۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن بشیر | '''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن بشیر کوفی از موالی بنی اسد بودند. | ||
==شرح حال موسس فرقه== | ==شرح حال موسس فرقه== | ||
درباره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ باز و شعبده باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[ | درباره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ باز و شعبده باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسی بن جعفر]] (ع) به شمار میرفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> | </ref> | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
کشی نوشته است که محمد بن بشیر معتقد بود حضرت موسی بن جعفر (ع) غایب شده و خود را به اهل نور، نورانی و به اهل ظلمت، ظلمانی نشان می دهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نیفتاده بلکه غایب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وی داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد بن بشیر آموخته است و بعد از وی محمد بن بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلی است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | |||
</ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | </ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||