عزالدین ابراهیم

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۹ توسط Javadi (بحث | مشارکت‌ها) (Javadi صفحهٔ عز الدین ابراهیم را به عزالدین ابراهیم منتقل کرد)
عزالدین ابراهیم
عز الدین ابراهیم.jpg
نام کاملعزالدین ابراهیم
اطلاعات شخصی
سال تولد1928 م، ۱۳۰۶ ش‌، ۱۳۴۶ ق
محل تولدقاهره
سال درگذشت2010 م، ۱۳۸۸ ش‌، ۱۴۳۰ ق
محل درگذشتلندن
دیناسلام، اهل‌سنت
فعالیت‌هاتدریس در کشورهای مصر، لیبی، سوریه، قطر، عربستان سعودی، بریتانیا، آمریکا

عزالدین ابراهیم در سال 1928 م در قاهره متولد شد. او مدیر سابق دانشگاه امارات متحده عربی و مشاور فرهنگی شیخ زاید بن سلطان آل نهیان و یکی از رهبران اخوان‌المسلمین وی پس از خروج از مصر جریان اخوان را در لیبی بنا نهاد. او لیسانس ادبیات عرب را از دانشگاه قاهره گرفت و پس از آن چند دکترای افتخاری کسب کرد.

تحصیلات

او مدارک مختلفی را در دوران عمر خویش کسب نمود، از جمله:

  • دیپلم تربیت و روانشناسی از دانشگاه عین شمس؛
  • لیسانس ادبیات عرب از دانشگاه قاهره؛
  • دکترای فلسفه هنر از دانشگاه لندن در سال 1963؛
  • دکترای افتخاری اقتصاد دانشگاه مالزی را به وی اعطا کرد؛
  • دانشگاه ولیز در بریتانیا به دلیل نقشش در مؤسسات آموزش عالی به او دکترای افتخاری هنر اعطا کرد.

فعالیت‌ها

دکتر عزالدین در زمینه‌های آموزشی، تحقیقات علمی، اداری و تدریس در مصر، لیبی، سوریه، قطر، عربستان سعودی، بریتانیا و آمریکا فعالیت می‌کرد و در قطر به عنوان دستیار مدیر دانش فعالیت می‌کرد. و به عربستان سعودی رفت و به عنوان استاد ادبیات عرب و روش‌های تدریس عربی در ریاض مشغول به کار شد و همچنین در دانشگاه آکسفورد بریتانیا و دانشگاه میشیگان در ایالات متحده آمریکا به تدریس علوم اسلامی پرداخت. کتاب‌هایی که به زبان عربی و انگلیسی نوشته شده است.

او در شوراهای علمی شرکت می‌کرد و مشاور کمیته مشورتی دانشگاه اسلامی ممباسا بود. وی عضو سازمان اسلامی علوم پزشکی در کویت و نیز عضو کمیته مشورتی بنیاد آموزش، علم و توسعه دانشگاه قطر و مشاور مرکز کمک‌های علمای مسلمان در کشور قطر بود. او عضو هیئت امنای دانشکده پزشکی خلیج فارس در عجمان و نیز عضو شورای اخلاق پزشکی در شهر پزشکی شیخ خلیفه در ابوظبی عضو شوراهای علمی تعدادی از دانشگاه‌های عربی، اروپایی، آسیایی و آفریقایی بود.

درگذشت

سرانجام وی درسال 2010 م در لندن، درگذشت.

منابع

  • ر. ک: ویکی پدیا عربی؛ مقاله عزالدین ابراهیم.