confirmed، مدیران
۶٬۴۶۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div><br> | </div><br>ا'''حمد شریف سنوسی''' از بزرگان و رهبران طریقت [[سنوسیه]] [[لیبی]] در قرن چهاردهم هجری/ نوزدهم و بیستم میلادی بود که در چاد و لیبی فرمان روایی می کرد. این مقاله درباره تاثیر گذاری این شخصیت در لیبی و چاد می باشد.<br> | ||
== زندگی نامه == | |||
'''احمد الشریف بن محمد آل سنوسی''' مجاهد و رهبر ملی [[لیبی]] از خانواده سنوسی است .او در حمله [[ایتالیا]] به [[لیبی]] نیروهای مجاهد لیبی را رهبری می کرد.<br> | |||
هچنین با مجاهدین [[لیبی]] در برابر اشغالگران فرانسوی و بریتانیا و ایتالیایی ها در [[چاد]] ، [[سودان]] ، [[مصر]] ، [[لیبی]] ایستادگی کردو همراه عموی خود [[محمد مهدی سنوسی]] آموزه های اسلامی را در شمال آفریقا تبلیغ وانتشار داد.<br> | |||
== رهبری جنبش سنوسی == | |||
محمد شریف سنوسی با آغاز حمله ایتالیا به سواحل لیبی در سال 1911 خورشیدی ، [[جنبش سنوسیه لیبی|جنبش سنوسی]] را که از طریق [[زاویه سنوسی|زاویه هایی]] که در بسیاری از کشورها گسترش یافته بود ، سازماندهی مجدد کرد.<br> | |||
همچنین تلاش کرد تا پل های همکاری و گفتگو با سایر جنبش های اسلامی ایجاد کند و پیوندهای اخوت اسلامی را بین آنها تقویت کند.<br> | |||
به محض قدم گذاشتن سربازان استعمارگر ایتالیایی به امپراتوری عثمانی در [[ترکیه]] ، محمد شریف پایگاه های خود را به اردوگاههایی برای آماده سازی یک نیروی نظامی از مردم و پیروان خود به رهبری گروههایی از افسران ترکیه تبدیل کرد و اقدامات لازم را برای تأمین سلاح و تجهیزات این نیروها از طرق مختلف انجام داد. | |||
== امپراطوری عثمانی و بخشیدن لیبی به ایتالیا == | |||
وقتی [[محمد شریف]] از قصد [[ترکیه]] برای انعقاد قرارداد صلح با [[ایتالیا]] و تحویل دادن [[لیبی]] به ایتالیا باخبر شد ، هیئتی از رهبران سنوسی و مردم این کشور را تشکیل داد و آن را برای دیدار با '''انور بیگ''' ، فرماندار عثمانی ، به شهر درنا فرستاد.<br> | |||
محمد شریف پیام کتبی داد: "ما در آشتی دو طرف هستیم و به هیچ وجه مصالحه را قبول نداریم.اگر بهای این صلح تحویل کشور(لیبی) به دشمن است.<br> | |||
این پیام ، از طرف عزیز مصر ، به نماینده دولت عثمانی در [[لیبی]] تحویل داده شد. محمد شریف در پایگاه عملیات نظامی جغبوب مرکز فرماندهی سنوسی حضور داشت و به او اطلاع دادند که خلیفه عثمانی حق استقلال کشور و حق دفاع و دفاع از خود و تعیین سرنوشت خود را به نماینده عثمانی در لیبی داده است.<br> | |||
'''پاشا''' پذیرش صلح رابه احمد شریف مطرح كرد ، پاسخ احمد شریف قاطع تر بود و گفت: "به خدا سوگند ، ما آنان را به عنوان اسب در سرزمین خود نمی شناسیم." پس از آنکه امپراتوری عثمانی '''معاهده لوزان''' را با ایتالیا امضا كرد ، [[تركیه]] [[لیبی]] را به ایتالیا تحویل داد. | |||