۸۷٬۷۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
=نام و نسب= | =نام و نسب= | ||
عبدالله بن مسعود بن غافل بن حبیب هُذَلی <ref>التنبیه و الاشراف، ص۲۵۵؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۹۷</ref> از تیره [[بنی مخزوم]] [[قریش]] است. <ref> الطبقات، ج۳، ص۱۵۰</ref> از آن رو که به هُذَیل بن مدرکه از عرب | عبدالله بن مسعود بن غافل بن حبیب هُذَلی <ref>التنبیه و الاشراف، ص۲۵۵؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۹۷</ref> از تیره [[بنی مخزوم]] [[قریش]] است. <ref> الطبقات، ج۳، ص۱۵۰</ref> از آن رو که به هُذَیل بن مدرکه از عرب عدنانی نسب می‌بُرد، به هُذَلی مشهور بود. <ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۲۵۵؛ الطبقات، ج۳، ص۱۵۰</ref> کنیه‌اش ابوعبدالرحمن <ref> الطبقات، ج۳، ص۱۵۰؛ سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۱؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۰</ref> و ابن ام عبد ثبت گشته است؛ زیرا مادرش ام عبد بنت عَبدِودّ بن سواء از هُذیل بود. <ref> سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۲</ref> بر پایه گزارشی، پیامبر(ص) کنیه ابوعبدالرحمن را به او داد. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۲</ref> به سبب هم‌پیمانی پدرش با [[بنی‌زهره]] از تیره‌های قریش، وی را «حلیف بنی‌زهره» خوانده‌اند. <ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۰؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۰</ref> | ||
مادر ابن مسعود از [[راویان حدیث]] پیامبر بود. <ref>الاستیعاب، ج۴، ص۱۹۴۶؛ اسد الغابه، ج۶، ص۳۶۳</ref> همسر وی، زینب بنت عبدالله ثقفیه، نیز راوی حدیث بود. <ref>الاستیعاب، ج۴، ص۱۸۵۶</ref> او دو پسر به نام عبدالرحمن و ابوعبیده داشت. <ref>الطبقات، ج۶، ص۲۱۰؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۹۵</ref> | مادر ابن مسعود از [[راویان حدیث]] پیامبر بود. <ref>الاستیعاب، ج۴، ص۱۹۴۶؛ اسد الغابه، ج۶، ص۳۶۳</ref> همسر وی، زینب بنت عبدالله ثقفیه، نیز راوی حدیث بود. <ref>الاستیعاب، ج۴، ص۱۸۵۶</ref> او دو پسر به نام عبدالرحمن و ابوعبیده داشت. <ref>الطبقات، ج۶، ص۲۱۰؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۹۵</ref> | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
=اسلام‌آوردن ابن مسعود= | =اسلام‌آوردن ابن مسعود= | ||
درباره زمان اسلام‌آوردن ابن مسعود اختلاف است. برخی او را ششمین پذیرنده اسلام دانسته و از این رو او را [[سادسُ سِتَّة]] گفته‌اند؛ <ref> المستدرک، ج۳، ص۳۱۳؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹</ref> اما ابن اسحاق و برخی دیگر او را بیست و دومین اسلام آورنده شمرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۴</ref> در نحوه اسلام او آمده است که هنگام چراندن گوسفندان، اعجازی از [[پیامبر اسلام]] دید و مسلمان شد <ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۷۹؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۷-۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱</ref> و از پیامبر خواست که به او دانش بیاموزد. پیامبر فرمود: «إنّک لَغلامٌ مُعَلَّم» (تو پسری تعلیم