احمد بن حمدان قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''احمد بن حمدان قزوینی''' نزد «محمد بن جعفر بن عون اسدی» (م312ق) که ساکن [[ری]] و نماینده نایب سوم [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام عصر عجل الله فرجه الشریف]] در آنجا بود، به فراگیری [[علوم حدیث]] پرداخت.

احمد بن حمدان قزوینی، کنیه او در منابع نیامده است. در اواخر قرن سوم (حدود 290 هجری) زاده شد و چنان‌که از لقب «قزوینی» پیداست احتمالاً زادگاه او در قزوین بوده است. وفات او به درستی روشن نیست ولی حیات او تا 342 [[هجری]] قطعی است زیرا برخی از شاگردان او در این سال از او [[حدیث]] شنیده‌‏اند. وی در قزوین پرورش یافت و پس از دوران کودکی و نوجوانی به [[شهرری]] آمد و نزد «محمد بن جعفر بن عون اسدی»(م312ق) که ساکن ری و نماینده نایب سوم امام عصر(عجل الله فرجه الشریف) در آنجا بود، به فراگیری [[علوم حدیث]] پرداخت. در آنجا با کسانی چون «علی بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسی بن متوکل» معاصر بود و مشترکاً از [[ابن عون اسدی]] روایت دارند.  

از شاگردان او «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق) است که در سال 342هجری از او حدیث شنیده است. وی با توجه به این‌که دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏‌حال او به طور مستقل در [[رجال نجاشی (کتاب)|رجال نجاشی]] و فهرست [[شیخ طوسی]] نیامده است ولی از او در ذیل نام استادش «محمد بن جعفر اسدی» یاد شده است.

در ری نزد [[محمد بن جعفر بن عون اسدی]] (م312ق) که ساکن ری و نماینده نایب سوم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) در آنجا بود، به فراگیری [[علوم حدیث]] پرداخت.

[[احمد بن علی بن نوح سیرافی]] (م410ق) از جمله کسانی است‌که در سال 342 هجری شاگردش بوده از او [[حدیث]] شنیده است.