احمد لبیب الترجمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
<br>
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
{{جعبه اطلاعات شخصیت
<br>
| عنوان = احمد لبیب الترجمان
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛
| تصویر = عالمان اهل سنت.jpg
| نام =
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =  1905 م
| تاریخ تولد =
| محل تولد = [[مصر]]
| سال درگذشت = 1972 م
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = [[اردن]]
| استادان =
| شاگردان =
| دین = [[اسلام]]
| مذهب = [[اهل سنت]]
| آثار =
| فعالیت‌ها = همکاری با [[اخوان‌المسلمین]]
| وبگاه =
}}


<noinclude>
'''احمد لبیب الترجمان''' یکی از افتخارات [[اخوان‌المسلمین]] و دارای استعدادهای متعدد رزمی بود که برای آزادی [[فلسطین]] مبارزات زیادی داشت. وی رهبر یک گروهان از تیپ‌های [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] در تشکیلات جنگی به‌شمار می‌آمد.
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد قضاة.jpg|جایگزین=احمد قضاة|بندانگشتی|احمد قضاة]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام


!نام
== اخوان در خط مقدم مجاهدین ==
|احمد لبیب الترجمان
آغاز ورود [[اخوان‌المسلمین]] به [[فلسطین]] زمانی بود که اولین گروه از آنها تحت عنوان یک سفر علمی به سینا نفوذ کردند تا از مرز [[مصر]] عبور کنند و وارد [[فلسطین]] شوند، یعنی قبل از ورود ارتش‌های عربی به فلسطین. پس از آن، [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] نبردهای زیادی انجام داد و شگفت‌انگیزترین نمونه‌های فداکاری و قهرمانی را در جنگ ارائه کرد. علاوه بر ایشان تعداد زیادی بودند که جان خود را برای سرزمین [[فلسطین]] فدا کردند.
|-
|زاده
|1905 میلادی / [[مصر]]
|-
|درگذشت
|1974 میلادی / [[مصر]]
|-
|دین و مذهب
|[[اسلام]]، [[تسنن]]
|-
|فعالیت‌ها
|همکاری با [[اخوان‌المسلمین]]
|}
</div>
او یکی از افتخارات [[اخوان‌المسلمین]] در نبردهای آزادی [[فلسطین]] در سال 1948 م، بود. ایشان دارای استعدادهای متعدد رزمی بود. وی رهبر یک گروهان از تیپ‌های [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] در تشکیلات جنگی است. یکی از فرزندان [[قاهره]] و به‌عنوان یک رهبر عالی مقام بود و بدین ترتیب [[اخوان‌المسلمین]] پرورش یافت.<br>


