confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عمریه از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو یحیى بن عمر بن یحیى بن حسین بن حسین بن زید بن على بودند. | عمریه از فرق «[[زیدیه]]» و پیرو یحیى بن عمر بن یحیى بن حسین بن حسین بن زید بن على بودند. | ||
==تاریخچه== | ==شرح حال== | ||
یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبد اللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهاى از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان ها باز شود. او از بیت المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهى بسیار از او پیروى کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهى در نزدیکى [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسى فرستاد | یحیی بن عمر از فرزندان و نسل جعفر بن ابی طالب بوده و از افراد شجاع عرب به حساب می آمد. او در بين رجال عرب طرفداران فراوان داشت و بسيارى از شعرا از جمله ابن الرومى شاعر معروف عرب در رثای او اشعاری را سرودند. پيروانش معتقد بودند که او كه نمرده بلکه زنده است و روزی خروج خواهد کرد و بنی العباس را به زیر خواهد کشید. | ||
==تاریخچه قیام== | |||
یحیی بن عمر در ایام [[متوکل عباسى]] در سال 235 در [[خراسان]] خروج کرد. عبد اللّه بن طاهر او را دستگیر کرد و تحویل [[متوکل]] داد. متوکل ابتدا وی را به زندان فرستاد و در ادامه آزاد شد و در زمان المستعین باللّه با عدّهاى از اعراب بیابان گرد در کوفه شورش کرد. این شورش موجب شد تا در زندان ها باز شود. او از بیت المال اموال فراوانی برد و مردم را به الرضا من آل محمد (ص) دعوت کرد. گروهى بسیار از او پیروى کردند تا این که محمد بن طاهر در مکانی به نام شاهى در نزدیکى [[کوفه]] با او مقابله کرد و او را شکست داده و به قتل رسانید و سرش را نزد المستعین باللّه عباسى فرستاد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات.</ref><ref>ابن اثیر عز الدین، الكامل فى التاريخ (الكامل ابن اثير)، ، 14 جلدی، نشر تونبرگ، ليدن، سال 76- 1866 میلادی، ج 7، ص 17 و 40.</ref> <ref>طبری محمد بن جریر، تاريخ طبرى تاريخ الامم و الملوك، 13 جلدی، ليدن، سال 1876- 1901 میلادی، حوادث سال 235- 250.</ref><ref>اصفهانی ابو الفرج، مقاتل الطالبيين، ترجمه سيد هاشم رسولى محلاتى، تهران، ص 639.</ref><ref>ابو الفداء اسماعیل بن علی، المختصر فی اخبار البشر، ج 2، ص 43.</ref> <ref>البرسی حافظ رجب، مشارق انوار اليقين فى اسرار امير المؤمنين، طبع بيروت، نشر دار الاندلس، ص 210. | |||
</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص147</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||