انصار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حارثة بن ‏نعمان]] چند خانه در اختیار مهاجران نهاد که برخی زنان و نیز دختر پیامبر، [[حضرت فاطمه زهرا|فاطمه (سلام الله علیها)]] و [[علی بن ابی طالب|علی (علیه السلام)]] در آن جای داشتند<ref>الطبقات، ج8، ص166؛ المنتظم، ج3، ص87</ref>. زنان انصاری همسایه پیامبر، برای ایشان و همسرانش شیر می‌‏فرستادند <ref>الطبقات، ج1، ص401، 403</ref> و برخی از آنان که زندگی ساده پیامبر را دیدند، برایشان رخت‌خواب و لباس بافتنی فراهم کردند<ref>الطبقات، ج1، ص457</ref>. برخی نیز فرزندان خود را به خدمت‌کاری نزد ایشان فرستادند و برای شیردهی به ابراهیم، فرزند پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، با یکدیگر رقابت می‏‌کردند<ref>الطبقات، ج1، ص136</ref>. همچنین آنان در وفات پیامبر به سر و صورت خود می‌زدند و به دلیل شیون و ناله‌های بسیار، صدایشان گرفته بود<ref>انساب الاشراف، ج1، ص574</ref> و انصار دلبستگی ویژه‌ای به پیامبر داشتند. برای نمونه، در نبرد [[احد]] (3ق.) هنگامی که جان پیامبر به‌خطر افتاد و به مدافعان خود وعده بهشت ‏داد، تنها انصاریان در دفاع از پیامبر به استقبال [[شهادت]] رفتند که مایه گلایه پیامبر از بیشتر مهاجران شد<ref>صحیح مسلم، ج5، ص178؛ السنن الکبری، ج9، ص44</ref>. هنگام توزیع سهم پیامیر از [[خمس]] [[غنیمت‌]]های [[حنین]] (8ق.) میان تازه مسلمانان مکه (مؤلفة قلوبهم)، انصار در پی سخنان پیامبر که اعلام کرد با وجود فتح زادگاهش مکه، همراه ایشان به مدینه بازخواهد گشت، به این تقسیم پیامبر خشنود شدند<ref>صحیح البخاری، ج4، ص59؛ الارشاد، ج1، ص145-146</ref>. ایشان چون انصار را راضی دید، جدایی ناپذیری خود از آنان را هر چند بر خلاف همه مردم باشد، تکرار کرد<ref> الطبقات، ج2، ص251</ref>. این سخن نشان می‏‌دهد که ایمان و رفتار انصار نزد پیامبر در اواخر زندگانی ایشان از چه اعتباری برخوردار بوده است. ایشان سپس مسلمانان را سفارش کرد تا پس از حیاتش به انصار نیکی کنند<ref> الآحاد و المثانی، ج3، ص351؛ سنن الترمذی، ج5، ص371</ref> و دشمنی با آنها را نشانه نفاق دانست<ref>صحیح البخاری، ج1، ص10؛ الآحاد و المثانی، ج3، ص328</ref>.