==اخوان در خط مقدم مجاهدین==
سرلشکر '''احمد فؤاد صدیق''' فرمانده کل کمپین [[فلسطین]] می‌گوید: «[[اخوان‌المسلمین|اخوان]] سربازانی بودند که به بهترین حالت، وظیفه خود را انجام دادند و [[یهودیان]] به دنبال مواضع [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] بودند تا در حمله از آنها دوری کنند. و اینکه من تعدادی از آنها را از تاریخ 26 تا 30 دسامبر 1948 میلادی به جنوب دیرالبلاح در حدود 100 کیلومتری برای ملاقات با یهودیان فرستادم که اقدامات قهرمانانه آنها و تصمیم به انحلال، تأثیری بر آنها نداشت».
آغاز ورود [[اخوان‌المسلمین]] به [[فلسطین]] زمانی بود که اولین گروه از آنها تحت عنوان یک سفر علمی به سینا نفوذ کردند تا از مرز مصر عبور کنند و وارد [[فلسطین]] شوند، یعنی قبل از ورود ارتش‌های عربی به فلسطین. پس از آن، [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] نبردهای زیادی انجام داد و شگفت‌انگیزترین نمونه‌های فداکاری و قهرمانی را در جنگ ارائه کرد. علاوه بر آن تعداد زیادی از کسانی که چانن خود را برای سرزمین فلسطین فدا کردند.
سرلشکر '''احمد فؤاد صدیق'''، فرمانده کل کمپین [[فلسطین]] می‌گوید: «[[اخوان‌المسلمین|اخوان]] سربازانی بودند که به بهترین حالت، وظیفه خود را انجام دادند و [[یهودیان]] به دنبال مواضع اخوان بودند تا در حمله از آنها دوری کنند. و اینکه من تعدادی از آنها را از تاریخ 26 تا 30 دسامبر 1948 میلادی به جنوب دیرالبلاح در حدود 100 کیلومتری برای ملاقات با یهودیان فرستادم که اقدامات قهرمانانه آنها و تصمیم به انحلال تأثیری بر آنها نداشت».  
== اولین ماموریت در خان یونس ==
==اولین ماموریت در خان یونس==
[[خان یونس]] که [[یهودیان]] در آن زمان به آن کفار درم می‌گفتند، منطقه‌ای مستحکم بود. با وجود اینکه وسعت کوچکی داشت، به دلیل نزدیکی به مرز [[مصر]] و قرار گرفتن در جاده اصلی مواصلاتی در موقعیت بسیار مهمی ساخته شده بود. [[مصر]] را به [[فلسطین]] وصل می‌کرد. ایشان به همراه نیروهای [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] در آن منطقه حاضر شدند.
[[خان یونس]] که [[یهودیان]] در آن زمان به آن کفار درم می‌گفتند، منطقه‌ای مستحکم است. با وجود اینکه وسعت کوچکی داشت، به دلیل نزدیکی به مرز مصر و قرار گرفتن در جاده اصلی مواصلاتی در موقعیت بسیار مهمی ساخته شده بود. [[مصر]] را به [[فلسطین]] وصل می کرد و نگهبانان آن می توانستند پشت برج های مسلح خود را بدون آسیب دیدگی تماشا کنند، رهبری یهود از آن مراقبت کرد و در استحکام بخشیدن به آن و برپایی برج‌های بلند در اطراف آن اغراق کرد.اخوان تصمیم به طوفان گرفت. و فرمانده گردان احمد عبدالعزیز بود و باید منطقه را کاوش و استحکامات آن را کشف کرد. و این فرماندهی به قهرمان ما، کماندوی احمد لبیب الترجمان با گروهی از سربازان محول شد.


پاتک به رهبری الترجمان بهترین کار خود را کرد و فرمانده احمد عبدالعزیز از این اکتشاف بهره برد و جنگ رخ داد و شهدای اخوان ابتدا سقوط کردند. اما [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] برگشت و آن منطقه را محاصره شدید کردند. دشمن سعی کرد این محاصره را بشکند و کاروان بزرگی را که مملو از سرباز و تجهیزات بود به محل بیاورد و فرصتی بود که احمد عبدالعزیز در انتظارش بود، پس برای آن کمین محکمی ترتیب داد و درو شدند. و هیچ یک از آنها فرار نکردند.
== راه اورشلیم از طریق رامات رحیل ==
از جمله نبردهایی که [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] [[مصر]] به رهبری '''احمد لبیب الترجمان''' به راه انداخت، نبرد برای تصرف [[رمات راحیل]] بود، زمانی که گروهی از مجاهدان [[اخوان‌المسلمین]] رامات راحیل را در نیمه شب بیست و ششم مه 1948 م، به تصرف خود درآوردند. و بیش از 200 سرباز یهودی را در این نبرد کشتند. در این زمان نیروهای داوطلب [[اخوان‌المسلمین]] که حدود 35 نفر بودندبا ایمان و روحیه بالا، به رهبری ایشان در نزدیکی شهر مستقر شدند و فردای آن روز پس از طی دو کیلومتر با پای پیاده بین کوه‌ها و دره‌های ناهموار که خمپاره‌های سنگین و جعبه‌های مهمات را با خود می‌کشیدند، پشت شهر موضع گرفتند و دستور تیراندازی به توپخانه صادر شد و سیصد گلوله شلیک کردند. درگیری از سنگرها و سدها شروع شد، [[یهودیان]] سعی کردند دفاع کنند، اخوان وقت را تلف نکرد، گروهی از [[یهودیان]] که به سمت برج‌ها بالا می‌رفتند را با مین‌هایی که زیر آنها کار گذاشته بودند، منفجر کردند و آنها را به آوار تبدیل کردند، این انفجارهای ناگهانی تأثیر بدی بر قلب [[یهودیان]] داشت؛ بنابراین آنها شروع به عقب‌نشینی از راه‌های مخفی خود به مستعمره تل‌پیوت در نزدیکی [[اورشلیم]] جدید کردند. و سربازان پیاده داوطلب به داخل شهر پیشروی کردند و فریاد زدند: الحمدلله خدا بزرگ است، آنها وحشت را در دل [[یهودیان]] زنده ایجاد کردند و وحشت‌زده از سنگرهای خود به شهرک‌های مجاور عقب‌نشینی کردند.


