ابوعثمان مغربی
أَبُو عُثْمَان سعيد بن سَلام المغربي القيرواني از علما و عارف برجسته اهل سنت در قرن چهارم هجری[۱]ابوعبدالرحمان السلمی درباره او گفت:او یگانه ای در طریقت تصوف بود و زهد او در میان تاریخ مشایخ مثال زدنی بود. مانند او در حالات عرفانی ،وقت شناسی،دقت رای ،هوشمندی و بلند همتی دیده نشده بود. ابوالقاسم قشیری درباره او گفت: او یگانه دوران خود بود و پیش از او مانند نداشت. خطیب البغدادی درباره او گفت: او یکی از شیوخ بزرگ بود که برایش حالات و کراماتی قائل بودند[۲].
زندگی
گفته می شود کهاو اصالتا از اهالی قیروان روستای "كركنت" در کشور تونس بوده و مدتی مقیم مسجد الحرام و شیخ آنجا شد و از محضر أَبَا عَليّ بن الْكَاتِب و حبيباً المغربي وَأَبا عَمْرو الزجاجي، أَبَا يَعْقُوب النهرجوري وَ أَبا الْحسن بن الصَّائِغ الدينَوَرِي و سایر شیوخ بهره برد. به نیشاپور رفت و در سال 373 هجری قمری در آنجا درگذشت و بنا به وصیتش ابوبکر بن فروک بر او نماز گذارد.
گفتار
هرکس با هوس و هوس خود دست خود را به غذای ثروتمندان دراز کند هرگز موفق و رستگار نخواهد شد و فقط در این امر نیازمندان معذور خواهند بود.
تدبر حقیقی و مکاشفه همان طور که خداوند متعال فرموده چرا در قرآن تدبر نمی کنید؟ زیرا او به شما امکان داد تا سخنانش را تلاوت کنید چرا که می توانست زبانها را از خواندن قرآن ناتوان سازد[۳].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص358-362، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص320-321
- ↑ أبو عثمان المغربي