بدائیه: تفاوت میان نسخه‌ها

پیروان این فرقه معتقدند که مانعی ندارد خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر اساس همین اعتقاد خلافت خلافت خلفاى ثلاثه را تفسیر می کنند. <ref>شاطبی ابراهیم بن موسی بن محمد، الاعتصام، قاهره، نشر مطبعه السعاده، سال 1332 هجری قمری،  ج۲، ص۲۱۹</ref> اما شیعیان امامی مذهب این تعبیر را درست نمى ‏دانند بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» (سوره رعد، آیه 39) بداء را بر خدا جایز می دانند. زیرا بنا بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد مى‏ تواند امرى را باطل و به جاى آن امرى دیگر را جایگزین کند. این نوع تفسیر از بدا به معنای [[نسخ]] است. چنان که خداوند امامت اسماعیل را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و حضرت صادق (ع) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی. <ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، جلد اول، ص 69</ref>