افزودن پیوند

    احمد بن حسن بن عبدویه رازی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
    {{جعبه اطلاعات شخصیت
    [[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست|پیوند=Special:FilePath/Ambox_clock.svg]]
    | عنوان =  احمد بن حسن بن عبدویه رازی
    <br>
    | تصویر = احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg
    '''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
    | نام = احمد بن حسن بن عبدویه رازی
    | نام‌های دیگر = قطان، عطار
    | سال تولد =  
    | تاریخ تولد = 282ق.
    | محل تولد = [[ری]]
    | سال درگذشت =
    | تاریخ درگذشت = 360ق.
    | محل درگذشت =
    | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |ابویزید محمد بن یحیی مروزی |[[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] |احمد بن محمد بن زکریا قطان |عبدالرحمان بن محمد حسینی |محمد بن سعید بن ابی شحمه |ابوسعید حسن بن علی سکری |ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری |عبدالرحمان بن ابی حاتم |احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری }}
    | شاگردان =
    | دین = [[اسلام]]
    | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
    | آثار =
    | فعالیت‌ها = [[فقیه]]، [[محدث]] [[شیعی]]
    | وبگاه =
    }}
    '''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] استاد [[شیخ صدوق]] (م381ق) بود.


    '''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
    == معرفی اجمالی ==
    <br>
    احمد بن حسن بن عبدویه رازی، [[فقیه]] و [[محدّث|محدث]] شیعی. وی حدود 282 هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی (حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق» (م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏‌زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف [[اهل بیت|اهل‌‏بیت‌ (علیه‌السلام)]] روی آورد این شغل را هم‌چنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏‌کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏کند.
    ''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


    <noinclude>
    قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‌‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد [[احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی|احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی]] شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله‌ خویی]]، احتمال سنی‏ بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه‌السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[ائمه|امامان]] دوازده‏‌گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است.
    </div>
    <div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg |احمد بن حسن بن عبدویه رازی|پیوند=Special:FilePath/احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    !نام
    !احمد بن حسن بن عبدویه رازی
    |-
    |القاب و سایر نام‌ها
    |قطان • عطار • ابوعلی قطان
    |-
    |زاده
    |حدود 282هجری • ری
    |-
    |استادان
    |ابویزید محمد بن یحیی مروزی • احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی • احمد بن محمد بن زكریا قطان • عبدالرحمان بن محمد حسینی • محمد بن سعید بن ابی شحمه • ابوسعید حسن بن علی سكری • ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سكری • عبدالرحمان بن ابی حاتم • احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری
    |-
    |شاگردان
    |شیخ صدوق
    |-
    |دین و مذهب
    |اسلام • تشیع
    |-
    |}
    </div>


    '''احمد بن حسن بن عبدویه رازی'''، (حدود282 – 360ق) ابوعلی قطان. [[فقیه]] و [[محدث]] [[شیعی]] در حدود 282[[هجری]] در [[ری]] زاده شد. وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود. اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است.  برخی از صاحب نظران معاصر(خویی، ج2ص93) احتمال سنی‏ بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی كه او در باره جانشینی [[علی‌علیه السلام]] بعد از [[پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم]] و عدد امامان دوازده‏گانه شیعه نقل كرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچگاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذكر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت.
    == استادان ==
    استادانش [[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری، عبدالرحمان بن ابی حاتم و [[احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری]] هستند.


    =-معرفی اجمالی=
    == شاگردان ==
    از شاگردان او [[شیخ صدوق|محمد بن بابویه قمی]] معروف به شیخ صدوق است‌که احادیث او را حفظ کرده و به آیندگان انتقال داده است.


    احمد بن حسن بن عبدویه رازی، ابوعلی قطان. فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن كافی(حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا كه وی استاد «شیخ صدوق»(م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنانكه از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به كار پنبه‏ زنی اشتغال داشته و از این راه كسب درآمد می‌‏كرده است. شاید زمانی كه وی به فراگیری معارف [[اهل‌‏بیت‌علیه السلام]] روی آورد این شغل را همچنان حفظ كرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن اینكه از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏كند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏كند.
    == پانویس ==


    قرائن حاكی از آن است كه وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‌‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به [[بغداد]] داشته و نزد «احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی» شاگردی نموده است. برخی از صاحب نظران معاصر([[آیت‌الله‌ خویی]]، ج2ص93) احتمال [[سنی‏]] بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی كه او در باره جانشینی علی‌علیه السلام بعد از پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم و عدد [[امامان]] دوازده‏گانه شیعه نقل كرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچگاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذكر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‏ای به آثار تألیفی او نشده است.
    == منابع ==
     
    * تنقیح المقال(حجری)، ج1ص56 شماره333؛
    =استادان=
    * علل الشرایع، ج1ص43 حدیث1، وص130 باب109؛
     
    * عیون اخبار الرضا، ج1ص92 حدیث31؛
    استادانش [[ابویزید محمد بن یحیی مروزی]]، احمد بن محمد بن زكریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه(م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سكری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سكری، عبدالرحمان بن ابی حاتم و [[احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری]] هستند.
    * معجم رجال الحدیث، خویی، ج2ص93 شماره 511؛
     
    * من لا یحضره الفقیه، ج4ص437؛
    =شاگردان=
    * الهدایه، شیخ صدوق، ص157 حدیث2.
     