و مجاهدین شروع به شمردن آنچه غارت کرده بودند کردند، در مقابل پانزده خودروی زرهی عظیم با آخرین مدل های اسلحه، مهمات و تدارکات قرار گرفتند و این پیروزی شگفت انگیزی برای این گردان مجاهد بود که جبران آن چه در آغاز جنگ بود. احمد عبدالعزیز متقاعد شد که روش (تاکتیک) چریکی را در پیش بگیرد و بدون حمله به مستعمرات با توپخانه خود شروع به حمله به مستعمرات کرد و راه کاروان های زرهی را مسدود کرد و آنها را تا آخر نابود کرد تا جایی که یهودیان به شدت آشفته شدند. و پرسه زدن در صحرای نقب ممنوع است. خداوند این مترجم را که مکان را کاوش کرد و راه را برای برادرانش هموار کرد، برگرداند.<br>
== بازکردن راه فلوجه ==
[[یهودیان]]، اردوگاه ارتش [[مصر]] در [[فلوجه]] را محاصره کردند و رهبری ارتش سعی کرد تدارکات و مهمات را برای نیروهای محاصره شده فراهم کند و از اینجا رهبری ارتش مصر به داوطلبان [[اخوان‌المسلمین]] متوسل شد، بنابراین آنها با ایشان که مسئول داوطلبان [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] در [[سور باهر]] بود تماس گرفتند. و آنها او را مسئول شکستن محاصره و نجات نیروها می‌دانستند، بنابراین او سه نفر از برادران را فرستاد که عبارتند از: ''محمد عبدالغفار'' و ''صلاح العطار'' و ''محمد عبد رب النبی''. در آنجا مأموران ارتش [[مصر]] پانزده شتر به آنها دادند که جعبه‌هایی را که همراهشان بود حمل می‌کردند. راهنمای بادیه نشینان که هر یک شتری را هدایت می‌کردند تا به اردوگاه محاصره شده [[فلوجه]] رسیدند.


==راه اورشلیم از طریق رامات رحیل==
اما گروه دومی از برادران که با خود چند شتر و آذوقه داشتند نیز موفق شدند آنچه را که با خود داشتند برسانند و به فضل الهی صندوق‌هایی را که گروه اول در شکم دره پنهان کرده بودند نیز یافتند. پس آنها را نزد محاصره شدگان بردند و شترها را نیز بردند تا از گوشت آنها بهره‌مند شوند. سپس [[اخوان]] توانست کاروان دیگری متشکل از 46 شتر مملو از تدارکات، مواد و تجهیزات پزشکی را به رهبری الیوزباشی معروف الحضری آماده کند. کاروان به لطف [[خدا]] به نیروهای محاصره شده رسید و آنها را ترک کرد. شتران و آنچه حمل کردند و از جایی که آمدند برگشتند. بار سوم با کاروان دیگری نیز همین اتفاق افتاد. بدین ترتیب ایشان کار را انجام داد. در ضمن [[جمال عبدالناصر]] از محاصره شدگان [[فلوجه]] بوده است.
از جمله نبردهایی که [[اخوان‌المسلمین|اخوان]] [[مصر]] به رهبری [[احمد لبیب الترجمان]] به راه انداخت، نبرد برای تصرف [[رمات راحیل]] بود، زمانی که گروهی از مجاهدان [[اخوان‌المسلمین]] رامات راحیل را در نیمه شب بیست و ششم مه 1948 غصب کردند. موفق شد شهر مستحکم را تصرف کند و بیش از 200 سرباز یهودی را در این نبرد کشت.
== منابع ==
* ر. ک: مدخل احمد لبیب الترجمان در ویکی‌اخوان؛ [http://ikhwanwiki.com ikhwanwiki.com.].


