‌ تبیین نقش علما و نخبگان عالم اسلامی در پاسخ‌دهی به شبهات (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

مرحله نخست آن عصر انبیاء‌ الهی است كه شاخصه اصلی آن دریافت برنامه جامع وحیانی توسط انسانهائی است كه به مقام قرب الهی نائل گردیده و صلاحیت لازم را در رهبری فكری و معنوی بشریت كسب نموده اند . اینان بعد از وصول به مرتبه امامت و هدایتگری انسانها همه تلاش و سعی شان را در این مسیر بكار گرفته و نزدیكترین طریق نجات و هدایت را به آنان ارائه نموده اند.  

با توجه به اصل مذكور باید گفت  یكی از عوامل اصلی پیدایش شبهاتی نظیر شبهه تعارض علم و دین در ماجرای كرونا ، عدم تفكیك و تمایز  بین روح دین و پوسته دین می باشد .  بدین معنا كه شبهه افكنان یا سطحی نگران در مسائل دین ، شعائر و ظواهر دینی را بعنوان اصول و روح دین پنداشته و چون تعطیلی موقت شعائر و مناسك مذهبی را بدلیل عدم شیوع این بیماری مشاهده نموده اند گمان کرده اند که پس تاریخ مصرف دین تمام شد و همه اموزه های دین خرافاتی بیش نبوده است . غافل از انکه انچه اصل و حقیقت دین را تشكیل میدهد حقیقت توحید است ، حقیقت قرآن است ، حقیقت و جود پیامبر و اهل بیت است ، نه اماکن منسوب به انان ، این امور بمنزله شعائر دین بوده كه جهت حفظ روح و محتوای دین تشریع گردیده است .