ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم
ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم، از راویان معتبر شیعی در اواسط قرن چهارم. وی در یك خانواده علمی و مذهبی در قم دیده به جهان گشود.
| ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم |
| اطلاعات شخصی | |
| محل درگذشت | قم |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | حسین بن محمد بن حسن |
معرفی اجمالی
ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم، از راویان معتبر شیعی در اواسط قرن چهارم. از تاریخ تولد و وفات او آگاهی نداریم. وی در یك خانواده علمی و مذهبی در قم دیده به جهان گشود. پدرش علی بن ابراهیم بن هاشم قمی(م. ب307ق) از مفسران بزرگ شیعه و صاحب كتاب تفسیر است. جد او ابواسحاق ابراهیم بن هاشم(م. ح275ق) از اصحاب علی بن موسی (رضا) است و اصالتاً اهل كوفه بود اما از كوفه به قم آمد و نخستین كسی بود كه احادیث كوفه را در قم منتشر نمود. همچنین عموی پدرش اسحاق بن ابراهیم یكی دیگر از محدثان شیعه است. برادران او احمد بن علی بن ابراهیم و محمد بن علی بن ابراهیم از محدثان زبردست و استاد شیخ صدوق(م381ق) بودهاند. محیط خانواده و شرایط علمی حاكم بر آن باعث شد تا وی پس از تحصیلات مقدماتی، به رشته حدیث روی آورد و همچون برادرانش در فن حدیث به مقام شایستهای دست یابد. وی در موارد متعددی از پدرش نقل حدیث میكند و این گویای آن است كه پدرش از اساتید عمده او بوده است.
شاگردان
از شاگردان معروف او حسین بن محمد بن حسن معاصر شیخ صدوق و صاحب كتاب مقصد الراغب فی فضائل علی بن ابیطالب است. شاگرد او در این كتاب روایات فراوانی از استادش نقل كرده است. از تألیفات او اثری در منابع دیده نمیشود.
درگذشت
برخی از شاگردان او در نیمه دوم سده چهارم(حدود 381ق) وفات یافتهاند، بنابراین وفات او باید در اواسط قرن چهارم بوده باشد.
منابع
- بحار الانوار، ج79ص12؛
- الذريعه، ج22ص111 شماره 6307، و ج24ص127 شماره 638؛
- طبقات اعلام الشيعه، ج1ص3.