اباحیه: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ شکل گیری = قرن اول و دوم هجری قمری

اباحیه از ریشه بَوح و بُوْح به معنای مباح کردن، [[حلال]] دانستن و جایز شمردن است. <ref>التعریفات؛ میر سید شریف جرجانی، ج ۱، ص ۳</ref> <ref>فرهنگ معین؛ ج ۱، ص ۱۱۶.</ref>  

اباحیه در نگاه صوفیان به کسانی گفته می‌شود که خود را مقید به قیود و وظایف [[شریعت]] نمی‌دانند و می‌گویند تقید به احکام شریعت کار عوام است.<ref>جامی عبدالرحمن، نفحات‌الانس، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، سال 1337 شمسی، ص۱۳</ref> <ref>تهانوی، کشّاف اصطلاحات‌الفنون، به کوشش آلویس شپرنگر، کلکته، سال ۱۸۶۱میلادی، ج۱، ص۲۶،</ref>