايشان قايل به جبر و تشبيه اند. در كتاب «هفتاد و سه ملت» نوشته شده است: | ||
حشويه معتقدند که سخن گفتن در هر جاى كه شنونده نباشد عبث و بيهوده و امر كردن در جايى كه مأمورى نباشد بى نتيجه است. | حشويه معتقدند که سخن گفتن در هر جاى كه شنونده نباشد عبث و بيهوده و امر كردن در جايى كه مأمورى نباشد بى نتيجه است. | ||
اكنون چون معلوم است در ازل آزال غير خداى ذو الجلال هيچ موجودى | اكنون چون معلوم است در ازل آزال غير خداى ذو الجلال هيچ موجودى نبوده است «كان اللّه و لم يكن معه شيء» خطاب مستطاب رب الارباب را مستمع كسى نبوده باشد، پس در خلوت خانه ازلى امر و نهى با كه بود، «... وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ ...»[[سوره بقره]]، آیه 83. چون موسى نبود و [[فرعون]] نبود، خطاب حق با كه بود.در رساله «معرفة المذاهب» آمده كه حشويه معتقدند واجب و سنت و نقل هر سه يكى است، زيرا هر سه بر يك لفظ وارد است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 159 | ||
</ref> | </ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||