جلالیه
جلاليه ظاهرا «صوفيه» منتسب به جلال الدين محمد بلخى( مولوی) صاحب كتاب مثنوى يا به نوه او جلال الدين فريدون مشهور به عارف است كه پس از بهاء الدين ولد فرزند مولانا جلال الدين، بر مسند قطبيت نشست. و یا شايد اين «جلاليه » فرقه اى از دراويش خاكسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته اند که جلالیه از صوفیه اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال الدین مولوی رومی می باشند و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]