ذبیحالله نعیمیان
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۳:۵۵، ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴ (ساعت هماهنگ جهانی) (۱۸ ساعت پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
ذبیحالله نعیمیان | |
---|---|
نام کامل | ذبیحالله نعیمیان |
اطلاعات شخصی | |
سال تولد | 1351 ش، ۱۹۷۳ م، ۱۳۹۳ ق |
محل تولد |
|
دین | اسلام، شیعه |
ذبیحالله نعیمیان پژوهشگری حوزوی و دانشگاهی در عرصه تقریب مذاهب اسلامی است که در سالهای اخیر در عرصههایی چون فقه سیاسی، مطالعات تمدنی با رویکرد تقریبی، روششناسی اجتهاد و ... فعالیت گستردهای داشته است.
معرفی اجمالی
ایشان پژوهشگری حوزوی و دانشگاهی در عرصۀ تقریب مذاهب اسلامی است که در سالهای اخیر در عرصههایی چون فقه سیاسی، مطالعات تمدنی با رویکرد تقریبی، روششناسی اجتهاد و ... فعالیت گستردهای داشته است.
ویژگی مهم در کارهای این عضو پژوهشگاه مطالعات تقریبی در قم، نظریهپردازی برای حرکت به سمت وحدت اسلامی در سطح کلان است.
تحصیلات
- دیپلم ریاضی فیزیک ۱۳۶۹؛
- ورود به حوزه ۱۳۶۹؛
- تحصیل در مدرسه معصومیه، دورة مکالمة عربی در مدرسة معصومیه، قم ۵ سال: ۱۳۶۹ـ ۱۳۷۵؛
- ورود به مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ۱۳۷۵؛
- کارشناسی ارشد الهیات و معارف اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ۱۳۷۵ـ۱۳۸۰؛
- اتمام کارشناسی ارشد علوم سیاسی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ۱۳۸۵
- دکترای علوم سیاسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی پاییز ۱۳۸۵ـ۱۳۹۲
- اشتغال به تدوین رسالة سطح ۴: از تابستان ۱۳۸۷، عنوان رساله: مبانی «بهکارگیری مصلحت» برای «تصمیمگیری در نظام سیاسی اسلام»
برخی آثار
برخی از این تأملات معطوف به نظریهپردازی وحدتگرایانه در آثار زیر خودنمایی میکند:
1. «امامت تمدنی»،
2. «عقلانیت تمدنی»،
3. «نظریه خلافت ولی فقیه»،
4. «ولایتپذیری علمای اهل سنت ایران»،
5. «فقه خلافت داعش؛ تلاش پر چالش»،
6. «بررسی تطبیقی خلافت اسلامی و تئوکراسی مسیحی»،
7. «مبانی و اصول فقه حکومتی» (در چهار جلد)
8. «بنیادشناسی و زمینهشناسی عقلانیت؛ روششناسی تحلیل اندیشههای رجال دینی ـ سیاسی»،