راهنما:آشنایی با اصول نگارش و ویرایش (بخش اول)

||}

نام	آشنایی بااصول نگارش و ویرایش در ویکی
گردآورنده	احسان جوادی
موضوع	اصول درست‌نویسی وکدگذاری‌ در ویکی «بخش اول»
تاریخ تولید	1399شمسی	} شیونامهٔ نگارش و ویرایش ویکی وحدت بخش اول اهداف فراهم نمودن بستری در ویکی وحدت جهت آسان‌سازی بارگذاری مقالات کاربران در ویکی؛ ایجاد فضایی جهت یکنواختی و یک‌دستی مقالات؛ آشنایی بااصول درست‌نویسی وکدگذاری و ویرایش صوری و محتوایی در ویکی؛ ایجاد وحدت‌ رویه وانسجام متنی بین مقالات متعدد. کدگذاری همهٔ حروف و علائم باید با استفاده از نویسهٔ صحیحشان در نوشته آورده شوند. کد نویسه‌های صحیح فارسی در استاندارد ملی ۶۲۱۹ ایران آمده‌است. برای نمونه؛ درست: «بی‌باک». غلط: «بي باك». که در مثال دوم به اشتباه از حروف عربی استفاده شده است. آوردن عبارت‌های عربی باید به خاطر داشت که کد نویسهٔ بعضی حروف فارسی با معادل عربی آنها متفاوت است. این نویسه‌ها گاهی اوقات متفاوت هم نمایش داده می‌شوند. برای نمونه، «ي» عربی (با دو نقطه زیر آن) در استاندارد یونی‌کد با کد: ۱۶۱۰و «ی» فارسی (که در حالت آخر بدون نقطه است) با کد: ۱۷۴۰ مشخص می‌شود. این دو نویسه از اساس متفاوت بوده و به‌هیچ‌وجه نباید به جای یکدیگر به کار روند. ازاین‌رو هنگام آوردن متنی به عربی (که به‌صورت طبیعی در آن نویسه‌های عربی به کار رفته‌است) باید تمهید ویژه‌ای اندیشید. برای آوردن عبارتی کوتاه به زبان عربی می‌توان از الگوی: الگو:عبارت عربی استفاده کرد. برای آوردن عبارت‌های بلندتر و یا استفاده ازالگوهای گوناگون در داخل متن عربی می‌توان چنین نوشت: متن بلند با قابلیت استفاده از قالب‌های گوناگون. توجه داشته باشید که در متن عربی باید از نویسه‌های خاص عربی استفاده کرد. دستور خط از مهمترین قواعداین دستور خط می‌توان موارد زیر را ذکر کرد: 1. برای ترکیب‌های اضافی و وصفی منتهی به «ه‍» ناملفوظ، مثل «خانهٔ بزرگ»، از نویسهٔ «همزهٔ روی ه‍» استفاده می‌شود. درست: «خانهٔ بزرگ». غلط: «خانه بزرگ»، «خانه ی بزرگ»، «خانه‌ی بزرگ» لطفاً برای همزهٔ روی «ه» از تک‌نویسهٔ «ۀ» استفاده نکنید. این نویسه استاندارد نیست و کاربرد آن در زبان‌هایی مثل اردوست. در بعضی از نسخه‌های قدیمی‌تر قلم‌ها این حرف به حرف پیشین نمی‌چسبد. درست: خانهٔ = خانه + ٔ . غلط: خانۀ = خان + ۀ 2. «ها»، علامت جمع، همیشه جدا از اسم قبل خود اما با نیم فاصله(فاصلهٔ مجازی) نوشته می‌شود؛ مثال: نام‌ها؛ کتاب‌ها؛ مسلمان‌ها؛ ایرانی‌ها. تبصره: دو کلمهٔ: «اینها» و «آنها» از قاعده بالا مستثنی هستند. مواردی که باید از فاصلهٔ مجازی استفاده می‌شود از قرار زیرند: 1.بعد از «ها» ناملفوظ: خانه‌ها. 2.بعد از «ها» ملفوظ که به حرف قبل بچسبد: تشبیه‌ها. 3.بعد از «ط» یا «ظ»: استنباط‌ها. 4.جای که کلمه پردندانه باشد(بیش از سه دندانه). 5.نشان دادن صورت مفرد کلمه. 6.کلمه‌های خارجی نامأنوس. 7.