صلاح زواوی
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۱۶، ۲۱ فوریه ۲۰۲۳ (ساعت هماهنگ جهانی) (۲۰ ماه پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
| صلاح زواوی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | صلاح زواوی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | ۱۹۳۷ م، ۱۳۱۵ ش، ۱۳۵۵ ق |
| محل تولد | فلسطین |
| سال درگذشت | ٢٠٢٣ م، ۱۴۰۱ ش، ۱۴۴۴ ق |
| محل درگذشت | ایران |
| دین | اسلام، اهل‌سنت |
| فعالیت‌ها | |
صلاح زواوی (زادهٔ ۱۹۳۷ م – درگذشتهٔ ٢٠ فوریهٔ ٢٠٢٣) متولد فلسطین و سفیر دولت فلسطین در ایران بود. وی دومین سفیر فلسطین در ایران پس از هانی الحسن بود و از سال ۱۳۶۱ تا ۱۴۰۰ (۱۹۸۰ تا ۲۰۲۲ میلادی) عهده‌دار این سمت بود. وی از اعضای مؤسس جنبش فتح و سفیر پیشین فلسطین در کشورهای الجزایر، برزیل و کنیا می‌باشد. وی پس از درگذشت همسرش دلال الاعرج، وی را در بهشت زهرای تهران دفن کرد. به دلیل حضور طولانی مدت در سمت سفیری در ایران، به وی لقب «مقدم‌السفرا» را داده‌اند.
پایان مأموریت
صلاح الزواوی در روز پنجشنبه ۱۶ دی ۱۴۰۰ در پایان مأموریت خود در ایران، با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه دیدار کرد. سلام الزواوی، سفیر جدید فلسطین در ایران شنبه شب ۱۸ دی ۱۴۰۰ در برابر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین سوگند یاد کرد و به عنوان سفیر جدید فلسطین در ایران شروع به فعالیت کرد. این مراسم در مقر اقامت محمود عباس در امان پایتخت اردن برگزار شد.
سفیر جدید
سلام زواوی دختر صلاح زواوی است.
زواوی در سال ۱۹۳۷ در شهر صفد منطقه الجلیل، به دنیا آمد. پس از سال ۱۹۴۸، خانواده سلام به سوریه نقل مکان و در شهر حلب اقامت کردند. پس از آن بود که پدر سلام، سمت سفیر سازمان آزادی‌بخش فلسطین در الجزایر، برزیل و سپس کنیا را به عهده گرفت و به باسابقه‌ترین دیپلمات فلسطینی در سمت خود تبدیل شد. سلام حدود ۱۸ سال است که در تهران زندگی کرده و آگاهی او از مناسبات دیپلماتیک بین دو کشور را به همراه داشته است.
حمایت از انقلاب اسلامی
وی از سال‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در میان تمامی محافل، احزاب و گروه‌های فلسطینی به حمایت کامل از انقلاب اسلامی و امام خمینی(رحمه‌الله) مشهور و زبان‌زد خاص و عام بود، به‌گونه‌ای که سازمان آزادی‌بخش فلسطین در سال ۱۳۶۱ ش، برای بهره‌برداری حداکثری از ظرفیت سفارت فلسطین در تهران و توسعه رابطه با مقامات جمهوری اسلامی ایران و ملت بزرگ و شریف ایران وی را به عنوان سفیر راهی تهران کرد، انتخابی که بیش از چهار دهه به طول انجامید تا جایی که ملت بزرگوار ایران اسلامی در تمامی مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها بارها و بارها میزبان او شدند و از او به‌عنوان نماینده واقعی آرمان فلسطین و مقاومت تجلیل و تکریم کردند.
عشق به رهبر ایران
ایشان به رهبر معظم انقلاب اسلامی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) عشق می‌ورزید و در جایگاه «مقدم‌السفرا» هرگاه که سفرای کشورهای اسلامی و یا سفرای سایر کشورها به مناسبت‌هایی همچون روز عید مبعث به حضور رهبر معظم انقلاب تشرف می‌یافتند با حضور در حسینیه امام خمینی با تمام وجود به بیانات امام عدالت‌خواهان و آزادگان و مقاومین جهان گوش فرا می‌داد. وی که به عشق درک بیشتر از انقلاب اسلامی، فارسی را فرا گرفته بود همواره بعد از بیانات رهبری در هر جمع و محفل سیاسی به تبیین و تشریح دیدگاه‌های معظم‌له در حوزه‌های مختلف می‌پرداخت.
درگذشت
ایشان سرانجام در ٢٠ فوریهٔ ٢٠٢٣ م، برابر با 1 اسفند ماه، بر اثر بیماری در بیمارستانی در تهران در سن ۸۵ سالگی درگذشت.