فلسطین

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۱۲ توسط Salehi.m (بحث | مشارکت‌ها)


نام کشور فلسطین
تعداد جمعیت ؟؟؟
پایتخت بیت المقدس
دین و یا مذاهب اسلامی ؟؟؟
زبان رسمی ؟؟؟
جریانات فعال دینی - مذهبی ؟؟؟
نظام جکومتی
نظام اقتصادی ؟؟؟
شاخص توسعه ؟؟؟
چهره های (دینی، سیاسی) شاخص ؟؟؟


تاریخچه

مردمی

جغرافیایی

از نظر جغرافیایی فلسطین نام منطقه ای است میان دریای مدیترانه و کرانه های رود اردن که با کشورهای لبنان، سوریه، مصر و اردن مرز مشترک دارد. این کشور در انتهای غرب قاره آسیا و در شرق مدیترانه واقع شده است. فلسطین در معنای دیگر، وسیع تر از کشور امروزی فلسطین است و شامل مناطق بخش هایی از لبنان سوریه و اردن می باشد. این کشور به دو منطقه شمالی و جنوبی تقسیم می شود. منطقه شمالی از زمین های بلندی به نام جلیلی تشکیل شده که به جنوب لبنان متصل می شود. منطقه جنوبی که تقریبا نیمی از فلسطین را شامل می شود، شامل جلگه ای مرتفع است که به بیابان نقب معروف است. فلسطین از نظر آب و هوایی دارای تابستان هایی گرم و زمستان های معتدل است. در این کشور رودخانه دایمی و مهمی وجود ندارد. با اقتباس از سایت های ویکی پدیا، ویکی فقه و ویکی شیعه با مدخل فلسطین

اطلاعات عمومی

استان های فلسطین استان هایی که مربوط به کرانه باختری است عبارت است از جنین، طوباس، طولکرم، نابلس، قلقیلیه، سلفیت، رام الله البیره، اریحا، قدس، بیت لحم و هبرون استان هایی که مروبط به نوار غزه عبارت است از استان شمال غزه، غزه، دیر البلح، خان یونس، رفح

جمعیت

پراکندگی مذهبی

اسلام

مسیحیت

جریانات مٰوثر

جریانات دینی

جریانات غیر دینی

اطلاعات سیاسی

حکومت خودگردان فلسطین (به عربی: السلطة الوطنیة الفلسطینیة) یک سازمان اداره موقت است که حکومت بر بخش‌هایی از کرانه باختری رود اردن و تمام مناطق نوار غزه را بر عهده داشت.پس از جنگ داخلی فلسطین در سال ۲۰۰۷ که به موفقیت حماس در به دست گرفتن کنترل نوار غزه انجامید، قلمرو تحت کنترل حکومت خودگردان به کرانه باختری محدود شد. [۱]


