الهامیه

الهامیه از فرق صوفیه‌‌اند که اکنون اثری از آنها وجود ندارد. البته محمد جواد مشکور از این فرقه با عنوان یکی از فرق کلامی نام برده ولی درباره آن هیچ توضیحی نداده است.

تاریخچه

متاسفانه به دلیل عدم توجه و اهتمام گذشتگان اطلاعات زیادی از احوالات این گونه فرق در دسترس نیست و شاید بتوان دلایل این امر را در موارد زیر خلاصه کرد:

1. این گروهک‌ها جمعیت اندکی را تشکیل می‌داده‌اند و چون عقاید فاسدی داشته‌اند، عده کمی در اطراف ایشان جمع می‌شدند.
2. به دلیل باطل بودن اصل صوفی‌گری که راهشان از مکتب اهل بیت و آموزه‌های اسلام جدا است، گروهک‌های زیادی از صوفیه تشکیل شدند و هریک به دنبال روشی رفته‌اند و کثرت این گروهک‌ها مانع از جمع‌آوری اطلاعات درباره ایشان شده است. اما بزرگانی چون مرحوم مقدس اردبیلی، به دلیل آگاهی‌بخشی و حفظ شیعیان از دام صوفی‌گری، اطلاعاتی را درباره ایشان نقل کرده‌اند. ایشان در رابطه با فرقه الهامیه می‌نویسد: این طایفه از آموختن علم رو گردانند و عمر خود را به آموختن شعر و بذله‌خوانی و ترنمات و نغمات و مطربی و غنا و سرود صرف می‌کنند و بیشتر شعرهایی را یاد می‌گیرند که معنای ملحدانه از آن بیرون می‌آید. معتقدند که هر چه آنچه را که تمام عالمان در طول عمر خود از مسیر یاد‌گیری و تعلیم و مطالعه به دست می‌آورند، ما در یک دم و زمان بسیار کوتاه به آن آگاه می‌شویم. این طایفه نیز مانند سایر فرقه‌های صوفیه، چون راهی جدای از طریقه حق برگزیده‌اند؛ از نظر شرع مقدس هم دچار انحرافات بسیاری شده‌اند.

آراء و عقاید

در برخی از منابع به خلاصه‌ای از عقاید الهامیه اشاره شده است. نوشته‌اند که الهامیه یکی از فرقه‌های متصوفه مبطله است و پیروان آن هم رای قرامطه و دهریه‌اند که اعتقادی به خواندن و نیز آموختن قرآن و علوم دینی ندارند و از آن اعراض می‌کنند و ظواهر را حجاب راه باطن می‌دانند و به اشعار و ادبیات علاقه دارند. همچنین به حلال و حرام هیچ اعتقادی ندارند.