احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندان‌‏که لقب «حافظ» به او داده‏‌اند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوخته‌‏های خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمی‌‏خورد از این‌‏رو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمی‌‏شناسیم. [[نجاشی]] نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرح‌‏حال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است به‏‌صورت مستقل به شرح‌‏حال او نپرداخته است.
وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره [[احادیث]] زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندان‌‏که لقب «حافظ» به او داده‏‌اند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوخته‌‏های خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمی‌‏خورد از این‌‏رو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمی‌‏شناسیم. [[نجاشی]] نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرح‌‏حال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است به‏‌صورت مستقل به شرح‌‏حال او نپرداخته است.


=استادان=
== استادان ==


از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان [[محمد بن زكریا غلابی بصری|محمد بن زکریا غلابی بصری]] را نام‌ برد.
از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان [[محمد بن زكریا غلابی بصری|محمد بن زکریا غلابی بصری]] را نام‌ برد.

نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶

احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه
عالمان شیعه.jpg
نام کاملاحمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه
نام‌های دیگرحافظ
اطلاعات شخصی
روز تولد278 ق
محل تولدبصره
روز درگذشت346 ق
محل درگذشتبصره
دیناسلام، شیعه
استادانمحمد بن زكریا غلابی بصری
شاگرداناحمد بن علی بن نوح سیرافی
فعالیت‌هامحدث شیعی

احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، محدث شیعی. با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری (صاحب کتاب السقیفه)، هم‏‌بحث و هم‌‏روزگار بوده است. شاگرد محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی (م410ق) بوده.

معرفی اجمالی

احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث شیعی. ولادت و وفات او در دست نیست. تحقیقات به‏ عمل آمده حاکی از آن است‌که وی با عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری(م332ق)، عبدالجبار بن شیران، ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جوهری (صاحب کتاب السقیفه)، هم‏‌بحث و هم‌‏روزگار بوده است زیرا همه این‌ها از شاگردان محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) بوده‌‏اند. بنابراین تولد او را می‏‌توان دو دهه پیش از وفات این استادش تخمین زد، یعنی حدود 278 هجری. از سوی دیگر وی استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی(م410ق) بوده و ابن‏‌نوح حداقل بین سال‏‌های 342 تا 352هجری در بصره رفت و آمد داشته است. بنابراین وفات او بین سال‌‏های مذکور (حدود 346ق) بوده است.

وی اهل بصره بود و احتمالاً تا آخر عمر نیز در آنجا بوده است. وی در بصره احادیث زیادی شنید و روایات فراوانی در خاطرش حفظ نمود چندان‌‏که لقب «حافظ» به او داده‏‌اند. پس از آن مجلس درسی ترتیب داد و اندوخته‌‏های خویش را به شاگردانش القاء نمود. با این حال در منابع روایی، هیچ حدیثی از او به چشم نمی‌‏خورد از این‌‏رو اساتید و شاگردان او جز آنچه پیش از این اشاره نمودیم، کسی دیگر را نمی‌‏شناسیم. نجاشی نخستین کسی است که نام او را در ذیل شرح‌‏حال استادش ذکر نموده است. اما چون دارای اثر تألیفی نبوده است به‏‌صورت مستقل به شرح‌‏حال او نپرداخته است.

استادان

از اساتید مشهور و معروف وی می‌توان محمد بن زکریا غلابی بصری را نام‌ برد.

شاگردان

احمد بن علی بن نوح سیرافی شاگرد شناخته شده وی می‌باشد.

منابع

  • رجال نجاشی، ص346 شماره 936؛
  • طبقات اعلام الشیعه، ج1ص26.