زکریا انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أبو یحیى زكریَّا بنُ محمد بنِ أحمدَ بنِ زكریا الأنصاریُّ الخزرجیُّ السُّنَیكیُّ'''، که در [[قاهره]] اقامت داشت و در [[الازهر]] به درجات بالای علمی رسیده بود (824هـ/1421م - 926هـ/1520م)معروف به "شیخ الإسلام"،"زین الدین" و"القاضی زكریا"<ref>ابن العماد الحنبلي، ج10 ص186</ref>فقیه،قاضی شافعی، قاری،مُحَدِّثٌ حافظ [[قرآن]] ، متكلِّمٌ ، لغوی و[[صوفی]] او قاضی القضات در عهد دولت ملوكیه [[مصر]] بود<ref>شیخ الاسلام زکریا الانصاری و اثره فی الفقه الشافعی، طارق يوسف، ص21</ref> <ref>[http://88.99.240.100/aleman/library/messages/01495.pdf شیخ الاسلام زکریا الانصاری و اثره فی الفقه الشافعی]</ref>، او در کثرت و اهمیت تالیفاتش به جایگاهی رسید که او را محدد صده نهم هجری می دانند<ref>العيدروس، ص115</ref><ref>خلاصة الأثر في أعيان القرن الحادي عشر، محمد بن فضل الله المحبي، دار صادر، بيروت، ج3 ص346-347</ref><ref>المجددون في الإسلام، عبد المتعال الصعيدي، مكتبة الآداب، القاهرة، 1416هـ / 1996م، ص252، ص257-259</ref>علمای [[مسلمان]] به کتب او اهتمام فراوان داشته و بر شرح و تدریس آن همت گماشتند و شافعیان در صدور فتوا به کتابهای او و شاگردانش، به ویژه ابن حجر الهیتمی و شمس الدین الرملیَّ تکیه می کردند<ref>مختصر الفوائد المكية فيما يحتاجه طلبة الشافعية، علوي بن أحمد السقاف الشافعي المكي، ص74-76</ref><ref>المدخل إلى دراسة المذاهب الفقهية، علي جمعة، دار السلام، القاهرة، الطبعة الثانية، 1422هـ/2001م، ص50</ref>.

او بیست سال به این سمت ادامه داد تا اینکه سلطان قنسوه الغوری در سال 906 هجری قمری او را عزل کرد. «به خاطر اهانت او به سلطان و سرزنش  آشکارش»<ref>الغزي، ج1 ص207</ref>.

السنیکی به این دلیل است که منتسب به روستای سُنَیْكة در اقلیم شرقی مصر بین بلبیس و عباسیه که اکنون حلمیه نام دارد<ref>معجم البلدان، ياقوت الحموي، دار صادر، بيروت، الطبعة الثانية، 1995م، ج3 ص270</ref>.

محیی الدین أبو السعود یحیى (ت 897هـ): و او بزرگترین فرزندش بود<ref>حاشية الجمل على شرح المنهج للشيخ زكريا الأنصاري، سليمان الجمل، دار الفكر، ج1 ص3</ref>.

در بخش پایانی عمرش به درس و طبقه بندی و تالیف کتب و تصدی مناصب اداری و تدریس و [[امر به معروف و نهی از منکر]] تا اینکه در سال 926 هجری قمری درگذشت<ref>معجم المطبوعات العربية والمعربة، يوسف اليان سركيس، مطبعة سركيس، مصر، 1346هـ / 1928م، ج2 ص484</ref>.

محیی الدین الكافیجی (ت 879هـ)<ref>السخاوي، ج3 ص235</ref>.

عبد الوهاب الشعرانی (ت 973هـ)<ref>الأعلام، الزركلي، ج1 ص103</ref>.

مهمترین آثار او عبارتند از<ref>هدية العارفين، إسماعيل بن محمد الباباني، دار إحياء التراث العربي، بيروت، ج1 ص374</ref>:

گفته شده در روز جمعه چهارم ذی الحجه سال 925 هجری قمری است <ref>ابن العماد الحنبلي، ج10 ص188</ref>و قول دیگری  چهارشنبه سوم ذی الحجه سال 926 هجری قمری را روایت کرده و روایت بعدی چهارم ذی الحجه سال 926 هجری قمری را بیان کرده است<ref>البدر الطالع، الشوكاني، ج1 ص253</ref>. و روایتی هم مربوط به چهارشنبه سوم ذی القعده سال 926 هجری قمری است. برخی از محققین احتمال وفات وی در روز چهارشنبه سوم ذی الحجه سال 926 هجری قمری را داده اند. زیرا این روایت از ابن ایاس است که با او معاصر بوده و در تشییع جنازه او شرکت کرده است و چون صبح روز پنجشنبه غسل ​​داده شده است یعنی در روز چهارشنبه از دنیا رفته است.او را در غرفه صغری در نزدیکی قبر [[شافعی| شافعی]] که از پیروان او بود به خاک سپردند<ref>بدائع الزهور، ابن إياس، ج5 ص371</ref>.