بدائیه

بدائیه فرقه ای از غلاة شیعه هستند که بداء را برای خدا جایز می دانند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقدند که مانعی ندارد خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر اساس همین اعتقاد خلافت خلافت خلفاى ثلاثه را تفسیر می کنند. اما شيعیان امامی مذهب اين تعبير را درست نمى ‏دانند بلکه مطابق با آیه: «يمحوا الله ما يشاء و يثبت و عنده أم الكتاب.» (سوره رعد، آیه 39) بداء را بر خدا جايز می دانند. زیرا بنا بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد مى‏ تواند امرى را باطل و به جاى آن امرى ديگر را جایگزین کند. این نوع تفسیر از بدا به معنای نسخ است. چنان كه خداوند امامت اسماعيل را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و حضرت صادق (ع) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِي شَيْ‌ءٍ كَمَا بَدَا لَهُ فِي إِسْمَاعِيلَ ابْنِي.