«اسواريه» یکی از فرقه های کلامی منسوب به معتزله و از پيروان علي اسواري .اين فرقه از شعبه‌هاي نظاميه است و معتقدند كه خداوند به انجام كاري كه به عدم آن خبر داده است يا علم به عدم آن دارد، قادر نمي‌ باشد .

موسس

موسس این فرقه على اسوارى است، كه نخست از ياران ابو الهذيل به شمار مى ‏رفت و سپس به كيش نظام در آمد و گفته شده است که وی به دلیل فقر و تنگ دستی به بغداد آمد و با نظام ملاقات کرد و نظام به او هزار دینار داد و گفت زودتر به موطن خود بازگرد زیرا می ترسید که اسواری بر او غالب شود.[۱] قاضى‌ عبدالجبار از اسواري‌ در شمار متكلمان‌ معتزلى‌ طبقة هفتم‌ نام‌ مى‌برد و او را برخوردار از مرتبة والاي‌ انديشه‌ و رأي‌ مى‌داند.[۲]

عقاید

بحث‌ از قدرت‌ حق‌ تعالى‌ مهم‌ترين‌ بحثى‌ است‌ كه‌ در آن‌ مى‌توان‌ آرایى‌ از اسواری را جست‌ و جو كرد.[۳] اسواری معتقد بود که خداوند مى ‏داند كه اگر وجود نداشته باشد، عدم وجودش براى او مقدور نيست.و نيز مى‏ گفت كه: خداوند قادر بر آنچه را كه مى‏ داند نيست و آن را انجام نتواند داد، مثلا قادر بر ظلم و دروغ نيست و در یک کلام قادر بر انجام قبایح نیست.[۴] اسواري‌ همچنين‌ معتقد بود كه‌ خداوند قادر بر خلق‌ جهل‌ كه‌ ماية كفر كافر شود، نيست‌.[۵]اسواري‌ مانند نظام‌ حقيقت‌ انسان‌ را روح‌ دانسته‌، و گفته‌ است‌ انسان‌ همان‌ روح‌ غيرمرئى‌ است‌ كه‌ در قلب‌ جاي‌ گرفته‌ است‌.[۶]

پانویس

==رده ها== فرف اسلامی، تاریخ کلام اسلامی، مذاهب کلامی

  1. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم ص 54 با ویرایش اندک.
  2. http://lib.eshia.ir/23022/8/3500
  3. http://lib.eshia.ir/23022/8/3500
  4. ر. ک. همان، با اقتباس و ویرایش
  5. http://lib.eshia.ir/23022/8/3500
  6. http://lib.eshia.ir/23022/8/3500