عدلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عدليه''' اصطلاح کلامی مربوط به [[معتزله]] و [[امامیه]] است.
'''عدلیه''' اصطلاح کلامی مربوط به [[معتزله]] و [[امامیه]] است.


==دلیل نامگذاری==
==دلیل نامگذاری==
خط ۶: خط ۶:
و اما متکلمان شیعه عموما از عدلیه هستند. به همین جهت، شیعه برای دین اسلام پنج اصل را نام برده است: توحید، نبوت، امامت، معاد و عدل را نیز جزو این اصول می‌دانند.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵2.</ref>
و اما متکلمان شیعه عموما از عدلیه هستند. به همین جهت، شیعه برای دین اسلام پنج اصل را نام برده است: توحید، نبوت، امامت، معاد و عدل را نیز جزو این اصول می‌دانند.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵2.</ref>


== مبانی فکری==  
==مبانی فکری==  
مبانی فکری عدلیه بر پایه فهم از قرآن، سنت و اجماع است که آن را ادله شرعیه می نامند. <ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵6.</ref> در حالی که غیر عدلیه مخالف این دیدگاه است و عقل را از ادله شرعیه نمی داند تا یکی از پایه های اجتهاد و فهم احکام شرعی قرار گیرد. بلکه مبنای فهم آن ها بر تعبدی بودن احکام شرعی است.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵6.</ref> مطهری نوشته است که هیچ فرقه ای از فِرَق اسلامی منکر عدل به‌عنوان یک صفت از صفات الهی نیست. بلکه اختلاف در تفسیر و توجیه درباره عدل است. اشاعره عدل را به‌گونه ای تفسیر می کنند که در نگاه معتزله، مساوی با انکار عدل است. در نگاه ایشان، اشاعره منکر و مخالف عدل نیستند، بلکه  تفاوت دو  نگاه اشاعره و عدلیه است که به ظاهر منشأ اختلاف شده است. <ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی، ج۳، ص۷۳ </ref>  
مبانی فکری عدلیه بر پایه فهم از قرآن، سنت و اجماع است که آن را ادله شرعیه می نامند. <ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵6.</ref> در حالی که غیر عدلیه مخالف این دیدگاه است و عقل را از ادله شرعیه نمی داند تا یکی از پایه های اجتهاد و فهم احکام شرعی قرار گیرد. بلکه مبنای فهم آن ها بر تعبدی بودن احکام شرعی است.<ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی،  ج۴، ص۹۵6.</ref> مطهری نوشته است که هیچ فرقه ای از فِرَق اسلامی منکر عدل به‌عنوان یک صفت از صفات الهی نیست. بلکه اختلاف در تفسیر و توجیه درباره عدل است. اشاعره عدل را به‌گونه ای تفسیر می کنند که در نگاه معتزله، مساوی با انکار عدل است. در نگاه ایشان، اشاعره منکر و مخالف عدل نیستند، بلکه  تفاوت دو  نگاه اشاعره و عدلیه است که به ظاهر منشأ اختلاف شده است. <ref>مطهری مرتضی، مجموعه آثار، تهران، نشر صدرا، سال  ۱۳۷۷ هجری شمسی، ج۳، ص۷۳ </ref>  


خط ۱۳: خط ۱۳:
[[رده: کلام]]
[[رده: کلام]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />
Writers، confirmed، مدیران
۸۸٬۰۸۰

ویرایش