ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۰ توسط S.m.salehi.kh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی | تصویر = حازم کوفی.jpg | نام = ابن‌ابی‌غرزه ابوعمرو احمد بن حازم غفاری کوفی | نام‌های دیگر = ابن‌ابی‌غرزه | سال تولد = 180 قمری | تاریخ تولد = | محل تولد = کوفه، عراق | سال درگذشت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ابن‌ابی‌غرزه ابوعمرو احمد بن حازم غفاری کوفی (حدود ۱۸۰-۲۷۶ هـ)، از محدثان ثقه و مورد اطمینان اهل‌سنت در قرن سوم هجری قمری بود.

ابوعمرو احمد بن حازم غفاری كوفی
حازم کوفی.jpg
نام کاملابن‌ابی‌غرزه ابوعمرو احمد بن حازم غفاری کوفی
نام‌های دیگرابن‌ابی‌غرزه
اطلاعات شخصی
محل تولدکوفه، عراق
دیناسلام، مذهب شیعه
استادان
  • جعفر بن عون
  • عبیدالله بن موسی
  • اسماعیل بن ابان
شاگردان
  • شیخ عبدالقاهر جرجانی
  • حسن بن قاسم بغدادی معروف به رازی نحوی
  • ابوبکر بن مقرئ
  • قاضی ابوطیب طبری
  • ابوبکر بن علی ذکوانی
آثار
  • مسند
فعالیت‌ها


معرفی اجمالی

ابوعمرو احمد بن حازم بن محمد غفاری کوفی، ملقب به ابن‌ابی‌غرزه، از اهالی کوفه و از فرزندان قیس بن ابی‌غرزه غفاری، از اصحاب و راویان پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود[۱]علمای رجال اهل‌سنت او را محدثی ثقه و مورد اطمینان به شمار آورده‌اند.

تاریخ ولادت

احمد بن حازم غفاری در حدود ۱۸۰ هـ به دنیا آمد.

مشایخ و راویان

احمد بن حازم غفاری نزد کسانی چون جعفر بن عون، عبیدالله بن موسی و اسماعیل بن ابان علم حدیث را فرا گرفت. کسانی چون مطیّن، ابوالعباس بن عقده و ابن‌دحییم شیبانی از او روایت نقل کرده‌اند[۲] از آنجا که محمد بن سعید بن عبدالرحمان تستری در مصر از او روایت کرده، برمی آید که وی به مصر هم سفر کرده و شاید سکونت داشته است[۳][۴].

آثار

احمد بن حازم غفاری دارای مسندی بزرگ بوده که قسمتی از آن به جای مانده است.

تاریخ وفات

احمد بن حازم در سال ۲۷۶ هـ از دنیا رفت[۵]. ابن‌حبان وفات او را سال ۲۹۷ هـ نوشته است[۶].

پانویس

  1. سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۱۰، ص۲۶
  2. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۳، ص۲۳۹
  3. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۲۴۹
  4. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۶۱۲
  5. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۰، ص۲۵۰
  6. ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۴۴