اخوان المسلمین مراکش: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> جایگزین=|بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable"...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
3. حزب البديل الحضاري (الترناتيو تمدني) كه در 22 اكتبر 1995 مجوز رسمي براي فعاليت حزب گرفته است. | 3. حزب البديل الحضاري (الترناتيو تمدني) كه در 22 اكتبر 1995 مجوز رسمي براي فعاليت حزب گرفته است. | ||
جنبش العدل و الاحسان به رهبري شيخ ياسين كه پايگاه وسيع مردمي دارد و جمعيت الاصلاح و التجديد كه از سوي دولت مجوز فعاليت نگرفته اند. گروه هاي كوچك اسلام گرا همچون جماعه الاختيار الاسلامي، جماعه السفه و جمعيه الدعوه الاسلاميه فعاليت فرهنگي و مذهبي و دور از سياست دارند. | جنبش العدل و الاحسان به رهبري شيخ ياسين كه پايگاه وسيع مردمي دارد و جمعيت الاصلاح و التجديد كه از سوي دولت مجوز فعاليت نگرفته اند. گروه هاي كوچك اسلام گرا همچون جماعه الاختيار الاسلامي، جماعه السفه و جمعيه الدعوه الاسلاميه فعاليت فرهنگي و مذهبي و دور از سياست دارند<ref>[http://africashenas.blogfa.com/post/22 اخوان المسلمین مراکش]</ref>. | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۶
| نام جریان | اخوان المسلمین مراکش |
|---|---|
| سال تاسیس | 1992 میلادی |
| موسس | عبدالاله بنكيران، دكتر محمد يتيم و عبدالله بها |
| افراد موثر | سعدالدين العثماني. |
حركه الاصلاح و التجديد كه منشعب شده از گروه الشبيبه الاسلاميه به رهبري مطيع است متأثر از افكار و انديشه هاي متفكران اخواني همچون حسن البنا بوده است.
اسلام گرايان مراكش
شالوده روحيه مذهبي مردم مراكش در طول تاريخ تحت تأثير افكار و انديشه هاي طريقت هاي صوفيه و فقهاي مالكي بوده است و دين و نظام پادشاهي در اين سرزمين از همه جدايي نشدني بوده است. اكنون اغلب جريانات و سازمان دهي اسلام گراي مراكش با نظام پادشاهي بيعت نمودند.
جنبش الشبيبه الاسلاميه (جوانان اسلامي) اولين سازمان اسلامي مراكشي در نوامبر 1972 توسط عبدالكريم مطيع (متولد 1936) و عضو سابق اتحاديه ملي نيروهاي خلقي (با گرايشات سوسياليستي) تأسيس گرديد.
شيوه و راهكارهاي اين تشكيلات با عكس العمل دستگاه امنيتي و اطلاعاتي خشن ادريس البصري (وزير كشور مراكش) رو به رو بود.
رهبري گروه به اتهام ترور عمر بن جلون در سال 1975 (بن جلون از رهبران سوسياليست و مخالف حسن هم بوده است) تحت تعقيب و پيگرد قانوني و امنيتي قرار گرفتند. رهبران اين گروه به كشورهايي همچون ليبي پناه بردند.
برخي از جوانان اين گروه شيوه هاي مطيع را مورد نقد قرار دادند و از اين رهگذر توانستند به فعاليت محفلي بپردازند. عبدالاله بنكيران، دكتر محمد يتيم و عبدالله بها از جمله رهبران اين گروه بوده كه بعدها به نام الجماعدالاسلاميه و حركه الاصلاح و التجديد معروف شدند. رهبران اين گروه زير چتر تشكيلاتي جنبش خلقي دموكراتيك مشروطه خواه (الحركه الشعبيه الدستوريه الدعقراطيه) به رهبري دكتر عبدالكريم الخطيب پزشك مخصوص پادشاه در انتخابات پارلماني 1997 شركت كرده و در اين راستا عبدالاله بنكيران عضو پارلمان مراكش شد.
حركه الاصلاح و التجديد
حركه الاصلاح و التجديد كه منشعب شده از گروه الشبيبه الاسلاميه به رهبري مطيع است متأثر از افكار و انديشه هاي متفكران اخواني همچون حسن البنا بوده است. اين جنبش در پي توسعه حيطه تشكيلات و سازماني خود با رابطه المستقبل الاسلامي متحد مي شود. اين شريك جديد خود از ائتلاف و اتحاد سه گروه (جمعيه الدعوه الاسلاميه، الجمعيه الاسلاميه و جمعيه الشروق) متشكل شده است. حركه الاصلاح با تغيير اساسنامه و مرامنامه خود و تغيير نام خود به حزب التجديد الوطني در مه 1992 و حزب الوحده و التنميه (وحدت و توسعه) در سال 1993 نتوانست مجوز فعاليت رسمي از وزارت كشور بگيرد و به همين خاطر نمي توانست به طور مستقل در انتخابات پارلماني شركت كند. در اكتبر 1998 با ادغام در تشكيلات ملي، نام خود را به حزب العداله والتنميه (عدالت و توسعه) تغيير داد و توانست در انتخابات پارلماني مراكش در 27 سپتامبر 2002، 43 كرسي به دست آورد. رهبري اين گروه هم اكنون به عهده دكتر سعدالدين العثماني است.
اندیشه ها
انديشه هاي اين گروه متحول شده و شيوه دموكراتيك پارلمانتاريسم را براي حضور در صحنه سياست اين كشور اتخاذ نموده است. اين حزب، يك نوع پيروي و تقليد از خط مشي و سياست حزب اسلام گرا حاكم تركيه به رهبري رجب طيب اردوغان در پي گرفته است.
احزاب اسلام گرا
هم اكنون سه حزب اسلام گرا به طور رسمي در مراكش فعاليت دارند:
1. حزب عدالت و توسعه كه در پارلمان جايگاه ممتازي دارد.
2. حزب النهضه والفضيله به رهبري محمد خليدي كه در 25 دسامبر 2005 از دولت مجوز گرفته است. خليدي از رهبران گروه انشعابي از حزب عدالت و توسعه بوده و دولت با آزادي فعاليت اين گروه در صدد تضعيف حزب عدالت و توسعه است.
3. حزب البديل الحضاري (الترناتيو تمدني) كه در 22 اكتبر 1995 مجوز رسمي براي فعاليت حزب گرفته است.
جنبش العدل و الاحسان به رهبري شيخ ياسين كه پايگاه وسيع مردمي دارد و جمعيت الاصلاح و التجديد كه از سوي دولت مجوز فعاليت نگرفته اند. گروه هاي كوچك اسلام گرا همچون جماعه الاختيار الاسلامي، جماعه السفه و جمعيه الدعوه الاسلاميه فعاليت فرهنگي و مذهبي و دور از سياست دارند[۱].