یافته‌ای). <ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۰-۱۵۱؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹</ref> با توجه به این گزارش‌ها اسلام آوردنش پیش از دعوت پیامبر در | درباره زمان اسلام‌آوردن ابن مسعود اختلاف است. برخی او را ششمین پذیرنده اسلام دانسته و از این رو او را [[سادسُ سِتَّة]] گفته‌اند؛ <ref> المستدرک، ج۳، ص۳۱۳؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹</ref> اما ابن اسحاق و برخی دیگر او را بیست و دومین اسلام آورنده شمرده‌اند. <ref>سیر اعلام النبلاء، ج۱، ص۴۶۴</ref> در نحوه اسلام او آمده است که هنگام چراندن گوسفندان، اعجازی از [[پیامبر اسلام]] دید و مسلمان شد <ref>مسند احمد، ج۱، ص۳۷۹؛ الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۷-۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱</ref> و از پیامبر خواست که به او دانش بیاموزد. پیامبر فرمود: «إنّک لَغلامٌ مُعَلَّم» (تو پسری تعلیم یافته‌ای). <ref>الطبقات، ج۳، ص۱۵۰-۱۵۱؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱؛ الاصابه، ج۴، ص۱۹۹</ref> با توجه به این گزارش‌ها اسلام آوردنش پیش از دعوت پیامبر در دارُ اَرقم بوده است؛ چنانکه [[واقدی]] بدان اشاره دارد. <ref>انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۰</ref> | ||
ابن مسعود نخستین نومسلمانی بود که داوطلبانه [[سوره الرحمن]] را با صدای بلند بر مشرکان مکه خواند و به همین سبب قریش او را زیر ضرب و شتم گرفتند؛ ولی از تلاوت دست برنداشت تا خواندن آن آیات را به پایان رساند. <ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۳۱۴-۳۱۵؛ انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۱؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱-۲۸۲</ref> | ابن مسعود نخستین نومسلمانی بود که داوطلبانه [[سوره الرحمن]] را با صدای بلند بر مشرکان مکه خواند و به همین سبب قریش او را زیر ضرب و شتم گرفتند؛ ولی از تلاوت دست برنداشت تا خواندن آن آیات را به پایان رساند. <ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۳۱۴-۳۱۵؛ انساب الاشراف، ج۱۱، ص۲۱۱؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۱-۲۸۲</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
=جایگاه نزد [[شیعه]] و [[سنی]]= | =جایگاه نزد [[شیعه]] و [[سنی]]= | ||
[[اهل سنت]] بر جلالت قدر او اتفاق‌نظر دارند و او را از [[عَشَرهٔ مُبَشَّره]] می‌دانند. <ref> الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۴</ref> در آثار [[امامیه]] هم از ابن مسعود همواره به عنوان یکی از بزرگان صحابه به احترام یاد و به روایت‌های او به ویژه احادیثش در تأیید فضیلت‌های اهل بیت(ع) توجه شده است. <ref>الخصال، ص۱۷۳، ۴۶۴، ۴۶۷-۴۶۹</ref> البته علماء شیعه درباره وی اتفاق‌نظر ندارند. برخی در شیعه‌بودن او تردید کرده‌اند؛ با استناد به ادله‌ای از جمله روایت منقول از [[فضل بن شاذان]] در مورد [[مخلط]] بودن (راوی‌ای که صحیح و ناصحیح را نقل می‌کند) ابن مسعود <ref>رجال کشی، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹</ref> و نیز [[فتاوای فقهی]] وی و تخطئه‌اش در برخی روایت‌ها و ترجیح قرائت [[ابی بن کعب]] بر قرائت او از سوی [[امام صادق(ع)]]. <ref>الکافی، ج۲، ص۶۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵</ref> | [[اهل