حرقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ۱۷ ژانویه
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
بدون خلاصۀ ویرایش
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پانویس رنگی}}
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
'''حرقیه''' یکی از شاخه‌های [[جهمیه]] اند.
| عنوان =حرقیه 
</div>
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =حرقیه  
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده = انسان‌های مستحق عذاب فقط یک بار در جهنم می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد.
}}


'''«حرقیه»''' یکی از شاخه‌های فرقۀ [[جهمیه|جهمیه‌]]<nowiki/>اند.


==اعتقادات==
== اعتقادات ==
این فرقه معتقدند که انسان های مستحق عذاب فقط یک بار در [[جهنم]] می سوزند و بعد از آن رنج [[عذاب]] را تحمل نخواهند کرد.
پیروان این فرقه معتقدند که انسان‌های مستحق عذاب، فقط یک بار در [[جهنم]] می‌سوزند و پس از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد.


==دلیل حرقیه بر یکبار سوزاندن معذبین در جهنم==
== دو دلیل حرقیه بر یک‌بار سوزاندن ==
اولا: زیرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى‏» سوره طه، آیه 74. یعنى: هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است که در آن نه مى‏ میرند و نه زنده مى‏ شوند.
'''«حرقیه»''' بر یک‌بار سوزاندن اهل عذاب، دلایلی دارند که به آنها اشاره می‌کنیم:
ثانیا: کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت  فقط یک بار در آتش دوزخ می سوزند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> در برخی از منابع  آمده است: حرقیه از [[جهمیه ‏]]<nowiki/>اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.<ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملک، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89</ref> <ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92</ref> <ref>حنفی عبدالمنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272</ref>


==پانویس==
# مستحقین عذاب نه می‌میرند و نه زنده می‌شوند، زیرا خداوند فرموده است: {{متن قرآن|إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی|سوره = طه|آیه = 74}}؛ هر کسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخی است که در آن نه می‏‌میرند و نه زنده می‏‌شوند.
# کفر ایشان دلیلی دیگر است که چون فقط یک‌بار دچار کفر شده‌اند، سپس به همان کفر خود ادامه دادند و کیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت، فقط یک‌بار در آتش دوزخ می‌سوزند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> با این‌حال در برخی دیگر از منابع ضمن اشاره به این نکته که حرقیه بخشی از فرقه جهمیه‌اند، در نحوه عذاب اهل آتش گفته‌اند: اهل آتش چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از ایشان باقی نخواهد ماند<ref>دبستان المذاهب؛ به اهتمام رضا زاده ملک؛ دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89.</ref>،<ref>عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله الحسن؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92.</ref>،<ref>حنفی عبدالمنعم؛ موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة؛ ص 272.</ref>.


== پانویس ==
   
   
[[رده: فرق و مذاهب کلامی]]
{{فرق و مذاهب}}
<references />
 
[[رده:فرق و مذاهب]]
confirmed
۵٬۹۰۷

ویرایش