۸۸٬۰۰۹
ویرایش
الارشاد الی قواطع الادلة فی اصول الاعتقاد (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۳۶
، ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|مکان چاپ | |مکان چاپ | ||
|لبنان - بیروت | |لبنان - بیروت | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''الإرشاد إلی قواطع الأدلة فی أصول الاعتقاد''' کتابی [[کلامی]] و اعتقادی است که توسط [[ضیاء‌الدین جوینى]] متولد 419ق نوشته شده است. وى متكلم بزرگ اشعرى و فقیه و اصولى [[شافعى]] مى‌باشد. | |||
'''الإرشاد إلی قواطع الأدلة فی أصول الاعتقاد''' کتابی [[کلامی]] و اعتقادی که توسط [[ضیاء‌الدین جوینى]] متولد 419ق نوشته شده است | مباحثى؛ نظیر، حدوث عالم، صفاتى كه برای [[خداوند]] واجب است، اثبات [[نبوت]]، اصول عقاید و اقسام آن، [[امر به معروف]] و [[نهى از منكر]]، [[قیامت]] ، ثواب و عقاب و مسائلى كلامى از این دست بحث مى‌كند. | ||
مباحثى؛ نظیر، حدوث عالم، صفاتى كه برای [[خداوند]] واجب | |||
==بخشی از کتاب== | ==بخشی از کتاب== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
*باب القول فی إمامة أبی بكر وعمر وعثمان وعلی رضی الله عنهم أجمعین. | *باب القول فی إمامة أبی بكر وعمر وعثمان وعلی رضی الله عنهم أجمعین. | ||
= موضوع کتاب = | =موضوع کتاب= | ||
جوینی در ارائه خود از مکتب [[اشعری]] به طور خاص به سه مورد اشاره می کند - که آموزه اوست: | جوینی در ارائه خود از مکتب [[اشعری]] به طور خاص به سه مورد اشاره می کند - که آموزه اوست: | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۱: | ||
[[ابوبکر باقلانی]] متوفی در سال 403 اغلب به او اشاره می کند: «قاضی». | [[ابوبکر باقلانی]] متوفی در سال 403 اغلب به او اشاره می کند: «قاضی». | ||
[[ابواسحاق اسفراینی]] متوفی سال 413 مکرر به او اشاره کرده و می‌گوید: «استاد». | [[ابواسحاق اسفراینی]] متوفی سال 413 مکرر به او اشاره کرده و می‌گوید: «استاد». | ||
او اعتراف می کند که بیشتر استدلال‌ها و گزارش های خود را از نوشته‌های شیوخ مذاهب، به ویژه این سه نفر، به دست می آورد. او اعلام نکرد که چیز جدیدی آورده است مگر در یک موضوع که دلیلش بر محال بودن حوادث است که اولی ندارند. | او اعتراف می کند که بیشتر استدلال‌ها و گزارش های خود را از نوشته‌های شیوخ مذاهب، به ویژه این سه نفر، به دست می آورد. او اعلام نکرد که چیز جدیدی آورده است مگر در یک موضوع که دلیلش بر محال بودن حوادث است که اولی ندارند. کلیات ایشان در کتاب الارشاد درباره نظریه علم و خلقت جهان برای نشان دادن اینکه خداوند خالق این جهان است و از خداوند متعال و بهترین صفات او صحبت کرده است و ثابت می کند که خداوند خالق همه چیز است و نیز به مباحث نبوت و [[معجزه]] و تفاوت معجزات و کرامات. وی دلیل نبوت [[حضرت محمد]] را [[قرآن]] و معجزات حسی از جمله تسبیح سنگریزه در کف دست پیامبر دانست و مطالب دیگر که مفصل به آنها پرداخته شده. | ||
=شرح‌های بر كتاب= | =شرح‌های بر كتاب= | ||
# كتاب '''الإسعاد فی شرح الإرشاد''' که مؤلف آن عبد العزیز بن إبراهیم بن أحمد، قرشی، تمیمی، تونسی، مالكی، معروف به ابن بزیزة می‌باشد. | |||
# [[شرح الإرشاد فی علم الكلام]]، تألیف: أبو القاسم سلمان بن ناصر الأنصاری نیشابوری است. | #كتاب '''الإسعاد فی شرح الإرشاد''' که مؤلف آن عبد العزیز بن إبراهیم بن أحمد، قرشی، تمیمی، تونسی، مالكی، معروف به ابن بزیزة می‌باشد. | ||
# [[المهاد فی شرح الإرشاد إلى تبیین قواعد الاعتقاد]]، تألیف: المازری المتوفى سنة 530 هـ می‌باشد. | #[[شرح الإرشاد فی علم الكلام]]، تألیف: أبو القاسم سلمان بن ناصر الأنصاری نیشابوری است. | ||
#[[منهاج السداد فی شرح الإرشاد]]، نوشتهٔ أبو الحسن علی بن محمد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن الضحاک فزاری. | #[[المهاد فی شرح الإرشاد إلى تبیین قواعد الاعتقاد]]، تألیف: المازری المتوفى سنة 530 هـ می‌باشد. | ||
# [[شرح الإرشاد]]، تألیف: أبو بكر بن میمون القرطبی. | #[[منهاج السداد فی شرح الإرشاد]]، نوشتهٔ أبو الحسن علی بن محمد بن إبراهیم بن عبد الرحمن بن الضحاک فزاری. | ||
# [[شرح الإرشاد فی أصول الاعتقاد]] یا نام دیگرش "[[شرح الإرشاد فی أصول الدین]]"، تألیف: تقی الدین أبی الفتح مظفر بن عبد الله بن علی بن الحسین المصری شافعی. | #[[شرح الإرشاد]]، تألیف: أبو بكر بن میمون القرطبی. | ||
#[[شرح الإرشاد فی أصول الاعتقاد]] یا نام دیگرش "[[شرح الإرشاد فی أصول الدین]]"، تألیف: تقی الدین أبی الفتح مظفر بن عبد الله بن علی بن الحسین المصری شافعی. | |||
و شروح دیگری که بر این کتاب نوشته شده است. | و شروح دیگری که بر این کتاب نوشته شده است. | ||
=منبع= | =منبع= | ||