جمع بستن اسم خاص. 3. بطور عموم پیشوند، جدا(با فاصلهٔ مجازی) نوشته می‌شود مثال: «هم‌شکل» مگر اینکه به صورت سرهم معنایی بسیط از کلمه استنباط شود. مثال: «همسایه». 4. پسوند، چسبیده نوشته می‌شود. مثل: دانشمند مگر اینکه حرف آخر جزء اول و حرف اول پسوند هم‌مخرج باشند یا حرف آخر جزء اول «ه» باشد مثال: نظام‌مند و علاقه‌مند. 5. کلماتی که ترکیب دو یا چند کلمه‌اند در صورتی که معنای کلمهٔ جدید بسیط‌گونه باشد، سرهم نوشته می‌شوند مگر اینکه جزء دوم با «آ» آغاز شود و در غیر این صورت با فاصلهٔ مجازی نوشته می‌شوند: «نیشکر» برای مورد اول مثل: دانش‌آموز به عنوان استثنا و «آب‌میوه» برای مورد دوم. 6. کرسی همزه با توجه به حرکت حرف پیشین تعیین می‌شود: الف:اگر حرکت پیش از همزه ساکن یا زیر باشد همزه به صورت «ئ‍» نوشته می‌شود. مثال: هیئت. در صفحه‌کلید استاندارد همزه با کرسی ی با shift + s وارد می‌شود. ب:گر حرکت پیش از همزه زبر باشد همزه به صورت «أ» نوشته می‌شود. مثال: تأثیر. در صفحه‌کلید استاندارد همزه با کرسی ا با shift + G وارد می‌شود. ج:اگر حرکت پیش از همزه پیش باشد. همزه به صورت «ؤ» نوشته می‌شود. مثال: مؤسسه. در صفحه‌کلید استاندارد همزه با کرسی و با shift + A وارد می‌شود. استثنا: اگر حرکت قبل از همزه ضمه باشد و حرف بعد از همزه «و» باشد همزه به صورت «ئ‍» نوشته می‌شود. مثال: شئون. دستور زبان و سبک نگارش سبک متن مقاله‌های ویکی‌پدیا باید رسمی باشد، همچنان که در دانشنامه‌های معتبر است. رسمی‌نوشتن به معنی باتکلف نوشتن یا به‌کارگیری کلمه‌های ثقیل نیست. از مصداق‌های سبک رسمی این است که معمولاً از صیغه‌های اول شخص استفاده نمی‌شود و به جای آن صیغهٔ مجهول به کار می‌رود. مثلاً به جای این که گفته شود: «در بند سوم به این موضوع اشاره می‌کنیم» گفته می‌شود: «در بند سوم به این موضوع اشاره می‌شود». در سبک رسمی از شکسته‌نویسی خاص زبان گفتاری یا محاوره‌ای پرهیز می‌شود: درست: «می‌رود» نادرست: «می‌ره». از جمله خطاهای فصاحتی که در زبان گفتاری شیوع ‌دارد و گاهی در نثر رسمی هم نفوذ کرده‌است، خطای حذف افعال بی قرینهٔ لفظی و گاه حتی معنوی‌است. مثلاً به جای اینکه گفته شود:«فلانی این کار را کرده‌است»، گفته می‌شود:«فلانی این کار را کرده». دربحث‌ها می‌شوداز متن غیررسمی استفاده کرد، ولی بهتر است که در بحث‌ها هم از متن رسمی استفاده شود. ولی ساده‌نویسی هم در صورتی که امکان داشته باشد معنی از بین برود یا متن بیش از حد طولانی شود مضر است. در ویکی‌پدیای فارسی تا حدامکان از مضارع اخباری «باشیدن» استفاده نمی‌شود. پیشنهاد می‌شود: «است»، «هستند» یا «اند»، «نیست». پیشنهاد نمی‌شود: «می‌باشد»، «می‌باشند»، «نمی‌باشد». بسیاری از کاربران هنگامی که دست به نوشتن متنی رسمی می‌زنند با تصوری که از متن رسمی دارند لحن کلامشان تغییر می‌کند و از بیان مفاهیم در قالب جمله‌های ساده در می‌مانند. لحن اداره ‌یا سازمانی از تبعات همین طرز تفکر است. استفادهٔ بی‌رویه از «می‌باشد» یکی از مصادیق این لحن است. دعوت