    از شاگردان او [[محمد بن بابویه قمی]] معروف به [[شیخ صدوق]] است كه احادیث او را حفظ كرده و به آیندگان انتقال داده است.
     
    =منابع=
     
    # تنقیح المقال(حجری)، ج1ص56 شماره333؛  
    # علل الشرایع، ج1ص43 حدیث1، وص130 باب109؛  
    # عیون اخبار الرضا، ج1ص92 حدیث31؛  
    # معجم رجال الحدیث، خویی، ج2ص93 شماره 511؛  
    # من لا یحضره الفقیه، ج4ص437؛  
    # الهدایه، شیخ صدوق، ص157 حدیث2.


    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:عالمان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]
    [[رده:محدثان شیعه]]

    نسخهٔ ‏۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۰

    احمد بن حسن بن عبدویه رازی
    احمد بن حسن بن عبدویه رازی.jpg
    نام کاملاحمد بن حسن بن عبدویه رازی
    نام‌های دیگرقطان، عطار
    اطلاعات شخصی
    روز تولد282ق.
    محل تولدری
    روز درگذشت360ق.
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    • ابویزید محمد بن یحیی مروزی
    • احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی
    • احمد بن محمد بن زکریا قطان
    • عبدالرحمان بن محمد حسینی
    • محمد بن سعید بن ابی شحمه
    • ابوسعید حسن بن علی سکری
    • ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری
    • عبدالرحمان بن ابی حاتم
    • احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری
    فعالیت‌هافقیه، محدث شیعی

    احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی استاد شیخ صدوق (م381ق) بود.

    معرفی اجمالی

    احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282 هجری در ری زاده شد زیرا در سال 302 هجری از استادش «ابویزید محمد بن یحیی مروزی» در ری حدیث شنید، بنابراین در آن زمان از سن کافی (حدود 20 سال) برخوردار بود. تاریخ وفات او به درستی روشن نیست ولی از آنجا که وی استاد «شیخ صدوق» (م381ق) بود می‏‌توان وفات او را حدود 360 هجری در نظر گرفت. وی اصالتاً ایرانی و اهل ری است. لقب او در منابع به صورت «قطان» و «عطار» آمده ولی لقب نخست صحیح است. وی در ری پرورش یافت و چنان‌که از لقب «قطان» بر می‌‏آید، به کار پنبه‏‌زنی اشتغال داشته و از این راه کسب درآمد می‌‏کرده است. شاید زمانی که وی به فراگیری معارف اهل‌‏بیت‌ (علیه‌السلام) روی آورد این شغل را هم‌چنان حفظ کرده بود و به همین سبب در منابع حدیثی از او با لقب «ابوعلی قطان» یاد می‏‌شود. شیخ صدوق ضمن این‌که از او با عنوان «سالخورده» یاد می‏‌کند وی را «بزرگ اصحاب حدیث» در ناحیه ری معرفی می‏کند.

    قرائن حاکی از آن است که وی بیشتر عمر خود را در ری اقامت داشته و با هم‌‏بحثان خود نظیر «محمد بن احمد سنانی»، «حسین بن ابراهیم بن هشام مؤدب» و «علی بن عبدالله وراق» مشغول تحصیل بوده است، وی ظاهراً سفری نیز به بغداد داشته و نزد احمد بن محمد بن ابی رجال بغدادی شاگردی نموده است. برخی از صاحب‌نظران معاصر آیت‌الله‌ خویی، احتمال سنی‏ بودن وی را بعید ندانسته است، ولی این مطلب با روایاتی که او درباره جانشینی علی‌علیه‌السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و عدد امامان دوازده‏‌گانه شیعه نقل کرده، هماهنگ نیست و هر گاه چنین بود هیچ‌گاه شیخ صدوق وی را «بزرگ اصحاب حدیث» معرفی نمی‌‏نمود و بعد از ذکر نام او «رضی الله» نمی‌‏گفت. وی در طول حیات علمی خود استادان زیادی دیده و از بسیاری از آنها حدیث شنیده است. در منابع اشاره‌ای به آثار تألیفی او نشده است.

    استادان

    استادانش ابویزید محمد بن یحیی مروزی، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری، عبدالرحمان بن ابی حاتم و احمد بن محمد بن عبیده نیشابوری هستند.

    شاگردان

    از شاگردان او محمد بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق است‌که احادیث او را حفظ کرده و به آیندگان انتقال داده است.

    پانویس

    منابع

    • تنقیح المقال(حجری)، ج1ص56 شماره333؛
    • علل الشرایع، ج1ص43 حدیث1، وص130 باب109؛
    • عیون اخبار الرضا، ج1ص92 حدیث31؛
    • معجم رجال الحدیث، خویی، ج2ص93 شماره 511؛
    • من لا یحضره الفقیه، ج4ص437؛
    • الهدایه، شیخ صدوق، ص157 حدیث2.
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=احمد_بن_حسن_بن_عبدویه_رازی&oldid=197305»