نظام حکومتی

|امروزه در فلسطین سازمانی به نام حکومت خود گردان فلسطین تا قبل از تثبیت موقعیت حماس که نتیجه آن کنترل نوار غزه بود شامل قسمت هایی از کرانه باختری رود اردن و تمام مناطق مربوط به نوار غزه بود اما اکنون حکومت خود گردان تنها کرانه باختری رود اردن را تحت کنترل خود دارد. پیشینه حکومت خود گردان فلسطین به سال 1939 باز می گردد و آن نتیجه توافقی است که در سال 1994 میلادی میان سازمان آزادی بخش فلسطین و حزب الفتح از یک طرف و رژیم اسراییل از طرف دیگر امضا شد. در آن زمان میان محمود عباس از طرف یاسر عرفات رهبر سازمان آزدی بخش فلسطین و حزب الفتح با شیمون پرز نخست وزیر اسراییل که نماینده اسحاق رابین رییس جمهور اسراییل بود توافقی به نام اعلامیه اصولی اسراییلی فلسطینی امضا شد که در ادامه با بندهای زیادی تکمیل شد.نتیجه این توافق آن شد که اسراییل در طول پنج سال از مناطقی چون غزه و اریحا عقب نشینی کند و در زمان خودش حاکمیت این مناطق را به تشکیلات خود گردان بسپارد. با این حال در اواخر سال 1995 میلادی اسرائیل بار دیگر به مناطق تحت کنترل خود بازگشت و تنها 27 درصد از سرزمین مورد توافق را به تشکیلات واگذار نمود که این وضع رفته رفته به تغییر اوضاع انجامید و در این زمان یاسر عرفات توانست در شواری فلسطینی حق وتو را به دست آورد و در پی اعتراضات در شورای فلسطینی در سال 2003 عرفات از حق وتو برای ایجاد پست نخست وزیری استفاده کرد و این پست به محمود عباس رسید که این منصب به دلیل نبود پشتوانه های محکم از سوی اسراییل و آمریکا و نیز عرفات در زمانی کوتاه از دست محمود عباس خارج شده وی مجبور به استعفا شد.با فوت یاسر عرفات در سال 2004 میلادی انتخابات جدیدی در روز نهم از سال 2005 میلادی برگزار می شود و این بار 62 درصد از مردم فلسطین به محمود عباس که از اعضای حزب فتح بود رای می دهند و در 25 ژانویه 2005 انتخابات مربوط به شورای قانون گذاری فلسطین برگزار می شود که و در این انتخابات تشکیلات حماس با به دست آوردن 44.45 درصد آرا حایز اکثریت می شود و اسماعیل هنیه به عنوان نخست وزیر تشکیلات فلسطین انتخاب می شود.تشکیلات حماس به دلیل حساسیت هایی که داشت از طرف آمریکا و اسراییل و نیز بسیاری از کشورهای اروپایی تحریم شد و اعلام کردند که حماس گروه تروریستی است.همین موضوع موجب شد تا در دسامبر 2006 اسماعیل هنیه اعلام کند که دولتش هرگز اسراییل را به رسمیت نمی شناسد.در روز 14 ژوئن 2007 جنبش فتح و حماس با هم در گیر شدند و در این زمان محمود عباس با اعلام انحلال دولت هنیه شخصی به نام سلام فیاض را به جای او نشاند و برخی از کشورهای عربی چون عربستان،اردن و مصر دولت فیاض را که در اریحا مستقر شده بود تنها دولت قانونی فلسطین دانستند و حتی مصر سفارت خود را از غزه به اریحا منتقل کرد. نظام حقوقی تشکیلات خودگردان فلسطین تشکیلات خود گردان نظام حقوقی خود را بر اساس نظام پایه که یک نظام مبنایی است استوار کرده است. این قانون مبنایی در سال 2002 میلادی در شورای تشکیلات فلسطین تصویب شد و در ادامه یاسر عرفات آن را برای ابلاغ امضا کرد این قانون اکنون نیز ساختار فعلی تشکیلات خود گردان را شامل می شود. تشکیلات خود گردان دارای سه قسمت اجرایی، قانون گذاری و قضایی است. انتخاب ریاست تشکیلات بر عهده مردم است و رییس آن نخست وزیر را انتخاب می کند و نخست وزیر وزاری خود را انتخاب می کند تا جریان امور را به طور مستقیم به رییس جمهور گزارش دهند.در شورای قانون گذاری فلسطین 132 نماینده حضور دارند. در ماده 4 قانون مبنایی فلسطین، اسلام به عنوان پایه همه قوانین معرفی شده است. علاوه در این قانون فلسطین جزیی از جهان عرب به شمار آمده است و بیت المقدس پایتخت فلسطین معرفی شده است در قانون مبنایی فلسطین چیزی به نام تبعیض نژادی وجود ندارد حقوق بشر در این قانون جای پای محکمی دارد و هم چنین آزادی مذاهب بر پایی اجتماعات پذیرفته شده است. تجارت آزاد بیمه برای حمایت از معلولان و نیز زندانیان از جمله قوانین مصوب فلسطین است.با استفاده از با استفاده از مقاله نگاهی به حکومت خود گردان فلسطین


برگرفته از: ویکی فقه

پانویس