پیش‌نویس:سید دلدار علی غفران مآب

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۸ توسط Sajedi (بحث | مشارکت‌ها)
سید دلدار علی غفران مآب
نام کاملسید دلدار علی
نام‌های دیگرغفران مآب
اطلاعات شخصی
روز تولد17ربیع الثانی 1166
محل تولداکهنو هند
روز درگذشت19رجب
محل درگذشتهند
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
  • سید محمد کنتوری
  • سید حمایت حسین نیشابوری
آثار
  • منتهی الافکار، مسکن القلوب، حسام الاسلام، دعائم الاسلام
فعالیت‌هاتالیف کتاب
 سید دلدار علی  نخستین شخصیتی است که توانست شیعه جعفری را در هندوستان استوار سازد. وی عالمی فاضل و فقیهی مجتهد و مفسری حکیم بود که در تمام فنون عقلی و نقلی مهارت یافت. خاندان دلدار علی نقوی از علمای مکتب تشیع در کشور پهناور هند بودند. وصف این عالم جلیل القدر در آثار بسیاری از علما و بزرگان شیعه دیده می‌شود. صاحب جواهر، سید دلدار علی را در آثارش با عناوینی چون، علامه فائق، خاتم المجتهدین، آیت الله العظمی فی الاولین و الاخرین معرفی می کند.

زندگی نامه

وی فرزند محمد معین، معروف به سید دلدار، یکی از اعلام بزرگ شیعه در کشور هندوستان در سال 1166 هجری قمری در قصبه نصیر آباد هند متولد شد. نسبش با بیست و دو واسطه به حضرت امام هادی (علیه السلام) منتهی می‌شود. پدرش سید محمد از علمای معروف هند می‌باشد. وی نزد پدر خویش مقدمات علوم را فرا گرفت و پس از آن در نجف اشرف به شاگردی مراجع عظام وحید بهبهانی، سید بحر العلوم، سید صاحب ریاض، سید شهرستانی و دیگر اساتید عالی حوزه علمیه نائل شد.[۱]