بدائیه

بدائیه فرقه‌ای از غلاة شیعه هستند که بداء را برای خدا جایز می‌دانند.

اعتقادات

پیروان این فرقه معتقدند که مانعی ندارد خداوند حکمی را صادر کند و بعد از مدتی حکم دیگری را صادر کند که مخالف حکم اول باشد. آنان بر اساس همین اعتقاد خلافت خلفای ثلاثه را تفسیر می‌کنند. اما شیعیان امامی مذهب این تعبیر را درست نمی ‏دانند بلکه مطابق با آیه: «یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده أم الکتاب.» (سوره رعد، آیه 39) بداء را بر خدا جایز می‌دانند. زیرا بنا بر مصالح عالم آفرینش؛ خداوند هرگاه بخواهد می‏ تواند امری را باطل و به جای آن امری دیگر را جایگزین کند. این نوع تفسیر از بدا به معنای نسخ است. چنان که خداوند امامت اسماعیل را «نسخ» فرمود و درباره او بداء حاصل شد و حضرت صادق (ع) فرمود: مَا بَدَا لِلَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ کَمَا بَدَا لَهُ فِی إِسْمَاعِیلَ ابْنِی.