جبل عامل

از ویکی‌وحدت


جبل عامل
جبل عامل
نام جَبَلْ عامِلْ
منطقه‌ جغرافیایی سرزمین‌های ساحلی و کوهستانیِ جنوب لبنان
جزو استان‌های نبطیّه و لبنان جنوبی
وسعت حدود ۳۲۰۰ کیلومتر مربع
جمعیت کمی بیش از ۱۲۵۰۰۰ نفر
مذهب جبل عامل سرزمین شیعیان
مدفن یوشع بن نون* حزقیل پیامبر

جَبَلْ عامِلْ، سرزمین‌های ساحلی و کوهستانی جنوب لبنان. این منطقه تقریباً از شمال به رود اَوَّلی (نام قدیم آن: فرادیس) در شمال صیدا، از جنوب به رود قَرْن (نام قدیم آن: ابوفَطْرَس یا نهرفطرس) در شمال شهر نَهاریّه (در فلسطین)، از شرق تا دریاچة حوله (مشهور به اردن کوچک) و رود حاصبیا، و از غرب به دریای مدیترانه محدود می‌شود.

نام آن برگرفته از قبیلۀ قدیمی عامله است که در شمال غربی جزیرةالعرب می‌زیستند؛ اینان در اثنای کشورگشایی مسلمانان، در جنوب و شرق بحرالمیت مقیم شدند و سپس به جلیل علیا کوچیدند و سرانجام در قرن ۵ق در جنوب لبنان سکونت گزیدند. جبل عامل از قدیم منطقه‌ای شیعه‌نشین بوده است و دانشمندانی چند از آن‌جا برخاسته‌اند.


این منطقه سرزمین شیعیان شمرده می‌شود و اهالی آن پیش از دیگر شهر‌های لبنان به تشیع گرویده‌اند. در سده‌های دهم و یازدهم هجری، بر اثر فشار دولت عثمانی از یک سو و دعوت حکومت شیعیِ تازه‌تأسیس صفوی از سوی دیگر، بسیاری از علمای جبل عامل به ایران هجرت کردند. در زمان صفویه[۱] جمعی از بزرگان و علمای جبل عامل به تشویق پادشاهان صفوی به ایران آمدند. شیخ بهایی[۲]، که نام اصلی او بهاءالدین عاملی است، در زمرۀ معاریفی است که خاستگاهشان جبل عامل بود. این منطقه سرزمین شیعیان شمرده می‌شود و اهالی آن پیش از دیگر شهر‌های لبنان به تشیع گرویده‌اند. در سده‌های دهم و یازدهم هجری، بر اثر فشار دولت عثمانی از یک سو و دعوت حکومت شیعیِ تازه‌تأسیس صفوی از سوی دیگر، بسیاری از علمای جبل عامل به ایران هجرت کردند.

پانویس

  1. ر.ک:مقاله صفویه
  2. ر.ک:مقاله شیخ بهایی