این زمانی اتفاق افتاد که نیروهای داوطلب [[اخوان‌المسلمین]] به رهبری برادر مجاهد احمد لبیب الترجمان در نزدیکی شهر مستقر شدند و فردای آن روز به آن نزدیک شد و تعداد داوطلبان حدود 35 نفر بود که دو کیلومتر را با پای پیاده بین کوه ها و دره های ناهموار پیاده روی کردند. خمپاره‌های سنگین و جعبه‌های دانا را با خود می‌کشیدند، اما ایمان و روحیه روحیه در بین همه بالا بود.
{{مصر}}
 
[[رده:شخصیت‌ها]]
همه به رهبری برادر احمد لبیب ترجمان در پشت شهر مستحکم موضع گرفتند و دستور تیراندازی به توپخانه صادر شد و سیصد گلوله شلیک کردند... در زیر پرده دود، احمد لبیب الترجمان دستور داد. نیروهای او شروع به خزیدن در زیر پتوی سنگین بمب های خمپاره کردند و مجاهدین در یک لحظه هجوم بردند تا مین های خود را زیر سیم ها منفجر کنند. از پشت سر آنها، گروه های نفوذی به سرعت عبور می کنند تا اهدافی را که به آنها اختصاص داده شده بود، اشغال کنند. درگیری از سنگرها و سدها شروع شد، یهودیان سعی کردند دفاع کنند، اخوان وقت را تلف نکرد، گروهی از آنها به سمت برج ها بالا رفتند، زیر آنها مین ها را منفجر کردند و آنها را به آوار و آوار تبدیل کردند، این انفجارهای ناگهانی تأثیر بدی داشت. بر قلب یهودیان افتاد و به دست آنها افتاد، بنابراین آنها شروع به عقب نشینی از راههای مخفی خود به مستعمره تل پیوت در نزدیکی اورشلیم جدید کردند.
[[رده:شخصیت‌های مسلمان]]
 
[[رده:اعضای اخوان المسلمین‎‏]]
و سربازان پیاده داوطلب به داخل شهر پیشروی کردند و فریاد زدند: الحمدلله خدا بزرگ است، آنها وحشت را در دل یهودیان زنده ایجاد کردند و وحشت آنها را فرا گرفت، بنابراین آنها از سنگرهای خود به شهرک های مجاور عقب نشینی کردند.
[[رده:مصر]]
 
و اخوان در این شهر چیزی را یافت که آنها را از فضل، مهمات و آذوقه شگفت زده کرد، زیرا مرکز تدارکاتی بود که بر عرضه تجاوز شدگان دیگر نظارت می کرد... بیش از دویست جسد یهودی در زیر آوار پیدا شد، به جز اجساد را با خود بردند، در مورد تلفات اخوان، ده شهید و مجروح بودند. بنابراین، مترجم که در کشتار یهودیان نقش داشت، توانست انبارهای تدارکات و مهمات زیادی را تحت کنترل خود درآورد. ..و همینطور این سایت که در جاده اورشلیم بود.<br>
 
==بازکردن راه فلوجه==
یهودیان اردوگاه ارتش مصر در الفلوجه را محاصره کردند و رهبری ارتش سعی کرد تدارکات و مهمات را برای نیروهای محاصره شده فراهم کند و از اینجا رهبری ارتش مصر به داوطلبان [[اخوان‌المسلمین]] متوسل شد، بنابراین آنها با برادر لبیب الترجمان تماس گرفتند. که مسئول داوطلبان اخوان در سور باهر بود و آنها او را مسئول شکستن محاصره و نجات نیروها می دانستند، بنابراین سه نفر از برادران را فرستاد که عبارتند از:
 
محمد عبدالغفار و صلاح العطار و محمد عبد رب النبی پست معروف به رهبری داوطلبان در [[بیت لحم]] که با این کار موافقت کردند و نیرویی را در سور باهر برای اجرای آن مأمور کردند برادر احمد لبیب الترجمان پانزده برادر را برگزید و دو وسیله نقلیه مملو از مواد پزشکی و تجهیزات و مهمات را برداشت. و این در 13 نوامبر 1948 بود که در امتداد جاده قدم زدند و سرودهای اخوان را می خواندند تا اینکه عصر به آنجا رسیدند. منطقه الدهریه بعد از الخلیل.
 
