محمد متولی شعراوی: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال 1940 فارغ التحصیل شد و در سال 1943 دیپلم بین المللی را با مجوز تدریس دریافت کرد . پس از فارغ التحصیلی، العین شراوی به موسسه مذهبی در منصوب شد طنطا ، و سپس به موسسه مذهبی در نقل مکان کرد زقازیق و سپس موسسه مذهبی در اسکندریه. پس از یک دوره طولانی از تجربه، شیخ شعراوی به کار در نقل مکان کرد عربستان سعودی در 1950 به کار به عنوان استاد شریعت در دانشگاه ام القری .

شیخ الشعراوی ناگزیر به تدریس مبحث عقاید شد، گرچه در ابتدا در زبان تخصص داشت و این خود دشواری بزرگی را ایجاد می کند، اما شیخ الشعراوی توانست برتری خود را در تدریس این درس تا حد زیادی ثابت کند که مورد قدردانی و قدردانی همه در سال 1963 بین جمال عبدالناصر رئیس جمهور و ملک سعود اختلافی در گرفت. در نتیجه، رئیس جمهور جمال عبدالناصر مانع شیخ شعراوی از بازگشت به عربستان سعودی دوباره ،  و در قاهره به عنوان مدیر دفتر منصوب شد شیخ الازهر الشریف، شیخ حسن مامون . سپس شیخ الشعراوی به الجزایر سفر کردرئیس هیئت الازهر آنجا بود و حدود هفت سال در الجزایر ماند و به تدریس پرداخت و در زمانی که در الجزایر بود، عقب‌نشینی در ژوئن 1967 رخ داد و الشعراوی به‌خاطر سخت‌ترین شکست‌های نظامی که مصر متحمل شد، سجده کرد. در برنامه‌ای از الف تا ض این را «در حرف تا» با گفتن اینکه « مصر تا زمانی که در آغوش کمونیسم بود پیروز نشد، بنابراین مصری‌ها مجذوب مذهب خود نشدند » را توجیه کرد . وقتی شیخ الشعراوی به قاهره بازگشت. و مدتی به عنوان مدیر اوقاف فرمانداری غربیه منصوب شد، سپس کارگزار دعوت و اندیشه و سپس کارگزار الازهر شد و دوباره به عربستان بازگشت و در دانشگاه ملک عبدالعزیز به تدریس پرداخت .

در نوامبر 1976، آقای ممدوح سالم ، نخست وزیر وقت ، اعضای کابینه خود را انتخاب کرد و شیخ الشعراوی را به سمت وزارت اوقاف و امور الازهر منصوب کرد. شراوی تا اکتبر 1978 در وزارت باقی ماند .

او اولین کسی بود که تصمیم وزیری برای تأسیس اولین بانک اسلامی در مصر که بانک فیصل است صادر کرد، زیرا این یکی از اختیارات وزیر اقتصاد یا دارایی (دکتر حامد السایه در این دوره) است. او را تفویض کرد و مجلس خلق آن را تصویب کرد.

در سال 1987 به عنوان عضو فرهنگستان زبان عربی (آکادمی الخالدین) انتخاب شد.

• او به عنوان معلم در مؤسسه طنتا ازهاری منصوب شد و در آنجا مشغول به کار شد، سپس به مؤسسه اسکندریه و سپس مؤسسه زاقازیق منتقل شد.

• وی در سال 1962 به عنوان ناظر علوم عربی در ازهر مقدس استخدام شد.

شیخ الشعراوی دیدگاه مستشرقانی را که قرآن کریم را به کذب آیات ناسازگار متهم می کردند، ناشی از ضعف زبانی آنان دانسته و هر بار با شرح سوره های قرآن، اتهامات آنان را رد و اصلاح می کرد. یک

 

آیات تعارض دارند، چنانکه آیه اول می گوید از بندگان درباره اعمالشان بین آنها سؤال نمی شود و آیه دوم می گوید از آنها سؤال می شود. الشعراوی پاسخ داد: سؤال بر دو قسم است: سؤال هوش و تحقیق که سؤالی است که در آیه اول رد شده است زیرا خداوند اعمال آنها را از آنها می داند و سؤال مؤاخذه و تصدیق کار به گونه ای که استاد می پرسد. دانش آموز که نوع سؤال در بیت دوم است.

شیخ الشعراوی زبان عربی را دوست می داشت و به شیوایی با سادگی در سبک و زیبایی در بیان شهرت داشت و شیخ سابقه ای طولانی در شعر داشت و شیخ با کلمات رسا و قوی از شعر در تفسیر آن بزرگوار نیز استفاده می کرد. قرآن و تبیین معانی آیات.

شیخ الشعراوی در خاطرات خود که توسط روزنامه الاهرام منتشر شده است از رقابت اعضای انجمن ادبی در تبدیل معانی آیات به شعر می گوید . از جمله مواردی بود که اصحاب شیخ الشعراوی بیش از همه مورد تحسین قرار می‌دادند، تا جایی که با هزینه آنها چاپ و توزیع می‌شد. امام وعاظ می فرمایند و در میان ابیات شعری که به آن افتخار می کند آنچه را که در آن زمان در مورد معنای رزق و دید مردم گفتم. من گفته بودم:

[[رده: اسلام شناسان]]