به اجتناب از استفادهٔ بی‌رویه از «می‌باشد» و امثال آن به این معنی نیست که نویسندگان حق استفاده از این قبیل کلمات را ندارند. گاه ممکن است کاربرد «می‌باشد» زیبنده‌تر دانسته شود. مثلاً «احمد برادر مردی که آنجا ایستاده‌است می‌باشد». هرچند اینجا هم با کمی خلاقیت پرهیز از آن ممکن است: «احمد برادر مردی است که آنجا ایستاده». • نشانهٔ مفعولی «را» را باید هر چه نزدیکتر به خود مفعول نوشت. استعمال «را» پس از فعل به خلاف سنت هزار و دویست سالهٔ زبان فارسی است و در همه حال باید از آن پرهیز کرد. درست: «کتابی را که آورده بود، برد.» غلط: «کتابی که آورده بود را برد». • باید تا جای ممکن کوشید که قوانین نحو عربی در نوشتار فارسی به کار نرود: غلط «مقالات مربوطه» درست «مقالات مربوط» یا «مقاله‌های مربوط». نقطه‌گذاری علامت‌های نقطه‌گذاری به دو گروه کلی تقسیم می‌شوند: منفرد و مزدوج. علامت‌های نقطه‌گذاری منفرد: علامت‌های نقطه‌گذاری منفرد علامت‌هایی هستند که به‌تنهایی ظاهر می‌شوند و لزوماً با علامت دیگری به کار نمی‌روند. نمونه: نقطه(.) و ویرگول(،) هنگام استفاده از آنها باید نکته‌های زیر را رعایت کرد: • بدون فاصله با نویسهٔ پیشین وارد می‌شوند. • میان آنها و حرف (الفبای) بعدی یک فاصله وجود دارد. درست: «علی کتاب دارد. حسن قلم ندارد. » نادرست: «علی کتاب دارد .حسن قلم ندارد.» «علی کتاب دارد . حسن قلم ندارد.» «علی کتاب دارد‌.حسن قلم ندارد.» علامت‌های نقطه‌گذاری مزدوج: علامت‌های نقطه‌گذاری مزدوج علامت‌هایی هستند که با علامتی دیگر به صورت مزدوج به کار می‌روند. نمونه: کمان به صورت زوجِ کمان باز: «(» و کمان بسته:«)» به کار می‌رود. هنگام استفاده از آن‌ها باید نکته‌های زیر را رعایت کرد: • نویسهٔ باز با حرف پیشین فاصله دارد و حرف بعدی بدون فاصله با آن نوشته می‌شود. • نویسهٔ بسته بدون فاصله با حرف پیشین نوشته می‌شود. حرف بعدی با آن فاصله دارد. درست: «حسین (شخصیت محبوب ما) کتاب دارد.» نادرست: «حسین(شخصیت محبوب ما) کتاب دارد.» «حسین ( شخصیت محبوب ما) کتاب دارد.» « حسین (شخصیت محبوب ما)کتاب دارد.» « حسین (شخصیت محبوب ما )کتاب دارد.» « حسین ( شخصیت محبوب ما ) کتاب دارد.» سایر موارد مشابه نقل قول (گفتاورد) • برای نقل قول و موارد مشابه، از «گیومهٔ فارسی» استفاده می‌شود، نه از علامت نقل قول تکی یا دوتایی انگلیسی. درست: «نقل قول». غلط: "نقل قول" و 'نقل قول'. • برای آوردن نقل قول بزرگ (۴۰ کلمه یا بیشتر) از قالب الگو:نقل قول بزرگ به صورت زیر استفاده می‌شود: الگو:نقل قول بزرگ نقل قول در چند خط الگو:پایان نقل قول بزرگ دقت کنید که در این صورت دیگر نباید از گیومه استفاده کرد. کاربران می‌توانند از الگو:گفتاورد بزرگ و الگو:پایان گفتاورد بزرگ استفاده کنند. باید توجه داشت که کارکرد ویکی‌پدیا جمع‌آوری نقل قول نیست و نقل قول‌ها باید معمولاً بخشی از یک پیکرهٔ متنی بزرگ‌تر باشند. پروژهٔ خویشاوندی که به منظور جمع‌آوری نقل قول به