افطسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
از جمله گروه‌هایی که با [[مامون عباسی]] مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند. ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند.
از جمله گروه‌هایی که با [[مامون عباسی]] مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند.ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند.


==معنای افطس==
==معنای افطس==


در منابع لغت افطس  به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.<ref>[[طریحی فخرالدین بن محمد]]، [[مجمع البحرین]]، ج۳، ص۴۱۳.</ref> گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب می‌شود.  
در منابع لغت افطس  به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.<ref>[[طریحی فخرالدین بن محمد]]، [[مجمع البحرین]]، ج۳، ص۴۱۳.</ref> گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب می‌شود.  


==تاریخچه==
==تاریخچه==


همان طور که بیان شد، افطسیه پيروان حسين بن حسن ملقب به افطس بودند، كه از [[سادات علوى]] به شمار مى‏رفت، و نخست از داعيان محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن مثنى ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زيديه بود. پس از مرگ او مردم را دعوت بخود كرد، و در مدينه در سال 200 هجرى خروج نمود و به ابو السرايا پيوست و سپس به مكه رفت و جامه كعبه را برداشت، جامه ابريشمينى را كه ابو السرايا براى او از كوفه فرستاده بود بر خانه بپوشانيد، و عباسيان را تعقيب كرده اموالشان را مصادره نمود، و چون ابو السرايا كشته شد، به محمد بن جعفر بن على بن الحسين پيوست. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 66</ref>
همان طور که بیان شد، افطسیه پيروان حسين بن حسن ملقب به افطس هستند كه از [[سادات علوى]] به شمار مى ‏روند. حسین بن حسن  نخست از داعيان محمد بن ابراهيم بن اسماعيل بن ابراهيم بن حسن مثنى ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زيديه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابو السرايا پيوست و سپس به مكه رفت و جامه كعبه را با جامه ابريشمينى كه ابو السرايا براى او از كوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسيان اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرايا به محمد بن جعفر بن على بن الحسين پيوست. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372  شمسی، چاپ دوم، ص 66</ref>


==پانویس==
==پانویس==
confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش