۸٬۱۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) جز (Mohsenmadani صفحهٔ بحرالعلوم را به سید محمد مهدی طباطبایی بحر العلوم منتقل کرد) |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید محمدمهدی طباطبایی بحرالعلوم'''، عالم ربانی، [[فقیه]]، محدث، حکیم، ادیب، رئیس [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع [[شیعیان]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[وحید بهبهانی]] بود. «الفوائد الرجالیه» و «الدرة النجفیه» (منظومه‌ای در [[فقه]]) از آثار علمی ارزشمند اوست. سید بحرالعلوم صاحب كرامات متعدد بوده و از جمله علمای [[شیعه]] است که به محضر مبارک [[امام زمان(ع)]] مشرف شده است. عالمان بزرگی چون [[شیخ جعفر کاشف الغطاء]] و [[ملا احمد نراقی]] از شاگردان او هستند. | '''سید محمدمهدی طباطبایی بحرالعلوم'''، عالم ربانی، [[فقیه]]، محدث، حکیم، ادیب، رئیس [[حوزه علمیه نجف]] و مرجع [[شیعیان]] در قرن ۱۳ هجری و از شاگردان [[وحید بهبهانی]] بود. «الفوائد الرجالیه» و «الدرة النجفیه» (منظومه‌ای در [[فقه]]) از آثار علمی ارزشمند اوست. سید بحرالعلوم صاحب كرامات متعدد بوده و از جمله علمای [[شیعه]] است که به محضر مبارک [[امام زمان (ع)]] مشرف شده است. عالمان بزرگی چون [[شیخ جعفر کاشف الغطاء]] و [[ملا احمد نراقی]] از شاگردان او هستند. | ||
=ولادت= | =ولادت= | ||
محمد مهدی، فرزند سید مرتضی طباطبایی بروجردی، از نوادگان [[امام حسن مجتبی(ع)]] در یک خانواده روحانی و پرهیزکار، در شب [[جمعه]] از [[ماه شوال]] 1155 ق. / 1121 ش. در شهر [[کربلای معلی]] پا به عرصه هستی نهاد<ref> فوائدالرضویه، شیخ عباس قمى، ص676, مستدرک الوسائل، میرزا حسین نورى، ج3، ص383, قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنى، ص 168، اعیان الشیعه، محسن امین عاملى، ج 10، ص 158.</ref>. شبی که سید به دنیا آمد پدر وی در عالم خواب دید که [[امام رضا(ع)]] دستور دادند «[[محمد بن اسماعیل بن بزیع]]» (از اصحاب [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]](علیهم السلام)) شمعی برفراز بام سید مرتضی (منظور خود اوست) برافروزد. وقتی محمد بن اسماعیل آن شمع را روشن کرد نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت<ref>فوائدالرضویه، ص476, قصص العلماء، ص168, اختران تابناک، ذبیح الله محلاتى، ج1، ص412.</ref>. پدر از آن رویای راستین بیدار می شود و همزمان خبر مولود تازه رسیده را به او می دهند. | محمد مهدی، فرزند سید مرتضی طباطبایی بروجردی، از نوادگان [[امام حسن مجتبی (ع)]] در یک خانواده روحانی و پرهیزکار، در شب [[جمعه]] از [[ماه شوال]] 1155 ق. / 1121 ش. در شهر [[کربلای معلی]] پا به عرصه هستی نهاد<ref> فوائدالرضویه، شیخ عباس قمى، ص676, مستدرک الوسائل، میرزا حسین نورى، ج3، ص383, قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنى، ص 168، اعیان الشیعه، محسن امین عاملى، ج 10، ص 158.</ref>. شبی که سید به دنیا آمد پدر وی در عالم خواب دید که [[امام رضا (ع)]] دستور دادند «[[محمد بن اسماعیل بن بزیع]]» (از اصحاب [[امام کاظم]] و [[امام رضا]] و [[امام جواد]] (علیهم السلام)) شمعی برفراز بام سید مرتضی (منظور خود اوست) برافروزد. وقتی محمد بن اسماعیل آن شمع را روشن کرد نوری از آن شمع به آسمان بالا رفت که نهایت نداشت<ref>فوائدالرضویه، ص476, قصص العلماء، ص168, اختران تابناک، ذبیح الله محلاتى، ج1، ص412.</ref>. پدر از آن رویای راستین بیدار می شود و همزمان خبر مولود تازه رسیده را به او می دهند. | ||
= چرا بحرالعلوم= | = چرا بحرالعلوم= | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
وحید بهبهانى در اواخر عمر خویش مردم را در مسائل و فتواهاى احتیاطى به سوى سید محمد مهدى راهنمایى مى کرد<ref>مکارم الاثار، ج1، ص417 - 421.</ref> و او را مجتهدى جامع الشرایط مى دانست. | وحید بهبهانى در اواخر عمر خویش مردم را در مسائل و فتواهاى احتیاطى به سوى سید محمد مهدى راهنمایى مى کرد<ref>مکارم الاثار، ج1، ص417 - 421.</ref> و او را مجتهدى جامع الشرایط مى دانست. | ||
سید در سال 1186 ق. به قصد زیارت مرقد مطهر [[امام رضا(ع)]] و دیدار با علماى بزرگ ایران وارد [[مشهد مقدس]] شد و در مدت اقامت شش یا هفت ساله<ref>اعیان الشیعه، ج10، ص159.</ref> خود در آن شهر، علاوه بر دیدارهاى علمى با مردم و مباحثات با علما، در درس استاد میرزا [[مهدى اصفهانى خراسانى]](1153 - 1218 ق.) شرکت کرد و فلسفه، [[عقاید]] و [[کلام]] را از آن مرد بزرگ آموخت و بر اندوخته علمى خویش افزود. | سید در سال 1186 ق. به قصد زیارت مرقد مطهر [[امام رضا (ع)]] و دیدار با علماى بزرگ ایران وارد [[مشهد مقدس]] شد و در مدت اقامت شش یا هفت ساله<ref>اعیان الشیعه، ج10، ص159.</ref> خود در آن شهر، علاوه بر دیدارهاى علمى با مردم و مباحثات با علما، در درس استاد میرزا [[مهدى اصفهانى خراسانى]](1153 - 1218 ق.) شرکت کرد و فلسفه، [[عقاید]] و [[کلام]] را از آن مرد بزرگ آموخت و بر اندوخته علمى خویش افزود. | ||
لقب «بحرالعلوم» از زبان این استاد براى اولین بار به سید محمد مهدى طباطبایى گفته شد. استاد که از هوش و استعداد او شگفت زده شده بود در حین درس خطاب به شاگرد خود مى گوید : «اخا انت بحرالعلوم» یعنى تو دریاى علم هستى. از آن لحظه سید به این لقب معروف | لقب «بحرالعلوم» از زبان این استاد براى اولین بار به سید محمد مهدى طباطبایى گفته شد. استاد که از هوش و استعداد او شگفت زده شده بود در حین درس خطاب به شاگرد خود مى گوید : «اخا انت بحرالعلوم» یعنى تو دریاى علم هستى. از آن لحظه سید به این لقب معروف | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
با توجه به سنگینى مسؤولیت هاى علمى سید آثار اجتماعى و معنوى گران‌بهایى از او مشاهده مى نماییم که به نمونه هایى از آن یادگارها اشاره مى کنیم: | با توجه به سنگینى مسؤولیت هاى علمى سید آثار اجتماعى و معنوى گران‌بهایى از او مشاهده مى نماییم که به نمونه هایى از آن یادگارها اشاره مى کنیم: | ||
# مشخص کردن مقام و جایگاه حضرت [[حجة بن الحسن(عج)]] در [[مسجد سهله]] و بناگذارى قبّه اى در این جایگاه مقدس. | # مشخص کردن مقام و جایگاه حضرت [[حجة بن الحسن (عج)]] در [[مسجد سهله]] و بناگذارى قبّه اى در این جایگاه مقدس. | ||
# بنا کردن گلدسته در صحن شریف علوى در طرف جنوبى و تعمیر دیوارهاى صحن ها و حجره هایى که در حال خرابى بود. | # بنا کردن گلدسته در صحن شریف علوى در طرف جنوبى و تعمیر دیوارهاى صحن ها و حجره هایى که در حال خرابى بود. | ||
# ترغیب و راهنمایى نسبت به تعمیر [[مسجد شیخ طوسى]] در [[نجف]] اشرف. | # ترغیب و راهنمایى نسبت به تعمیر [[مسجد شیخ طوسى]] در [[نجف]] اشرف. | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
# مشخص کردن جایگاه [[مسجد رأس الحسین]] در نجف اشرف. | # مشخص کردن جایگاه [[مسجد رأس الحسین]] در نجف اشرف. | ||
# تعیین جایگاه قبر [[مختار ثقفى]] که الان به قبر مسلم معروف است. | # تعیین جایگاه قبر [[مختار ثقفى]] که الان به قبر مسلم معروف است. | ||
# تعیین جایگاه مرقد [[حضرت هودوصالح(ع)]] در نجف اشرف. | # تعیین جایگاه مرقد [[حضرت هودوصالح (ع)]] در نجف اشرف. | ||
# اضافه کردن مقدارى از اراضى به مسافت حرم مطهر و ایجاد تأسیساتى در اطراف حرم که مورد نیاز زوّار بود<ref>مقدمه فوائدالرجالیه، ص95 و 96, ماضى النجف و حاضرها، ج1، ص 96 و 105 و 246.</ref>. | # اضافه کردن مقدارى از اراضى به مسافت حرم مطهر و ایجاد تأسیساتى در اطراف حرم که مورد نیاز زوّار بود<ref>مقدمه فوائدالرجالیه، ص95 و 96, ماضى النجف و حاضرها، ج1، ص 96 و 105 و 246.</ref>. | ||
# | # | ||