confirmed، مدیران
۳۶٬۸۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق آستانه [[حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به شاه طهماسب صفوی منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق.، توسط فتحعلی شاه ساخته شد. در سالهای دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل همجواری با [[مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی حوزه علمیه قم به شمار میرود و بخشی از مهمترین درسهای حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار میشود. | مدرسه فیضیه در شمال صحن عتیق آستانه [[حضرت معصومه]] قرار دارد و با توجه به کتیبه سردر ایوان جنوبی آن، به شاه طهماسب صفوی منسوب است. بنای فعلی آن در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق.، توسط فتحعلی شاه ساخته شد. در سالهای دهه ۱۳۷۰ شمسی، زیر زمینی در وسط این مدرسه ساخته و کتابخانه آن نیز به صورت کلی تجدید بنا شد و توسعه یافت. این مدرسه به دلیل همجواری با [[مسجد اعظم]] و [[مدرسه دارالشفاء]] به نوعی، کانون مرکزی حوزه علمیه قم به شمار میرود و بخشی از مهمترین درسهای حوزه قم و نیز اجتماعات حوزوی در این مدرسه برقرار میشود. | ||
=علت نامگذاری مدرسه فیضیه قم= | |||
گفته شده نامگذاری این مدرسه به نام فیضیه به جهت این بوده که [[فیض کاشانی]] که از علمای بزرگ دوره صفویه و داماد ملاصدرای شیرازی بود <ref>خوانساری، ص۱۸</ref> مدتی در این مدرسه تدریس میکرده و این مدرسه، محل تدریس یا محل اقامت دائمی وی در مدت اقامتش در شهر قم بوده است. به همین جهت، این مدرسه در بین مردم به نام مدرسه فیض معروف شد. | |||
برخی نیز معتقدند که این نام از زمان تجدید بنای مدرسه در دوره [[قاجار]] و به پیشنهاد علمای این دوره رایج شد. این احتمال با توجه به اینکه خاندان فیض در دوره قاجار ریاست شرعی شهر قم را برعهده داشتند. <ref>احمد باقری، م ص۲۲ ـ ۱۳؛ محمد شریف رازی، ج۱، ص۳۹</ref> برجستهتر میشود. | |||
=سابقه= | =سابقه= |