جعفر بن حسین بن علی بن شهریار
جعفر بن حسین بن علی بن شهریار، معروف به ابومحمد مؤمن قمی، شیخ اهل قم و از راویان راست‌گوی شیعه محسوب می‌گردد. رجالشناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کردهاند. شیخ طوسی وی را از جمله راویانی قرار داده که به طور مستقیم از ائمه(علیه السلام) روایت نکرده است. شیخ مفید درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل کرده است.
| جعفر بن حسین بن علی بن شهریار | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جعفر بن حسین بن علی بن شهریار |
| نام‌های دیگر | ابومحمد مؤمن قمی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | قم |
| روز درگذشت | 340.ق |
| محل درگذشت | کوفه |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | راویان راست‌گوی شیعه |
زندگی‌نامه
جعفر بن حسین بن علی بن شهریار، معروف به «ابومحمد مؤمن قمی». شیخ اهل قم و از راویان راست‌گوی شیعه می‌باشد. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست اما بر اساس شواهدی که در شرححال او مشهود است، میتوان محل تولد او را در قم دانست. به گفته نجاشی وی اصالتاً اهل قم است، سپس به کوفه منتقل شد و در سال 340 هجری در همین شهر وفات یافت. محل پرورش او در قم بود و در آن‌جا نزد استادان این شهر به استماع حدیث پرداخت و قبل از سفرش به کوفه، از صلاحیت کافی و اعتبار علمی بالایی برخوردار شد بهطوری که رجالشناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کردهاند.
وی در قم از مصاحبان ابن ولید قمی ابوجعفر محمد بود، و زمانی‌که به عراق آمد حامل اجازه روایات ابن ولید برای هارون بن موسی تلعکبری بود. برخی از روایات او به طور مستقیم از محمدبن حسن صفار نقل شده، ولی در پارهای موارد به واسطه ابنولید از صفار روایت کرده است. شیخ طوسی وی را از جمله راویانی قرار داده که به طور مستقیم از ائمه(علیه السلام) روایت نکرده است.
شیخ مفید درکتاب «الاختصاص» احادیث زیادی از او نقل کرده است. هم‌چنین از دیگر کسانی‌که از او روایت کرده است حیدر بن محمدبن نعیم معروف به ابواحمد سمرقندی(شاگرد عیاشی) است، و این نشان میدهدکه شاگردان محمدبن مسعود عیاشی با وی ارتباط داشتهاند.
اساتید
اساتید او «محمدبن عبدالله بن جعفر حمیری»(کاتب امام زمان(عج))، «محمدبن حسن بن احمد بن ولید»، «محمدبن جعفر مؤدب»، و «محمدبن جعفر بن احمد بن بطه» هستند.
شاگردان
شاگردان روایی او «احمدبن محمدبن نصر رازی سمسار»، «ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند.
آثار
تألیفات او «کتاب النوادر»، «کتاب المزار» و «فضل الکوفه و مساجدها» هستند.کتابهای او را «ابوالحسین بن تمام» روایت کرده است.
منابع
- رجال نجاشی، ص123 شماره 317؛
- رجال الطوسی، ص420 شماره6058؛
- خلاصه الاقوال، ص91؛
- رجال ابن داود، ص63؛
- نقد الرجال تفرشی، ج1ص341 شماره 957؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص70؛
- الذریعه، ج24ص325؛
- الاختصاص، شیخ مفید، صفحات متعدد.