مسجد جامع الجزایر
مسجد جامع الجزایر با نام مسجد محمدیه سومین مسجد بزرگ جهان است که با ظرفیت ۱۲۰ هزار نمازگزار در الجزیره، پایتخت الجزایر قرار دارد. با به پایان رسیدن تجهیز لوجستیک و فنی مسجد محمدیه بعد از گذشت هشت سال از آغاز ساخت آن، مقامات الجزایر، آن را در ابتدای ماه نوامبر 2020 م (۱۱ آبان‌ماه ۹۹) و همزمان با شصت و ششمین سالروز استقلال این کشور، افتتاح کردند که جمهوری اسلامی ایران نیز فرشی نفیس برای آن اهدا کرد.
تاریخچه
رئیس‌جمهور عبدالعزیز بوتفلیقه، در سال 2011م تصمیم به ساخت این مسجد گرفت و سنگ بنای آن را در 31 اکتبر سال 2011 گذارد. یک دفتر طراحی آلمان قرارداد طراحی مهندسی این مسجد را برنده شد و کار تکمیل رسماً در 20 مه 2012 به دست یک شرکت چینی صورت گرفت.
رئیس‌جمهور بوتفلیقه امیدوار بود که در پنجمین دوره ریاست‌جمهوری خود مسجد را افتتاح کند، اما جنبش مردمی وی را در 2 آوریل 2019 کنار زد.
پیش از این، موارد فساد مالی مربوط به اتمام پروژه مطرح شده بود؛ زیرا هزینه آن به دو میلیارد دلار افزایش یافت، در حالی که یک سوم این مبلغ در ابتدا به این پروژه اختصاص یافته بود. چندین حزب، به ویژه سکولار، به جای اختصاص این مبلغ برای پروژه‌های زیربنایی، به خرج کردن این مبلغ در مسجد اعتراض کردند و برخی احزاب خواستار تبدیل بخشی از آن به بیمارستان شدند، اما نیروهای اسلامی و استان از ساخت "مسجد بزرگ الجزایر " دفاع کردند.
پس از جنجال و پیشنهایی که چندین حزب دربارۀ نام آن از جمله «الفاتح عقلۀ بن نافع»، «امام بن بادیس» و «شیخ البشیر الابراهیمی» ارائه دادند، رییس‌جمهور تبونه به اجماع درباره این نام مسجد اشاره کرد.
مسجد جامع الجزایر، رو به دریا، در منطقه محمدیه در حومه شرقی پایتخت الجزایر ساخته شد، ویرانه های یک کنیسه و مدرسه برای پدران سفیدپوست منطقه، ساخته شده به دست کاردینال لاویگری، رهبر بشارت مسیحیان در الجزایر در قرن نوزدهم، سبب شد این منطقه در عصر استعمار فرانسه به نام وی نام‌گذاری شود؛ اما مقامات الجزایری عمداً این منطقه را پس از استقلال، محمدیه نام‌گذاری کردند، با اشاره به حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم، برای پاک کردن تأثیر مسیحیان مرتبط با استعمار فرانسه.[۱]
موقعیت
بزرگترین مسجد جامع الجزایر در نزدیکی دریا در منطقه محمدیة واقع در منطقه شرقی پایتخت الجزایر ساخته شد. مسجد جامع الجزایر، سومین مسجد بزرگ جهان و بزرگترین مسجد در آفریقا به شمار می‌رود و ساخت آن در سال 1398 شمسی به پایان رسیده است.
مسجد جامع الجزایر با یک سیستم ضد زلزله ساخته شده و اجازه می‌دهد تا احساس زمین لرزه را 70 درصد کاهش دهد؛ بنابراین ستون‌های پایین مسجد نیروی زلزله را جذب می‌کند و این برای محافظت از این بنای معماری و فرهنگی در برابر هرگونه بلایای احتمالی است، با ضمانت حداکثر 80 سال. این سیستم تحت نظارت دوره ای قرار نمی‌گیرد تا آمادگی آن مشخص شود.
این مسجد در مسیر خط تراموا طراحی شده است که از مرکز پایتخت و حومه شرقی و نزدیک بزرگراه ورودی شهر به پایتخت به آن می‌رسد که به آن امکان می‌دهد مقصد گردشگری و مذهبی برای ساکنان نیز باشد؛ برای خارجی هایی که به الجزایر می‌آیند.
معماری
این مسجد با معماری اسلامی الجزایری در مساحتی به وسعت ۲۷ هکتار بنا شده، در بالای آن بلندترین فانوس دریایی جهان قرار دارد و شامل مصلایی به وسعت دو هکتار و گنجایش ۱۲۰ هزار نمازگزار، دارالقرآن با گنجایش ۳۰۰ صندلی و یک مرکز فرهنگی اسلامی است.
۱۲ ساختمان و کتابخانه‌ای مشتمل بر ۲ هزار صندلی و یک میلیون کتاب، سالن سخنرانی، موزه هنر و تاریخ اسلامی، پارکینگی با گنجایش ۶ هزار اتومبیل در دو طبقه زیر زمین از دیگر ویژگیهای مسجد جامع الجزایر است. ۱۲ ساختمان و کتابخانه‌ای مشتمل بر ۲ هزار صندلی و یک میلیون کتاب، سالن سخنرانی، موزه هنر و تاریخ اسلامی، پارکینگی با گنجایش ۶ هزار اتومبیل در دو طبقه زیر زمین از دیگر ویژگیهای مسجد جامع الجزایر است. [۲]
این مسجد، پس از مسجد النبی در مدینه منوره و مسجد‌الحرام در مکه، سومین مسجد بزرگ جهان محسوب می‌شود. گلدسته مسجد که از سراسر پایتخت این کشور قابل مشاهده است نیز با 267 متر ارتفاع، بلندترین گلدسته جهان به شمار می‌رود. این گلدسته از 43 طبقه تشکیل شده و دارای آسانسور است.
مسجد جامع الجزائر افزون بر سالن برگزاری نماز، دارای 12 ساختمان دیگر، ازجمله کتابخانه با یک میلیون جلد کتاب، سالن سخنرانی، موزه هنر و تاریخ اسلامی، و مرکز پژوهش تاریخ الجزائر است.[۳]