بابکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


==پیشینه==
==پیشینه==
فرقه بابکینه از پیروان بابک خرّم دین می باشند. <ref>التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص135</ref>  <ref>تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص148</ref> <ref>خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص251</ref>  <ref>فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص85</ref> ف<ref>رهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص67</ref> <ref>الفهرست، ابن ندیم، ص406و407</ref> <ref>قواعد عقاید آل محمد فی الرد علی الباطنیة، محمد بن حسن دیلمی، ص34</ref>  <ref>موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص147</ref>
فرقه بابکینه از پیروان بابک خرّم دین می باشند. <ref>التبصیر فی الدین، شهفور اسفراینی، ص135</ref>  <ref>تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص148</ref> <ref>خاندان نوبختی، عباس اقبال، ص251</ref>  <ref>فرهنگ فِرَق اسلامی، محمد جواد مشکور، ص85</ref> ف<ref>رهنگ نامه فرقه های اسلامی، شریف یحیی الامین، ص67</ref> <ref>الفهرست، ابن ندیم، ص406و407</ref> <ref>قواعد عقاید آل محمد فی الرد علی الباطنیة، محمد بن حسن دیلمی، ص34</ref>  <ref>موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، عبدالمنعم حفنی، ص147</ref>
از اصل و نسب بابک اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی وی را فرزندی نامشروع دانسته اند و برخی دیگر او را از نوادگان ابومسلم خراسانی معرفی کرده اند. با این حال ابن ندیم می نویسد: «جاویدان بن شهرک (یا سهرک) که رئیس جاویدانیه (از خرمیه ) بود در راه برگشت از زنجان، در ده بلال آباد در منزل مادر بابک اقامت می کند و در آن جا کاردانی بابک را می پسندد و وی را با اجازه مادرش با خود می برد. پس از مدتی جاویدان از دنیا می رود و همسر او که عاشق بابک شده بود، به پیروان جاویدان می گوید روح وی در بابک حلول کرده و  به جای جاویدان، همسر وی می شود.  <ref>ابن ندیم، الفهرست، ص 406</ref>
از اصل و نسب بابک اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی وی را فرزندی نامشروع دانسته اند و برخی دیگر او را از نوادگان ابومسلم خراسانی معرفی کرده اند. با این حال ابن ندیم می نویسد: «جاویدان بن شهرک (یا سهرک) که رئیس جاویدانیه (از خرمیه ) بود در راه برگشت از زنجان، در ده بلال آباد در منزل مادر بابک اقامت می کند و در آن جا کاردانی بابک را می پسندد و وی را با اجازه مادرش با خود می برد. پس از مدتی جاویدان از دنیا می رود و همسر او که عاشق بابک شده بود، به پیروان جاویدان می گوید روح وی در بابک حلول کرده و  به جای جاویدان، همسر وی می شود.  <ref>ابن ندیم، الفهرست، ص 406</ref>


وی پس از رسیدن به زعامت خرّمیان، بر عباسیان شورید و بر قسمت مهمی از آذربایجان چیره شد. آغاز قیام بابک، در سال 201 هجری قمری بوده است، سال هایی که در اثر مرگ هارون الرشید (193هـ. ق) و نزاع های امین و مأمون بر سر خلافت و هم چنین قحطی گسترده، حکومت مرکزی عباسی اقتدار خویش را از دست داده بود. قیام بابک را علاوه بر قیامی مذهبی، دارای صبغه سیاسی و ملی نیز می دانند. مأمون در طول سال های حکومت خود، لشگریان بسیاری را به جنگ بابکیه گسیل داشت که توفیقی در این امر نداشتند. لشگریان بابک پس از مرگ مأمون در سال 218 هجری قمری، به مناطق مرکزی ایران نظیر اصفهان و ری حمله کردند، هرچند در این امر توفیق نیافتند. پس از مأمون، معتصم عباسی، خیذر بن کاووس معروف به افشین را به جنگ خرمیه فرستاد. بابک در سال 220 هجری قمری از اردبیل عقب نشینی کرد و در سال 222 هجری قمری، در ارمنستان دستگیر شده و توسط افشین به سامرا فرستاده شد. وی در سال 223 هجری قمری کشته و بدنش به دار آویخته شد. برخی نام وی را حسن و بابک (به معنای پدر) را لقب وی در مبارزات ملی دانسته اند. [۳]
==سابقه مبارزاتی==
بابک خرم دین پس از رسیدن به زعامت خرّمیان، با عباسیان مبارزه می کند و بخش مهمی از از آذربایجان را تصرف می کند. شروع نهضت بابک **********************در سال 201 هجری قمری بوده است، سال هایی که در اثر مرگ هارون الرشید (193هـ. ق) و نزاع های امین و مأمون بر سر خلافت و هم چنین قحطی گسترده، حکومت مرکزی عباسی اقتدار خویش را از دست داده بود. قیام بابک را علاوه بر قیامی مذهبی، دارای صبغه سیاسی و ملی نیز می دانند. مأمون در طول سال های حکومت خود، لشگریان بسیاری را به جنگ بابکیه گسیل داشت که توفیقی در این امر نداشتند. لشگریان بابک پس از مرگ مأمون در سال 218 هجری قمری، به مناطق مرکزی ایران نظیر اصفهان و ری حمله کردند، هرچند در این امر توفیق نیافتند. پس از مأمون، معتصم عباسی، خیذر بن کاووس معروف به افشین را به جنگ خرمیه فرستاد. بابک در سال 220 هجری قمری از اردبیل عقب نشینی کرد و در سال 222 هجری قمری، در ارمنستان دستگیر شده و توسط افشین به سامرا فرستاده شد. وی در سال 223 هجری قمری کشته و بدنش به دار آویخته شد. برخی نام وی را حسن و بابک (به معنای پدر) را لقب وی در مبارزات ملی دانسته اند. [۳]
  دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص77 / دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج11، ص 23
  دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص77 / دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج11، ص 23


confirmed
۵٬۷۴۷

ویرایش