حرقیه
حرقیه یکی از شاخه های جهمیه اند.
اعتقادات
این فرقه معتقدند که انسان های مستحق آتش، فقط یک بار در جهنم می سوزند و بعد از آن، رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد، زيرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا يَمُوتُ فِيها وَ لا يَحْيى» سوره طه، آیه 74. يعنى: هر كسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است كه در آن نه مى ميرند و نه زنده مى شوند. دليل ديگر بر يك بار سوختن معصیت کاران کفر ایشان است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان كفر خود ادامه دادند و كيفر ايشان مطابق با جنايت آنان است.از اين جهت فقط يك بار در آتش دوزخ می سوزند. م[۱] صاحب کتاب «دبستان المذاهب» مى نويسد: حرقيه از جهميه اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.[۲] [۳] [۴]
پانویس
- ↑ شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89
- ↑ العراقی ابو محمد عثمان بن عبد الله الحسن، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92
- ↑ حنفی عبد المنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272