در آنجا مأموران ارتش مصر پانزده شتر به آنها دادند که جعبه‌هایی را که همراهشان بود حمل می‌کردند. آنها به آنها گفتند که مسافت پیاده سه ساعت است و مسئول این مأموریت برادر محمد عبدالغفار بود و هیچ افسر ارتشی وجود نداشت. آنها را همراهی کرد و با آنها شروع به قدم زدن در جاده های کوهستانی کرد. راهنمای بادیه نشینان که هر یک شتری را هدایت می کردند تا به اردوگاه محاصره شده فلوجه رسیدند.
 
آنها مدتی استراحت کردند، سپس هر کدام موقعیت خود را برای نگهبانی گرفتند. سه برادر: محمد عبدالغفار، صلاح العطار و محمد عبد رب النبی به همراه راهنما، مکان هایی را که آنها را قادر می ساخت برادران بازگشت خود را به تأخیر انداختند و در این میان، تبادل آتش با یهودیان رخ داد، پس از کشتی پیاده شدند، صندوق‌ها را بر شتر بار کردند و با کاه و کاه پوشانده شدند، به امید بازگشت به آنجا. آنها را هنگامی که شب فرا رسید
 
اما گروه دومی از برادران که با خود چند شتر و آذوقه داشتند نیز موفق شدند آنچه را که با خود داشتند برسانند و به فضل الهی صندوقهایی را که گروه اول در شکم دره پنهان کرده بودند نیز یافتند. پس آنها را نزد محاصره شدگان بردند و شترها را نیز بردند تا از گوشت آنها بهره مند شوند.
 
سپس [[اخوان]] توانست کاروان دیگری متشکل از 46 شتر مملو از تدارکات، مواد و تجهیزات پزشکی را به رهبری الیوزباشی معروف الحضری آماده کند. کاروان به لطف خدا به نیروهای محاصره شده رسید و آنها را ترک کرد. شتران و آنچه حمل کردند و از جایی که آمدند برگشتند. بار سوم با کاروان دیگری نیز همین اتفاق افتاد. بدین ترتیب احمد لبیب الترگمان کار را انجام داد.
 
در اینجا یک یادآوری سریع داریم که قابل ذکر است و آن اینکه [[جمال عبدالناصر]] از محاصره شدگان فلوجه بوده است، در این زمینه علی عشماوی از شهید سید قطب نظر خاصی را نقل می کند و آن اینکه یهودیان جمال عبدالناصر هر دو را به خدمت گرفته بودند. و محمد حسنین هیکل به عنوان مأمور در دوره محاصره فلوجه که 130 روز ادامه داشت.
 
این را علی عشماوی بر زبان سید قطب گفته است. صلاح شادی نیز در کتاب صفحات تاریخ به این مطلب اشاره کرده و گفته است: در مورد عبدالناصر گفته شده که کتک زدن او به اخوان به خاطر او بوده است. توافق با یهودیان در محاصره فلوجه، گواه آن سخنانی است که نزد مرحوم معروف الحضری باقی مانده بود، آن کسی که در دست یهودیان اسیر بود و عبدالناصر در حالی که او بود نامه ای برای او فرستاد. در فلوجه محاصره شد.یک افسر یهودی او را نزد معروف الحضری برد و نامه به او اطمینان داد که دستگیری او نزدیک است..).
=منبع=
 
*ر.ک: مدخل احمد لبیب الترجمان در ویکی‌اخوان؛ [http://ikhwanwiki.com ikhwanwiki.com.].
 
[[رده: شخصیت‌ها]]
[[رده: شخصیت‌های مسلمان]]
[[رده: شخصیت‌های اخوان‌المسلمین]]
[[رده: مصر]]