وجود آمده‌است ویکی‌گفتاورد است. استفادهٔ زیاد از نقل قول حتی با وجود یادکرد منبع، نوعی سرقت ادبی است. در حالت معمول نقل قول مستقیم نباید بیشتر از ۱۰ درصد کل مقاله را تشکیل دهد. استفادهٔ تزئینی از الگو:نقل قول که علامت‌های گیومهٔ نمایشی آبی‌رنگ هم در کنار متن نشان می‌دهد جز در موارد معدود و خاص شایسته نیست. در حالت عادی از الگوهایی که بالاتر ذکر شد، استفاده کنید. خط تیره نیم‌خط همان - است که برروی همهٔ صفحه‌کلیدها هست. سه‌چهارم‌خط (–) جداسازی دو رقم در یک بازهٔ عددی از کاربردهای سه‌چهارم‌خط است. برای نمونه، اگر بخواهیم به پنج سال میانِ ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ اشاره کنیم، باید نوشت ‎۱۳۸۰–۱۳۸۵. در ویکی‌پدیای فارسی با استفاده از دستور {{جا:--}} می‌توان سه‌چهارم خط وارد کرد. این نویسه نخستین نویسه از سمتِ راست (پس از «درج:») در جعبهٔ کمکیِ ویرایش است. کدِ html آن ‎–‎ است. نکته: بازه‌های عددی خوب است چپ به راست نوشته شوند، مثلاً فاصلهٔ زمانی سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۵ باید به صورت ‎۱۳۸۰–۱۳۸۵ نوشته شود، و نه به صورت ۱۳۸۰–۱۳۸۵. برای این منظور می‌شود از الگوی ‎ استفاده کرد، به این شکل: ‎۱۳۸۰–۱۳۸۵ تمام‌خط (—) از تمام‌خط (—) برای آوردن جملهٔ معترضه یا مانندِ آن در میان جمله‌ای دیگر استفاده می‌شود؛ در این کاربرد در دو طرفِ تمام‌خط، فاصله می‌گذارند. آوردن زیرخط (_) یا نیم‌خط (-) به جای تمام‌خط (—) غلطِ حروف‌چینی است. در ویکی‌پدیای فارسی با دستور {{جا:---}} می‌توان تمام‌خط وارد کرد. در انگلیسی به این نشانه em dash می‌گویند چه پهنای آن به طور قراردادی هم‌اندازهٔ پهنای نویسهٔ m است. این نویسه دومین نویسه از سمت راست (پس از «درج:») در جعبهٔ کمکی ویرایش است. کد html آن ‎—‎ است. این نویسه‌ها را نباید با نشانهٔ مِنها (−) اشتباه گرفت. در جعبهٔ ویرایش، تشخیصِ این نویسه‌ها از هم ممکنست دشوار باشد. از این رو، گاه توصیه می‌شود به جای درجِ مستقیم آنها در صفحه، کُد html آنها را نوشت. برای مثال ‎—‎ می‌دهد: —. البته ترجیحاً در جاهایی مثل الگوها، چون دیدن این کدها در متن نوشتارها برای ناآشنایان می‌تواند گیج‌کننده‌تر باشد. کوته‌نوشت به حذف برخی از حروف یک واژه یا گروهی از واژه‌ها به‌منظور کوتاهی و آسانی در گفتن و به یاد سپردن، مختصرنویسی گویند که ممکن است به سه شکل حروف اختصاری با نقطه، حروف اختصاری با فاصلهٔ مجازی یا حروف اختصاری به صورت چسبان نوشته شود. استفاده از برچسب‌های اچ‌تی‌ام‌ال تا آنجا که ممکن است از برچسب‌های نشانه‌گذاری اچ‌تی‌ام‌ال در متن مقاله‌ها استفاده نکنید و به جای آن از برچسب‌های نشانه‌گذاری ویکی استفاده کنید. نمونه‌های نادرست استفاده از برچسب اچ‌تی‌ام‌ال: • استفاده از کدهای اچ‌تی‌ام‌ال برای رسم جدول • استفاده از ‎ ‎ برای تمام‌چین‌کردن بندها • استفاده از برای کج نوشتن متن • استفاده از (یا ) برای ایجاد بند تازه. ادامه دارد.