سنت]] بر جلالت قدر او اتفاق‌نظر دارند و او را از [[عشره مبشره|عَشَرهٔ مُبَشَّره]] می‌دانند. <ref> الاستیعاب، ج۳، ص۹۸۸؛ اسد الغابه، ج۳، ص۲۸۴</ref> در آثار [[امامیه]] هم از ابن مسعود همواره به عنوان یکی از بزرگان صحابه به احترام یاد و به روایت‌های او به ویژه احادیثش در تأیید فضیلت‌های اهل بیت(ع) توجه شده است. <ref>الخصال، ص۱۷۳، ۴۶۴، ۴۶۷-۴۶۹</ref> البته علماء شیعه درباره وی اتفاق‌نظر ندارند. برخی در شیعه‌بودن او تردید کرده‌اند؛ با استناد به ادله‌ای از جمله روایت منقول از [[فضل بن شاذان]] در مورد [[مخلط]] بودن (راوی‌ای که صحیح و ناصحیح را نقل می‌کند) ابن مسعود <ref>رجال کشی، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹</ref> و نیز [[فتاوای فقهی]] وی و تخطئه‌اش در برخی روایت‌ها و ترجیح قرائت [[ابی بن کعب]] بر قرائت او از سوی [[امام صادق(ع)]]. <ref>الکافی، ج۲، ص۶۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵</ref> | ||
این گروه روایت‌های [[شیخ صدوق]] را ضعیف دانسته‌اند که ابن مسعود را از ۱۲ مخالف ابوبکر شمرده و از پیامبر(ص) روایتی در معرفی [[امامان دوازده‌گانه]] جانشین ایشان آورده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵-۳۴۶</ref> گروهی دیگر با استدلال‌هایی وی را توثیق کرده‌اند؛ از جمله اینکه [[ابن قولویه]] در [[کامل الزیارات]] از او نقل کرده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۴-۳۴۵</ref> | این گروه روایت‌های [[شیخ صدوق]] را ضعیف دانسته‌اند که ابن مسعود را از ۱۲ مخالف ابوبکر شمرده و از پیامبر(ص) روایتی در معرفی [[امامان دوازده‌گانه]] جانشین ایشان آورده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵-۳۴۶</ref> گروهی دیگر با استدلال‌هایی وی را توثیق کرده‌اند؛ از جمله اینکه [[ابن قولویه]] در [[کامل الزیارات]] از او نقل کرده است. <ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۴-۳۴۵</ref> | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
براساس آنچه در منابع آمده ابن مسعود آیات قرآن را از حافظه بر شاگردان املا می‌نمود و آنان قرائت او را در مصاحفی می‌نوشتند. <ref>«المبانی »، صص۳۵-۳۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۱۲۴</ref> | براساس آنچه در منابع آمده ابن مسعود آیات قرآن را از حافظه بر شاگردان املا می‌نمود و آنان قرائت او را در مصاحفی می‌نوشتند. <ref>«المبانی »، صص۳۵-۳۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۱۲۴</ref> | ||
در جریان گردآوری قرآن و فراهم آوردن مصحف رسمی توسط عثمان و به مباشرت [[زید بن ثابت]] | در جریان گردآوری قرآن و فراهم آوردن مصحف رسمی توسط عثمان و به مباشرت [[زید بن ثابت]] در روایات سخن از نسخه‌ای با عنوان <big>مصحف ابن مسعود</big> به میان آمده که مورد توجه قرار نگرفته و عثمان او را امر کرده مصحف خود را تحویل نماید تا به همراه دیگر مصاحف از بین برده شود. به گفته روایات ابن مسعود به این امر تن در نداد و به همین سبب به امر عثمان مضروب شد. <ref>ابن ابی داوود، کتاب المصاحف، ۱۳۵۵ق، ص۱۳-۱۸</ref> | ||
اما بنا به برخی روایات ابن مسعود از این موضع خود عدول و [[مصحف عثمانی]] را تأیید کرد. <ref>پاکتچی، احمد، مدخل "ابن مسعود، ابو عبدالرحمن" در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 4</ref> | اما بنا به برخی روایات ابن مسعود از این موضع خود عدول و [[مصحف عثمانی]] را تأیید کرد. <ref>پاکتچی، احمد، مدخل "ابن مسعود، ابو عبدالرحمن" در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 4</ref> | ||
=ابن مسعود و | =ابن مسعود و خلافت بلافصل امام علی(ع)= | ||
==دیدگاه برخی علمای | ==دیدگاه برخی علمای رجال== | ||
اما از طرف دیگر برخی علمای رجال او را پیرو عامه دانسته‌اند و شواهدی را در مخالفت ابن مسعود با حضرت علی (ع) نقل کردند؛ از جمله: | اما از طرف دیگر برخی علمای رجال او را پیرو عامه دانسته‌اند و شواهدی را در مخالفت ابن مسعود با حضرت علی (ع) نقل کردند؛ از جمله: | ||
فتاوایی که در باب | فتاوایی که در باب ارث داده با [[حضرت علی (ع)]] مخالف بوده و اختلافاتی در قرائت قرآن با قرائت ائمه داشته است؛ یعنی ائمه بر قرائت او صحه نگذاشتند؛ از جمله: | ||
==روایتی از | ==روایتی از امام باقر(ع)== | ||
از امام باقر (ع) نقل شده که فرمود: ابن مسعود دو سوره معوذتین را از قرآن حذف کرده بود؛ در‌حالی‌که پدرم فرمود: ابن مسعود این کار را به رأی خودش انجام داده است. <ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۵۰</ref> | از امام باقر (ع) نقل شده که فرمود: ابن مسعود دو سوره معوذتین را از قرآن حذف کرده بود؛ در‌حالی‌که پدرم فرمود: ابن مسعود این کار را به رأی خودش انجام داده است. <ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۵۰</ref> | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==دیدگاه علامه تستری== | ==دیدگاه علامه تستری== | ||
مرحوم [[علامه تستری]] در کتاب [[قاموس الرجال]] به دلایلی که در شیعه بودن ابن مسعود ذکر شد خدشه می‌کند و می‌گوید: خبر انکار دوازده نفر به [[خلافت]] ابوبکر در منابع دیگر مثل [[احتجاج طبرسی]] ذکر شده و ابن مسعود جزء آنها شمرده نشده است و از طرفی اخباری بر مخالفت او با حضرت علی (ع) داریم؛ و روایتی هم که نقل شده با این مضمون که "ابن مسعود گفته من از امام خودم در کارها اذن نمی‌گرفتم، همان‌طور که [[سلمان]] و [[عمار]] می‌گرفتند؛ لذا من | مرحوم [[علامه تستری]] در کتاب [[قاموس الرجال]] به دلایلی که در شیعه بودن ابن مسعود ذکر شد خدشه می‌کند و می‌گوید: خبر انکار دوازده نفر به [[خلافت]] ابوبکر در منابع دیگر مثل [[احتجاج طبرسی]] ذکر شده و ابن مسعود جزء آنها شمرده نشده است و از طرفی اخباری بر مخالفت او با حضرت علی (ع) داریم؛ و روایتی هم که نقل شده با این مضمون که "ابن مسعود گفته من از امام خودم در کارها اذن نمی‌گرفتم، همان‌طور که [[سلمان]] و [[عمار]] می‌گرفتند؛ لذا من توبه می‌کنم" خبر واحد است و نمی‌شود به آن استناد کرد. <ref> محمدتقی، تستری، قاموس الرجال، ج ۶، ص ۶۰۰ ـ ۶۰۸، چاپ جامعه مدرسین قم، محرم ۱۴۱۵</ref> | ||
==دیدگاه مرحوم خویی== | ==دیدگاه مرحوم خویی== | ||
مرحوم [[آیت الله خویی]] هم در | مرحوم [[آیت الله خویی]] هم در کتاب معجم او را محب حضرت علی (ع) نمی‌داند و می‌گوید: تابع حضرت نبوده؛ ولی چون در اسناد [[کتاب کامل الزیارات]] آمده می‌شود حکم به وثاقت او داد. <ref>خوئی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۱۰، ص ۳۲۲، چاپ اول، سال ۱۳۹۸، انتشارات مدینه العلم قم</ref> | ||
=فوت ابن مسعود= | =فوت ابن مسعود= | ||